woensdag 30 september 2015

Het stille meisje - Hjorth Rosenfeldt

In de laatste dagen van de paasvakantie worden de lichamen van het gezin Carlsten gevonden. Ze zijn van dichtbij neergeschoten en de enige verdachte moet worden vrijgelaten bij gebrek aan  bewijs. Wanneer Sebastian Bergman en zijn team worden opgeroepen, vinden ze rond het huis de voetsporen van een meisje. Nicole, het twaalfjarige nichtje van de familie, was op bezoek en mogelijk getuige van de moord. Maar zij is spoorloos verdwenen in de bossen en Sebastan moet haar vinden voor de moordenaar dat doet.
Een kat-en-muisspel volgt, waarbij Bergman zich steeds persoonlijker betrokken voelt bij het meisje, dat van dezelfde leeftijd is als de dochter die hij zelf vroeger verloren heeft.

****

Het stille meisje is het vierde deel in de Bergmankronieken. Misdaadpsycholoog Sebastian Bergman is weer zijn eigengereide zelf en sympathie oproepen bij de medemens is niet dadelijk zijn sterkste kant. Een daderprofiel opstellen kan hij echter als de beste en daar maakt het team dankbaar gebruik van.
Een volledig gezin wordt bruut uitgemoord, vader, moeder en twee zonen. Onmiddellijk rijst de vraag wat in hemelsnaam het motief zou kunnen zijn en daar is het in dit boek lang gissen naar. En hoe begin je dan aan zo'n onderzoek. De plaatselijke politie roept al snel de hulp in van Torkel, Billy, Ursula en Vanja, en Sebastian completeert het team. Eenmaal als vastgesteld is, door Sebastian uiteraard, dat een kind verdwenen is dat hoogstwaarschijnlijk getuige was van de misdaad, is het kwestie van zo snel mogelijk deze jonge getuige te vinden. Maar de moordenaar die ook regelmatig een hoofdstuk krijgt toegewezen, is ook niet dom. Het wordt een race om als eerste het jonge meisje te vinden. Een perfecte verhaaltechniek om vaart en spanning in het verhaal te brengen.
Met de plot is helemaal niets mis. De auteurs hebben echt wel hun best gedaan om het verhaal origineel te laten klinken en de spanning is regelmatig om te snijden. Hun scenarioschrijvers kwaliteiten van een paar succesvolle televisieseries zullen hier wel niet vreemd aan zijn. En dan ook nog regelmatig enkele verrassende plotwendingen en je hebt een goed lezend en spannend boek in handen.
Elk personage in het team dat we ondertussen al drie boeken lang kennen, krijgt psychologisch gezien een vervolg. Voor Sebastian wordt het onderzoek zelfs persoonlijk, Nicole en haar moeder Maria doen hem heel erg denken aan zijn overleden dochter en vrouw. Ook de anderen komen weer een beetje verder in hun persoonlijke leven. Altijd plezant om te volgen in een serie, het was nu wel erg uitgesproken maar de vaart bleef in het verhaal.
Het stille meisje is een meer dan degelijk spannend verhaal met verrassende plotwendingen.

Eerder: Wat verborgen is, De discipel, Het familiegraf

Uitgeverij: De Bezige Bij (2015) - 413 blz.
Oorspronkelijke titel: Den stumma flickan - Vertaling: Geri de Boer

zondag 27 september 2015

Ik reis alleen - Samuel Bjørk

Op het Noorse platteland wordt een zesjarig meisje gevonden, met een springtouw opgeknoopt aan een boom. Ze draagt vreemde poppenkleren en er hangt een vliegtuiglabel om haar nek met de tekst IK REIS ALLEEN.
Na een intern onderzoek werd inspecteur Holger Munchs speciale onderzoeksteam opgeheven en werd hij overgeplaatst naar een regionaal politiebureau. Maar als het land wordt geteisterd door een sluwe moordenaar, wordt het team weer tot leven gewekt. Munchs prioriteit is om zijn beste onderzoeker, de extreem getalenteerde maar depressieve Mia Krüger, uit haar zelfgekozen isolement te halen. Dat is echter nog niet zo makkelijk...

*****

Ik reis alleen is een super spannende debuutthriller en een rasechte pageturner. Een seriemoordenaar die moet gezocht worden én gestopt.
Het was een plezier om te lezen hoe de rechercheurs van het ene spoor naar het andere gaan. Het is ook een team dat tot de verbeelding spreekt. Een pas aangeworven IT nerd met een zwangere vriendin, Holger Munch die teruggeroepen wordt na de opheffing van zijn speciale onderzoeksteam en dan Mia Krüger, ook een geval apart. Ze had zich verstopt op een eilandje waar ze hét voorbeeld van een depressieve vrouw leek te zijn maar dan toch geprikkeld wordt om zich te gaan inzetten voor de zaak.
Alle personages hoe klein hun rol ook is, krijgen duiding. En dat is nog een groot pluspunt. Het verhaal krijgt daardoor meer diepgang en het komt de plot alleen maar ten goede. Het is dan natuurlijk wel kwestie van je aandacht niet te laten verslappen om ze uit elkaar te houden. Maar dit is uiteindelijk niet moeilijk, het boek is zo spannend en vlot geschreven dat er niet veel tijd overgaat tussen het boek beginnen en het dichtklappen.
De plot is vakkundig geconstrueerd en de plotwendingen zijn verrassend. Er zijn niet alleen vele personages maar zij brengen ook vele verhalen mee, al dan niet persoonlijke. Samuel Bjørk is er in geslaagd om al deze verhaallijnen goed uit te werken en dan nog eens mooi te laten samenkomen aan het eind. De lezer kan het boek dichtslaan met een zeer tevreden gevoel. Het is zo'n boek dat 'af' is.
Samuel Bjørk heeft dit thrillerdebuut op meesterlijke wijze geschreven. En daarbij kwam hij soms zelfs ook nog grappig uit de hoek. Als je al ergens spijt van zou hebben, is dat het boek uit is voor je het goed en wel beseft.

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2013) - 399 blz.
Oorspronkelijke titel: Det Henger en Engel Alene i Skogen - Vertaling: Renée Vink

dinsdag 22 september 2015

Laat me niet alleen - Gilly Macmillan

Op de dag dat Ben, de achtjarige zoon van Rachel Jenner, vermist raakt stort haar wereld in. Ze is in paniek over de verdwijning van haar zoon en compleet onvoorbereid op de felheid waarmee ze wordt aangevallen door de media. Van de krant tot blogs: iedereen heeft een mening over haar. Ze liet Ben eventjes alleen en nu is hij verdwenen - het hele land vindt dat zij schuld aan zijn verdwijning heeft.
Maar wat heeft er werkelijk die middag plaatsgevonden? Radeloos gaat ze naar hem op zoek. Gevangen tussen angst over het lot van haar zoon, de druk van het politieonderzoek en van de publieke opinie moet Rachel de afschuwelijke waarheid onder ogen zien: er is niemand, zelfs niet in haar familie, die ze kan vertrouwen...

****

Laat me niet alleen is een spannend boek gebleken ook al zou je dat in het begin niet gezegd hebben.
Van opbouw is het zeker origineel. Een jaar na de gebeurtenissen vertellen Rachel en Jim elk het verhaal. De auteur gebruikt korte hoofdstukken voor deze wisselende perspectieven. Daarnaast zijn er dan ook nog de verslagen van de besprekingen tussen Jim en psychotherapeute Francesca Manelli die ook de gebeurtenissen verduidelijken.De lezer krijgt een compleet overzicht op die manier en de spanning wordt zo ook stelselmatig opgebouwd. Verrassende plotwendingen maken het plaatje compleet. Een plot om U tegen te zeggen.
Gilly Macmillan viseert in dit verhaal de media en dan specifiek de sociale media. Wat in de krant komt, of op tv en radio is weliswaar een schets van de gebeurtenissen of de feiten, maar het is altijd een 'gekleurde' schets, een interpretatie. Alleen al wat precies verteld wordt of niet, kan al een verdraaiing van de feiten zijn. Om het cru te stellen, zoveel mensen, zoveel verschillende feiten.
En in de sociale media gaat het dan nog een stapje verder. Iedereen spuit hier te pas en te onpas zijn mening en dit vaak slechts nog maar aan de hand van korte artikels.
Het hoofdpersonage en haar familie krijgen heel wat te verduren hierdoor. Het moet verschrikkelijk zijn om dit allemaal over je heen te krijgen en dit in zulk een extreem harde periode in je leven. Gilly Macmillan is er heel erg goed in geslaagd om dit aan de kaak te stellen. 
Psychologisch is het boek goed uitgewerkt. Macmillan gaat niet op alle personages even diep in maar dat was ook niet bedoeling veronderstel ik.
Ze is er in ieder geval in geslaagd om haar boek heel erg mooi op te bouwen en een beklemmende sfeer neer te zetten. De lezer wordt alleszins meegesleurd in dit verhaal. Een prachtig debuut.

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2015) - 488 blz.
Oorspronkelijke titel: Burnt Paper Sky - Vertaling: Iris Bol en Marcel Rouwé

woensdag 9 september 2015

De verdwenen zoon - Dror Mishani

Een zestienjarige jongen, Ofer, verdwijnt op weg naar school in een voorstad van Tel Aviv. Politie-inspecteur Avraham Avraham begint aan een routineonderzoek, maar hoe meer hij over de jongen en diens achtergrond ontdekt, hoe verder hij van de waarheid verwijderd lijkt. De buurman van Ofer, leraar Zeëv Avni, komt aanzetten met een bizar verhaal en wordt al snel de hoofdverdachte. Avraham voelt dat iets niet klopt, maar wordt weggeroepen naar Brussel. Kan hij het onderzoek redden voor het te laat is?

**

Een Israëlische debuutroman, vertaald in het Nederlands, dat komen we niet vaak tegen. De auteur heeft het er trouwens zelf over dat er geen of weinig misdaadverhalen worden geschreven in Israël, er gebeuren weinig misdaden. Moeilijk voor te stellen.
Het is een heel apart verhaal en vaak moeilijk om te volgen. Alleen al de namen daar kan je het moeilijk mee hebben. Maar dan schrijft de auteur ook het verhaal nog vanuit verschillende gezichtspunten die niet altijd even duidelijk zijn.
Zijn personages zijn ook vreemde figuren. De politie-inspecteur Avraham die toch een geroutineerd man is en aan al wat zaken heeft gewerkt, laat vele steken vallen en slaagt er maar niet in om verder te komen in het onderzoek. Zijn jongere collega daarentegen weet het onderzoek dan weer wel in goede banen te leiden. Zeker in het eerste deel is Avraham eerder van de beschouwelijke kant, over misdaden in het algemeen maar ook over deze zaak. Van spanning is er dus helemaal geen sprake.
De buurman van Ofer die hem enkele maanden privéles Engels heeft gegeven, is ook al zo'n rare kwiet. Wat hij doet in het verhaal en ik toch maar niet ga verklappen, klinkt heel erg ongeloofwaardig. Dan is er tussendoor nog de werkreis van Avraham naar Brussel, tijdens het onderzoek. En wat voor een reis, puur tijdverlies, hij moet zich ginder meestal maar op zijn eentje bezig houden. Slechts de laatste dag krijgt hij een rondleiding, een halve dag dan nog maar, van een politieagente. Avraham is nauwelijks terug in Cholon of deze komt al een week op bezoek om persoonlijke problemen te verwerken.
De ontknoping komt aan het einde alleen maar door toedoen van de bazin van Avraham en zijn jongere collega. Avrahams ondervraging van een waarschijnlijke dader is heel erg onprofessioneel en dat vindt hij dan zelf ook nog.
Het is een chaotisch verhaal en niet spannend, integendeel. Het eerste deel is zelfs saai, de lezer kan beginnen twijfelen of hij nog zou voort lezen, dat was alleszins bij mij het geval. De hele opzet van het verhaal, de personages maar vooral het onderzoek, klinken heel ongeloofwaardig. Meer naar het einde toe betert het maar het komt niet echt goed. Het boek is een beetje een teleurstelling alhoewel de schrijver wel bewezen heeft dat hij kan schrijven.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2013) - 350 blz.
Oorspronkelijke titel: Tik Ne'dar - Vertaling: Ruben Verhasselt

dinsdag 1 september 2015

Spoor - Deon Meyer

De eerste wet van Lemmer: bemoei je nergens mee.
Maar wanneer Emma le Roux hem smekend aankijkt en wanneer het doel de middelen heiligt, mogen wetten soms overtreden worden. Dus zucht Lemmer eens diep en zegt ja op de vraag of hij mee wil rijden met een smokkeltransport van twee zeldzame zwarte neushoorns.
Foute beslissing! Want op een donkere, stoffige weg in Limpopo wordt opeens een Smith & Wesson 500 tegen zijn slaap gedrukt. Hij wordt geschopt, geslagen en ze stelen zijn Glock, die helemaal vol zit met zijn vingerafdrukken.
Die Glock wil hij terug. En hij wil wraak. Dus gaat hij op jacht naar de daders, daarbij een spoor van geweld achterlatend door het hele land, van Chizarira tot aan de Kaap. En aan het einde van zijn zoektocht zal niemand er ongeschonden vanaf komen...

***

Wat op de achterflap van dit boek staat, blijkt maar een deel van de inhoud te zijn. Lemmer en Emma le Roux kennen we nog van Onzichtbaar, beiden wat mysterieuze figuren maar toch proberen beiden het juiste te doen, de methode en dan vooral die van Lemmer is niet altijd ethisch verantwoord maar zelfs daar krijg je bijna begrip voor.
Dit is dus het tweede deel in dit boek dat in totaal uit vier delen bestaat. Deel 1 en 3 volgt het verhaal van Milla. Waar Lemmer voor heel wat actie zorgt, krijgen we bij Milla een serieuze situatieschets van het criminele Zuid-Afrika. In het begin weet je ook niet goed waar dit verhaal uiteindelijk toe moet leiden.
Dan is er nog het vierde en laatste deel waar Mat Joubert, voormalig rechercheur en nu in dienst als privédetective de verdwijning van danie Flint drie maanden terug, onderzoekt op vraag van zijn vrouw Tanja.
Elk deel op zich is goed en boeiend geschreven. Alleen het eerste deel van Milla is soms wat langdradig en moeilijk in te komen, maar dat komt goed. De verschillende delen overlappen elkaar soms en je merkt dat ze raakpunten hebben. Maar toch zijn het drie verschillende verhalen die zelfs geen van de drie een bevredigend einde hebben, als lezer blijf je toch een beetje op je honger zitten. En je kan je dan afvragen of hier nog een soort van vervolg op kan komen. Eén personage uit Lemmers verhaal vraagt hier zeker om.
Spoor is dus een boek waar de algemene samenhang zoek is, de kleine raakpunten voldoen niet als rode draad, toch niet in één boek. Toch is het een onderhoudend boek met goede actie, goed rechercheurs werk en verschillende mooie personages ook al worden deze niet uitgediept. Deon Meyer heeft ook een luchtige vlotte manier van schrijven.
Eerder: Duivelspiek, 13 uur, 7 dagen, Onzichtbaar

Uitgeverij: A.W. Bruna (2013) - 514 blz.
Oorspronkelijke titel: Spoor (2010) - Vertaling: Martine Vosmaer en Karina van Santen