Op wonderlijke wijze heeft Nicole Frank een auto-ongeluk overleefd. Als de politie haar verhoort, heeft ze het over een klein meisje dat bij haar in de auto zat. De politie kan echter geen spoor van dit meisje ontdekken...
***
Lisa Gardner heeft met Tot op de bodem een goede thriller geschreven, niet meer en niet minder.
Het boek komt goed op gang, Nicky komt met haar auto in een ravijn terecht, ze slaagt er in om uit de wagen te komen en zelfs de helling op te klauteren en hulp in te roepen. Heel de tijd zoekt ze een klein meisje, Vero, ze is echter nergens te bespeuren. Dit eerste hoofdstuk smijt je rechtstreeks in het verhaal en het belooft spannend te worden. Wyatt en Kevin onderzoeken de zaak.
We zijn het niet gewoon van Gardner maar het verhaal slabakt. Er gebeurt niet veel en er is nogal wat herhaling. Ook de verhaalstijl lijkt amateuristisch en we weten toch wel zeker dat Gardner echt wel kan schrijven, raar.
Het is pas in de tweede helft van het boek dat de auteur op dreef komt en je toch nog wordt meegezogen in het verhaal. Nicky is een verwarde vrouw en dit zorgt bij de lezer ook voor veel verwarring. Je geraakt er lang niet uit wijs hoe het nu eigenlijk zit met dit verhaal. Er zijn ook maar weinig personages en dat maakt de zaak er uiteraard niet gemakkelijker op voor de schrijfster. Maar vanaf de tweede helft slaagt ze er dus toch in om de lezer in het verhaal te trekken en het spannend te maken. Uiteindelijk is het toch een goed geconstrueerde plot. Misschien niet helemaal origineel, regelmatig dook er een déja-vugevoel op maar het kon de pret niet bederven.
Lisa Gardner heeft al veel betere thrillers geschreven. Tot op de bodem is goed maar het heeft even tijd nodig om de lezer te bekoren.
Eerder: Verdwenen, De leugenaar, Spaar het meisje, Korte metten, Doodverklaard, In haar naam, Aangeraakt, Zonder angstUitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 426 blz.
Oorspronkelijke titel: Crash & Burn
Vertaling: Els Franci-Ekeler
Geen opmerkingen:
Een reactie posten