Neem mijn ziel - Yrsa Sigurdardóttir

Op het schiereiland Snaefellsness wordt dicht bij een wellnesscentrum, waar in het verleden onverklaarbare dingen zijn gebeurd, een vrouw dood op het strand aangetroffen. Ze is verkracht en er steken naalden in haar voetzolen. Is er een verband met het huiveringwekkende kindergehuil dat soms midden in de nacht opklinkt?

Advocaat Thóra Gudmundsdóttir wordt erbij geroepen door de eigenaar van het wellnesscentrum - tevens hoofdverdachte in deze moordzaak - om hem te verdedigen. Thóra's naspeuringen brengen enkele zeer verontrustende gebeurtenissen aan het licht die zich tientallen jaren eerder hebben afgespeeld. Is Thóra op een afschuwelijk familiegeheim gestuit?

***

De tweede in de reeks met advocate Thóra (in Het laatste ritueel vertaald als Póra) en ook nu wordt ze bijgestaan door de Duitser Matthias Reich. Een goede combinatie deze twee. De puberzoon en de kleinere dochter zijn zijdelings ook weer van de partij.

Geen historische feiten ditmaal maar wel verhalen over geesten. Het verleden komt wel aan bod, er liggen dingen verscholen die invloed hebben op de huidige gebeurtenissen. Daar krijgt de lezer van bij de aanvang van het boek inkijk in.

Het verhaal verloopt traag, van spanning is er niet veel sprake. De plot steekt wel knap in elkaar en er gebeurt genoeg om de lezer bij het boek te houden. Er is wel heel veel gespeculeer over hoe de misdaden in elkaar zitten. Thóra en Matthias moeten heel erg hun best doen om een spoor op te pikken. Er verschijnen genoeg personages die ze kunnen verdenken.

De humoristische dialogen maken het boek aantrekkelijk, altijd een pluspunt. Neem mijn ziel is een goede en originele thriller.

Eerder: Het laatste ritueel

Uitgeverij: The House of Books (2011) - 416 blz.
Oorspronkelijke titel: Sér Grefur Gröf
Vertaling: AnneMarie Lodewijk

Icarus - Deon Meyer

17 december. Het lichaam van Ernst Richter, internetondernemer en oprichter van de controversiële website Alibi.co.za, wordt aangetroffen in een ondiep graf in de zandduinen vlak bij Parklands. Hij werd sinds een maand vermist.

Niemand binnen de politiemacht wil de zaak aannemen vanwege de politieke consequenties voor de betrokkenen én de onherroepelijke mediatsunami die zal volgen op de moord op een persoon zo omstreden als Richter. En dus mag de speciale eenheid 'de Valken' ermee aan de slag.

Zelfs onder normale omstandigheden zou deze zaak al genoeg kopzorgen veroorzaken voor Bennie Griessel en Vaughn Cupido. De medewerkers van Alibi.co.za behoren niet bepaald tot het mededeelzame soort en de lijst van mensen die Richter met hun blote handen hadden willen wurgen is lang. Maar de omstandigheden zijn allesbehalve normaal. Griessel heeft de fles weer ontdekt en Cupido is verliefd op een van de hoofdverdachten.

En op 24 december zet de verklaring van een jonge wijnboer de zaak volledig op zijn kop.

Kerstmis zal nooit meer hetzelfde zijn.

 ***

De vijfde Benny Griessel van Deon Meyer.

De man heeft het in dit boek niet gemakkelijk en zijn alcoholverslaving steekt duchtig de kop op. In zoverre zelfs dat zijn hele bijdrage aan het politieonderzoek erdoor getekend wordt. De lezer wordt meegenomen in het proces van dit hervallen, Deon Meyer heeft dit zeer goed gebracht, je begint het waarachtig te begrijpen. Dat het een levenslang gevecht is, heb je uiteindelijk wel goed door. Het mag duidelijk zijn dat de auteur zich goed in de problematiek heeft verdiept.

De structuur van het boek is net wat anders dan gewoonlijk. Aan de hand van het gesprek en verslag van de wijnboer aan zijn advocate krijgen we het verhaal van diens voorouders tot nu te lezen. Het beslaat een redelijk groot stuk van het boek en leest in feite zoals een roman. Een interessant verhaal met levensechte personages waar je helemaal mee meevoelt.

Dan is er het eigenlijke verhaal dat een week voordien start. Het begint met de vondst van een lijk, de sinds enkele weken vermiste Ernst Richter. Diens leven wordt tussendoor uitgediept. En dan is het er politiële onderzoek dat op zijn beurt doorkruist wordt door de alcoholproblematiek van Griessel.

Uiteindelijk komen alle verhalen netjes bij elkaar en je mag gerust zeggen dat het verrassend is. Goede plot en goede opbouw. Alles bij elkaar leest het verhaal heel goed, maar voor een spannend boek ben je hier aan het verkeerde adres. Ook wat betreft actie scoort het niet. Icarus is een boek dat er mag wezen.

Eerder: Duivelspiek, 13 uur, 7 dagen, Onzichtbaar, Spoor, Cobra

Uitgeverij: A.W. Bruna (2017) - 368 blz.
Oorspronkelijke titel: Ikarus
Vertaling: Martine Vosmaer en Karina van Santen

Zondagochtend breekt aan - Nicci French

Dean Reeve dringt steeds verder het leven van Frieda Klein binnen...

Het begint met een lichaam onder de vloer in Frieda's huis, een vondst die haar tot in de kern raakt. Nu is er wél spijkerhard bewijs dat Dean Reeve nog leeft - iets wat Frieda al jarenlang beweert - en dat hij nog altijd geobsedeerd is door haar. Zal commissaris Crawford eindelijk naar Frieda luisteren en het onderzoek heropenen?

****

Met 'zondag' is Nicci French aan de zevende in de reeks Frieda Klein toe. En het is nog niet de finale, deze is voor de achtste, De dag van de doden.

Het boek start waar het vorige eindigde, met het lijk onder Frieda's vloer. Dean Reeve blijft in alle boeken aanwezig en hier krijgt hij een meer prominente rol. Het is nu voor iedereen duidelijk dat hij nog leeft. In feite draait heel het boek rond zijn figuur en de misdaden en lijken hebben nu allemaal betrekking op Frieda en haar vrienden. Het wordt duidelijk dat de serie afstevent op een ontknoping.

Zondagochtend breekt aan is een goede thriller geworden. Spanning is er, ook al is ze niet nagelbijtend. Een goed opgebouwde plot, af en toe verrassend, traag wel maar gestaag. Alle bekende figuren zien we terug zodat het al bijna lijkt op thuiskomen, daar is Nicci French toch wel bedreven in. Dit boek leest als een inleiding op het finale boek, je bent er helemaal op voorbereid nu.

Eerder: Wat te doen als iemand sterft, Medeplichtig, Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij, Wachten op woensdag, Donderdagskinderen, Denken aan vrijdag, Als het zaterdag wordt

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2017) -  blz.
Oorspronkelijke titel: Sunday Morning Coming Down
Vertaling: Marja Borg en Els van Son

De kleine getuige - Jilliane Hoffman

Wanneer Faith met haar vierjarige dochtertje 's avonds onderweg is naar huis en even stopt op een parkeerplek, rent er plotseling vanuit het bos een meisje op haar auto af. 'Help me!' schreeuwt ze, om vervolgens door haar belager overmeesterd te worden. Faith ziet hoe het meisje door de man het bos in wordt gesleurd. Ze is in blinde paniek: een donkere weg, niemand in de buurt... ze besluit weg te rijden.

Wanneer steeds meer jonge vrouwen verdwijnen en er 'Vermist'-posters opduiken met daarop het gezicht van het meisje, blijkt dat het dochtertje van Faith die bewuste avond helemaal niet sliep op de achterbank. Ze heeft alles gezien. En vertelt dat ook. Aan de politie. In plaats van getuige is Faith opeens schuldig aan het feit dat ze iets had kúnnen doen. En de dader? Die heeft haar gezien en nu weet hij wat zij weet...

****

Dit is het eerste boek dat ik van Jilliane Hoffman lees en dat was een dikke meevaller. Deze Amerikaanse schrijfster werkte in Florida als officier van justitie en als adviseur voor de FBI bij complexe moordonderzoeken, drugshandel en georganiseerde misdaad. Ze werd fulltime schrijfster en haar eerste thriller Vergelding verscheen in 2004 en met succes.

Faith maakt op die stormachtige avond een keuze. Ze helpt de jonge vrouw niet die om hulp vraagt. Een fatale keuze voor deze jonge vrouw zo blijkt later. En eenmaal het feit wereldkundig is gemaakt, barst de mediastorm los. Hoffman beschrijft de gevoelens van Faith heel erg goed zodat je haar keuze begrijpt. De gevolgen voor Faith zelf zijn ook niet voor de poes. Een keuze maken is niet zo zwart-wit als de media zegt, iets om over na te denken. Maar dat ondervindt iedereen wel eens bij bepaalde beslissingen.

De verschillende karakters worden maar uitgediept naar het gebeuren, ze blijven met andere woorden tweedimensionaal. De gevoelens van Faith komen net iets teveel aan bod ook. Hierin valt Hoffman in herhaling, dat had iets minder gekund zodat er ruimte was geweest voor de uitdieping van haar karakter en dat van andere personages.

De kleine getuige is een goed opgebouwd en zelfs aangrijpend boek. Op bepaalde momenten spannend, op andere wat trager maar het leest heel vlot. Deze auteur heb ik in ieder geval al genoteerd.

Uitgeverij: De Fontein (2017) - 381 blz.
Oorspronkelijke titel: All the Little Pieces
Vertaling: Jan Smit

Ik zie jou - Clare Mackintosh

Wanneer Zoë Walker, tijdens een treinrit naar haar werk, tot haar verbijstering een foto van zichzelf in de krant ziet in de rubriek met seksadvertenties, is ze vastbesloten uit te zoeken hoe die foto daar terecht is gekomen. Ze heeft geen andere aanwijzingen dan de korrelige foto, een website en een telefoonnummer Haar familieleden wuiven het weg als iemand die misschien veel op haar lijkt. Maar dan verschijnt er een foto van een andere vrouw, een vrouw die net als Zoë elke dag die trein neemt. Wanneer deze vrouw vervolgens gewurgd wordt gevonden, beseft Zoë dat ze gevaar loopt. Maar van wie komt dat gevaar? Iemand die net als zij dagelijks die trein neemt? Iemand die precies weet wat haar routines zijn?

***

De tweede van Clare Mackintosh na haar blits debuut Mea Culpa. Na een jarenlange carrière bij de politie begon ze in 2011 freelance te schrijven als journalist, nu is ze fulltime schrijfster.

Het boek komt traag op gang maar eenmaal vertrokken, leest het super vlot. Mackintosh heeft toch een mooie insteek verzonnen en een rake. De voorspelbaarheid waarmee we ons verplaatsen kan inderdaad wel eens minder goede bedoelingen oproepen bij sommigen. Iets om over na te denken.

De psychologische uitwerking was niet zo fantastisch in dit boek. Kelly Swift, de agente waarbij Zoë gehoor vindt, is wel een personage dat aanspreekt. Ze draagt een verleden mee van bij haar eerdere tijd bij het politiekorps en moet zich terug bewijzen. Mooi personage dat je in feite later nog wel eens zou willen terugzien.

Het leesplezier lag vrij hoog. Maar dan is er daar de ontknoping. Verrassend was ze, die had je niet zien aankomen, het spreekwoordelijke duiveltje uit het doosje. Ze was echter heel erg ongeloofwaardig. In dit geval wil dit zeggen dat de uitwerking van de plot naar de aanloop van de ontknoping alsook de psychologie te wensen over liet, het klopte niet. Spijtig, vooral omdat het verhaal verder best goed was.

Eerder: Mea culpa

Uitgeverij: De Fontein (2017) - 379 blz.
Oorspronkelijke titel: I See You
Vertaling: Kris Eikelenboom

Heks - Camilla Läckberg

Wanneer de vierjarige Linnea spoorloos verdwijnt van een boerderij net buiten Fjällbacka, komen bij iedereen herinneringen aan een oude zaak naar boven. Dertig jaar eerder verdween van dezelfde plek ook een vierjarig meisje; ze werd later vermoord teruggevonden. Destijds werden twee dertienjarige meisjes, Helen en Marie, beschuldigd van het misdrijf. Sindsdien leidt Helen een teruggetrokken bestaan in Fjällbacka. Marie werd een beroemd actrice en is net teruggekeerd voor filmopnamen.

Er wordt een grote zoektocht naar Linnea gestart en uiteindelijk wordt ze gevonden op de plek waar het eerste meisje was aangetroffen. Angst neemt bezit van de inwoners van Fjällbacka: heeft iemand het op meer meisjes voorzien?

Patrick Hedström acht de kans klein dat er een verband is tussen de verdwijningen, maar moet de mogelijkheid tóch onderzoeken. Hij wordt bijgestaan door Erica Falck, die aan een boek over de oude zaak werkt. Dan blijkt dat bij sommigen oud zeer erg diep zit.

***

De Fjällbacka-serie is ondertussen bekend en reeds gedeeltelijk verfilmd. Heks is de tiende met Hedström en Falck, een koppel met ondertussen drie kinderen. Hij is bij de politie en zij is een beroemde schrijfster.

Erica is een oude verdwijning én moordzaak aan het onderzoeken voor haar nieuwe boek. En ja hoor, de misdaad die Patrick nu moet onderzoeken is ook nu weer gelinkt aan de oude. Dit concept is in zowat in al de boeken van Läckberg aan de orde. Het begint echter te irriteren, zoals ook het voortborduren op het privéleven van de hoofdrolspelers. Het begint allemaal wat flauw te worden en afgezaagd.

Verder is het echter wel een goed misdaadverhaal. Het maatschappelijk probleem dat de auteur hier aan de kaak stelt is de vluchtelingenproblematiek. Je krijgt alle vooroordelen ten aanzien van vluchtelingen voorgeschoteld maar ook de hulpvaardigheid en vriendelijkheid van een groot deel van de plaatselijke bevolking.

Het verhaal is opgebouwd aan de hand van drie verhaallijnen. De huidige verdwijning en ten tweede de oude, de zaak Stella. Het is soms even denken om deze twee zaken uit elkaar te houden. En dan is er nog een cursief gedrukte verhaallijn die speelt in 1671-1672 in Boshuslän nabij Fjällbacka. De verhalen komen samen, uiteraard.

Het is een nogal omvangrijk boek. Het leest goed en heeft een interessante plot met enkele verrassende wendingen. Toch vond ik het persoonlijk van de trage kant en te lang uitgesponnen, te weinig spanning ook. Het zou tof zijn als Läckberg eens zou veranderen van concept en personages, schrijven kan ze immers, daar bestaat geen twijfel over, en inventief is ze ook.

Eerder: IJsprinses, Predikant, Steenhouwer, Zusje, Oorlogskind, Zeemeermin, Vuurtorenwachter, Engeleneiland, Leeuwentemmer

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2017) - 685 blz.
Oorspronkelijke titel: Häxan
Vertaling: Elina van der Heijden, Wiveca Jongeneel en Tineke Jorissen-Wedzinga

De kathedraal van de zee - Ildefonso Falcones

Deze monumentale roman over vrijheid en vriendschap speelt zich af in het begin van de veertiende eeuw. Wie erin slaagt een jaar en een dag binnen de stadsmuren van Barcelona te wonen, is vrij mens volgens het plaatselijk recht. De Catalaanse boer Bernat glipt door de poort naar binnen en redt zo zijn babyzoon Arnau van een leven als lijfeigene. Het kind groeit op in de bruisende binnenstad, waar een kathedraal in aanbouw is: de Santa María del Mar. Samen met zijn boezemvriendje Joan werkt hij mee. In de loop der jaren gaat het Arnau als vrij man voor de wind: hij overleeft honger, oorlog en zelfs de zwarte dood. Maar dan belandt hij door verraad in de kerkers van de Inquisitie. Wat is zijn vroegere vriendschap met Joan nog waard?

 

***

De Middeleeuwen is een periode die tot de verbeelding spreekt: de Inquisitie, heksenvervolgingen, uitbuiting, martelingen, Jodenvervolging, plaats van de vrouw, kwalijke praktijken (zoals bv. het recht van de leenheer om de eerste huwelijksnacht met de bruid te slapen) ... Wat je hier allemaal leest is om te gruwen.

Dit boek is helemaal geweven rond de bouw van de Santa María del Mar in Barcelona, de grootste stad van Catalonië in het Noordoosten van Spanje aan de Middellandse Zee. Het is een erg imposante kerk die uiteindelijk slechts in 55 jaar gebouwd is (1329 - 1383). Het is dan ook een uitstekend voorbeeld van de Catalaanse gotiek met een grote eenheid van stijl, er zijn slechts weinig toegevoegde elementen. Een kerk gebouwd door en voor het volk, ook redelijk uniek. De Mariadevotie is erg in zwang in die tijden.

We leven mee met het leven van Arnau, van baby af. Met dit leven en tegelijk de bouw van de kerk wordt de geschiedenis van Barcelona uit de doeken gedaan alsook het leven in de Middeleeuwen in de 14e eeuw. Interessant. Er dringt zich wel onmiddellijk de vergelijking op met de driedelige serie over Kingsbridge van Ken Follett (Pilaren van de aarde, Brug naar de hemel en Het eeuwige vuur). Ik moet zeggen dat De kathedraal van de zee het meeslepende miste van de Kingsbridge-serie. Je leefde wel mee met de personages maar ze bleven vlak. Het verhaal werd ook vaak doorspekt met historische geschiedenis die droog was en saai.

De kathedraal van de zee is helemaal geen slecht boek, over het algemeen leest het vlotjes. En je historische kennis van de Middeleeuwen is weer een beetje opgekrikt.

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2007) - 688 blz.
Oorspronkelijke titel: La Catedral del Mar
Vertaling: Marleen Eijgenraam