Op de dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Haar vader is sindsdien alleen maar stil en afwezig. Als Cato een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop, besluit ze te gaan kijken, en ze ontdekt dat er iets vreemds met de bioscoop is.
Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. een plek die ze altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen.
Yorick Goldewijk (Alkmaar, 1979) is muzikant, schrijver van voornamelijk kinderboeken en werkt samen met zijn vrouw die illustrator is. In 2019 verscheen zijn eerste boek Billy Extra Plankgas en Films die nergens draaien is zijn vierde boek waarvoor hij in 2022 op de shortlist voor de Boon Literatuurprijs belandde en de Gouden Griffel won.
Het is via de nominatie voor de Boonprijs dat het boek in mijn vizier verscheen en ik moet zeggen dat het me bekoord heeft. Dit jeugdboek is bestemd voor ongeveer 10+ jaar maar de schrijver zegt zelf dat hij gewoon een boek schrijft dat hij graag wil vertellen en daarbij geen leeftijd of doelgroep op het oog heeft. Het boek heeft een licht spiritueel kantje en kan zeker ook onder het fantasy-genre geschaard worden.
Cato heeft geen al te beste relatie met haar vader, deze lijkt helemaal van de wereld sinds Cato in zijn leven kwam maar hij tegelijk zijn vrouw verloor. En dan is er nog de buurvrouw die zich langzaam maar zeker binnen werkt in het gezin, Cato heeft een hekel aan haar. En dan ontmoet ze Mevrouw Kano en wordt ze in haar wereld gezogen, een wereld met een bioscoop maar dan met wel heel speciale films.
Wat de boodschap is of waar het verhaal nu precies over gaat, was me niet altijd even duidelijk maar de kijk van Cato vol nieuwsgierigheid op de wereld, is mooi om te lezen. Films die nergens draaien is een mooi verhaal dat vlotjes leest en het is vooral de onbevangen kijk van Cato op de wereld vol verwondering die aantrekt in het verhaal, dingen die we als volwassenen verleerd zijn. En daarnaast valt er toch ook nog een en ander op te steken over bijvoorbeeld ouder-kindrelaties en het verband tussen heden en verleden. Het is natuurlijk een jeugdboek en zo hoort het ook gelezen te worden.
Uitgeverij: Ploegsma (2021) - 246 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten