Onschuldig - David Baldacci

De Verenigde Staten hebben vijanden die de politie, de FBI en zelfs het leger niet kunnen tegenhouden. Voor zulke personen doet de regering een beroep op Will Robie, een kille huurmoordenaar die nooit twijfelt en altijd zijn doelwit uitschakelt.

Maar Will Robie zou weleens de eerste en laatste fout in zijn carrière kunnen hebben gemaakt...

Het begint met een aanslag die in het honderd loopt. In eerste instantie lijkt het een eenvoudige klus die geen problemen zou moeten opleveren: de eliminatie van een persoon in Robies eigen woonplaats Washington D.C. Maar op het moment dat hij de trekker moet overhalen, weet Robie dat er iets niet klopt. Hij schiet niet, en daarmee tekent hij zijn eigen doodvonnis...

Op de vlucht voor zijn eigen mensen, redt Robie het leven van de veertienjarige Julie, die is weggelopen bij haar pleegouders. Julies biologische ouders zijn vermoord en Robie besluit, tegen beter weten in, haar te helpen de moordenaars te vinden. Maar hoe meer hij te weten komt over Julie, hoe meer hij ervan overtuigd raakt dat ze een sleutelpositie inneemt in een doofpotaffaire die zich uitstrekt tot in de hoogste regionen van de macht.

En dus zal Robie uit de schaduw moeten treden om het leven van een onschuldig meisje te redden. En daarmee misschien ook zijn eigen leven... 

****

Baldacci is toch wel topklasse in het genre actiethriller. Ook nu heeft hij weer een verhaal vol actie en suspense neergezet.

Van in het begin zit je onmiddellijk middenin het verhaal en zo blijft het ook, je krijgt niet veel tijd om op adem te komen. Het verhaal is echt heel goed uitgewerkt en ook al lijkt het een willekeurig verloop van gebeurtenissen, het klopt allemaal aan het einde. Mijn enige opmerking is dat het iets té geconstrueerd overkomt, maar toch overschrijdt het de grens van de geloofwaardigheid niet.

Baldacci heeft ook nu enige aandacht geschonken aan zijn personages. Het had beter gekund, maar aangezien het een actiethriller is, stoort het niet. Zijn hoofdpersonage mag dan wel een huurmoordenaar zijn, hij kreeg menselijke trekjes mee. Het verhaal werd daardoor alleen maar boeiender.

Onschuldig is een rasechte Baldacci, eentje zoals in zijn vroegere jaren met veel actie en spanning, je ziet zó de verfilming voor je. Puur leesplezier.

Eerder: De rechtvaardigen, Niets dan de waarheid, Familieverraad, In het geheim, Rechteloos 

Uitgeverij: A.W. Bruna (2012) - 364 blz.

Oorspronkelijke titel: The Innocent - Vertaling: Hugo Kuipers en Jolanda te Lindert

Het tribunaal van de ziel - Donato Carrisi

Terwijl Rome geteisterd wordt door onophoudelijke regenbuien, bestuderen twee mannen in een bar het dossier van een verdwenen meisje. Vermoedelijk is ze ontvoerd, maar als ze nog in leven is, is er niet veel tijd meer. Clemente is de onderzoeksleider, Marcus is een penitenziere, een 'jager van de duisternis', getraind om afwijkende elementen in een misdaad te herkennen en de verborgen kant van het kwaad te ontdekken. Hij is de enige die het meisje kan redden. 

Hun pad wordt gekruist door Sandra, een politiefotografe die voor haar werk schijnbaar onbeduidende details vastlegt omdat ze weet dat juist daarin aanwijzingen schuilgaan die naar de dader kunnen leiden. Op zoek naar het meisje stuiten ze op een reeks moorden waaraan een gruwelijk patroon ten grondslag ligt: iemand brengt de nabestaanden van slachtoffers in contact met de onbestrafte moordenaars - en dan is er alleen nog de keuze tussen vergeving en wraak.

***** 

Deze tweede van Carrisi is een indrukwekkend en een zeer complex boek. De eerste zin intrigeert je al meteen 'Het lijk deed zijn ogen open'.

Het verhaal begint 'vandaag' in een kort hoofdstukje en dan springt het onmiddellijk naar vijf dagen geleden. Tussen de vijf dagen voorafgaand aan het nu zijn er dan nog verschillende hoofdstukken van een jaar geleden. Carrisi gebruikt een handige tijdsaanduiding tijdens het verloop van deze vijf dagen.

Het onderwerp was weer iets nieuws voor mij, een transformistische seriemoordenaar. En dan de rol van de penitenzieri, ik heb weer een en ander bijgeleerd. Het moet gezegd dat Carrisi ondanks de complexiteit van het boek, het toch overzichtelijk en boeiend heeft kunnen houden. Niet alleen dankzij de vele plotwendingen, hij prikkelt de lezer ook voortdurend door steeds iets van de sluier op te lichten en je desondanks toch in het ongewisse te laten en je zo nu en dan op het verkeerde been te zetten. En dan is er nog de duiding van de karakters, hij heeft dat schitterend gedaan.

En wat me nog het meest in het oog sprong, is de wijsheid die spreekt uit het verhaal en de dialogen. Carrisi is nochtans maar in 1973 geboren, ofwel heeft hij op korte tijd veel levenservaring op gedaan ofwel is hij een 'oude' geest. Ik was absoluut onder de indruk van zijn levenswijsheid. Van opleiding is hij jurist en criminoloog maar dit verklaart het niet helemaal.

Het einde was ook zeer verrassend.

Het tribunaal van de ziel is een gelaagd boek en origineel. Het is niet zozeer spannend, alhoewel het zijn momenten heeft, maar enorm goed geconstrueerd en heel boeiend, het overstijgt het thrillergenre. Donato Carrisi is een meester in zijn vak.

Eerder: De souffleur  

Uitgeverij: Wereldbibliotheek (2012) - 377 blz.
Oorspronkelijke titel: Il tribunale delle anime - Vertaling: Henrieke Herber en Karoline Sabbatino

De naakte waarheid - Greg Iles

Seks, geweld, overspel, medische oplichterij, kleinsteedse intriges... en dat alles in één woeste, beangstigende dag.

Laurel Shields is de volmaakte vrouw van dokter Warren Shields en ze woont in een volmaakt huis in een prachtige stad. Ze is zwanger. Maar is de baby van haar man of van haar minnaar?

Als ze op een ochtend thuiskomt, zit Warren haar op te wachten. Ze ziet zijn ongeschoren gezicht en herkent het stukje papier op de salontafel: een brief van haar minnaar Danny. De brief zat verstopt in een boek en Warren heeft hem gevonden.

Dan ziet ze het pistool in de hand van haar man.

Het wordt een lange dag voor de familie Shields, voor Danny en voor de politie...

*****

Dit is een ander soort boek dan we gewend zijn van Iles. Geen complex verhaal dit keer, integendeel, het kan bijna niet eenvoudiger, één dag uit het leven van een gezin, geen gewone dag echter. Maar toch is Iles er in geslaagd om alles goed uit te werken, de lezer krijgt achtergrond mee daar waar het hoort, het is juist gepast. 

De karakters zijn goed uitgedacht en dankzij de hele opzet van het verhaal krijgt het boek een psychologisch tintje. De verschillende personages komen heel geloofwaardig over en stemmen de lezer soms tot nadenken.

Het boek is zeer filmisch geschreven en toch ook wel zeer Amerikaans. Heel af en toe kreeg ik het gevoel dat het net iets te veel van het goede was maar het kon de pret absoluut niet bederven.

De naakte waarheid is dus een speciaal boek in het oeuvre van Greg Iles, maar net zoals de andere boeken is het wel super spannend. Het is moeilijk naast je neer te leggen en daarvoor alleen al krijgt het vijf sterren van mij.

Eerder: Ontluistering, Doodsangst, Kwade opzet, Spel zonder regels

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2008) - 398 blz.
Oorspronkelijke titel: Third Degree - Vertaling: Yolande Ligterink

De Facebookmoorden - Bart Debbaut

Hans Devriendt. Brave echtgenoot, voorbeeldige vader van twee kinderen, onberispelijke medewerker in een cultuurcentrum. Zijn leven lijkt harmonieus, tot hij op een huwelijksfeest geconfronteerd wordt met iets wat hem de adem beneemt. Hij besluit wraak te nemen. Bloedige wraak. Hij kondigt dat aan via Facebook, want zo veel mogelijk mensen moeten directe getuigen worden van wat er gebeurt. Als de eerste dode valt, beseft John Leyssens, hoofdrechercheur van de federale politie in Leuven, de ernst van de zaak. De Computer Crime Unit moet de Facebookpagina traceren, maar bijt er haar tanden op stuk. Als even later ook een tweede en een derde slachtoffer vallen, schakelen Leyssens en Van Cattendyck in een hogere versnelling. Stukje bij beetje ontrafelen ze een onthutsende en kwetsende waarheid, die uitmondt in een gruwelijk en zinderend einde. Wie zijn de slachtoffers? En wie is de dader? 

***

Bart Debbaut heeft met De Facebookmoorden zijn derde thriller afgeleverd. Het was echter mijn eerste en gelijk een meevaller.

Het is niet zo dat het een flitsend of spannend verhaal is, maar toch ben je genoopt om verder te lezen. Dit is vooral te danken aan de degelijk opgebouwde en originele plot. Van in het begin ken je de dader en volg je zijn moordplannen en de uitvoering ervan. En tegelijk begint dan het moordonderzoek door de twee speurders John Leyssens en Mieke Van Cattendyck. Maar het is wachten tot aan het einde om het motief te weten alhoewel je in de loop van het verhaal toch al serieuze vermoedens begint te krijgen. 

De schrijver heeft zijn personages redelijk uitgedacht en ook al is dit het derde boek met de twee speurders, toch kon ik volgen. En af en toe worden wat persoonlijke en relationele beslommeringen beschreven. Het gaf het verhaal een bredere invulling en de personages werden levensecht.

Het is echter niet zo dat je in het verhaal gezogen wordt of dat je je betrokken voelt. Het is ook niet zo'n dik boek, alles is beknopter en gaat sneller. Het wisselen tussen de persoonsvormen was af en toe verwarrend, maar dit is een detail. Net zoals het gebruik van bepaalde uitdrukkingen die ik iets minder geslaagd vond alsook de opvallend harde taal die door het politiekorps gebezigd wordt.

Al bij al een goed verhaal en zeer actueel. Niet alleen wat betreft het onderwerp maar ook door het gebruik van de huidige vormen van communicatie. 

Uitgeverij: Manteau (2010) - 267 blz.

Een lichte koude huivering - Karin Slaughter

Op de campus van een universiteit vinden enkele studenten onder mysterieuze omstandigheden de dood. Terwijl kinderarts en lijkschouwer Sara Linton het eerste lichaam onderzoekt, wordt haar zus Tessa aangevallen. Sara's ex-man Jeffrey Tolliver leidt het onderzoek, maar oud-rechercheur Lena Adams verricht haar eigen speurwerk en begeeft zich op gevaarlijk terrein. 

***

Dit derde boek in de Grant County reeks is een goed boek maar het gaat toch in dalende lijn.

De verhaallijnen van boek één worden doorgetrokken, maar er zit ergens toch een kloof. In de paar maanden later die we nu zijn, is er het een en ander veranderd en het lijkt niet helemaal te kloppen. Zo is oom Hank volledig van het toneel verdwenen alhoewel hij in de vorige boeken toch een belangrijke rol in nam in het leven van Lena.

Ook nu zijn er vele herhalingen. Het trauma dat Lena heeft opgelopen in het eerste boek wordt herhaald en dat is okee in een vervolg boek. Maar het wordt zo vaak herhaald of aangehaald dat het irritant wordt. Zo ook de relatie tussen Jeffrey en Sara, er komt maar geen einde aan hun huwelijks perikelen, nu het derde boek op rij reeds. Het wordt vervelend.

Spannend was het ook al niet, integendeel, het was een traag verhaal en ik had moeite om me er betrokken bij te voelen. Zodoende ontsnapte me er al eens een naam en kon ik die dan niet meer plaatsen de volgende keer dat hij opdook.

En dan de plot, hieraan mankeerde ook een en ander. Zo was de aanval op Tessa cruciaal in het begin van het boek maar naderhand kwam het nog maar amper ter sprake. Sara en Jeffrey gingen er bijna aan onderdoor maar als bij wonder houden ze alle twee stand ook al krijgen ze beiden zelfs nog meer op hun bord.

Wie uiteindelijk de dader is, komt helemaal aan het einde als een verrassing. Maar het is eerder zo van de rap rap. En dan zit je daar, 'is het dat?'. Doorheen heel het boek zet Slaughter je op het verkeerde been, de dader die ze presenteert, wordt als een super slecht mens afgeschilderd, slechter dan slecht. Het is een serieus contrast met zijn presentatie aan het einde, het is niet te rijmen.

Als ik het zo herlees, lijkt dit boek eigenlijk maar goed voor twee sterren. Maar ik ga het toch bij drie houden. Het las goed en had zijn goede momenten. Tussendoor wat humor en de betrokkenheid van de schrijfster bij de schrijnende problematiek van geweld en dan vooral partnergeweld was roerend.

Eerder: Versplinterd, Nachtschade, Zoenoffer   

Uitgeverij: De Bezige Bij (2003) - 425 blz.
Oorspronkelijke titel: A faint cold fear - Vertaling: Paul Syrier

Het proces - John Grisham

David Zinc, een jonge advocaat bij het invloedrijke advocatenkantoor Rogan Rothberg, heeft nog nooit een rechtszaal van binnen gezien. Al vijf jaar lang werkt hij tachtig uur per week aan saaie zaken met collega's aan wie hij een hekel heeft. Totdat hij er op een dag genoeg van heeft en ontslag neemt, om in dienst te treden bij de kleine firma Finley & Figg. Oscar Finley en Wally Figg, ook wel senior en junior genoemd, houden zich voornamelijk bezig met verzekeringszaken die voortkomen uit de vele aanrijdingen die zich voordoen op het drukke kruispunt voor hun kantoor. Zaken die zelden voor de rechter komen, omdat de partijen altijd tot een schikking komen. Een rustig en veilig bestaan. 

Maar dan klagen senior en junior namens een van hun cliënten een groot farmaceutisch bedrijf aan in een class action-zaak die alles op zijn kop zal zetten. Het lijkt in eerste instantie een zaak waarbij ze rustig op de achtergrond kunnen blijven en alleen maar hoeven af te wachten tot er geschikt zal worden. Dan blijkt dat juist hún zaak wordt aangewezen om voor de rechter te komen. En zo komt David Zinc recht tegenover zijn vroegere collega's van Rogan Rothberg te staan. Een ongelijke strijd tussen een jonge, ooit veelbelovende advocaat en een meedogenloze groep juristen uit een wereld waarin geld belangrijker is dan gerechtigheid... 

****

Deze Grisham doet denken aan zijn vroegere werken. Juist de spanning mankeert maar voor de rest was het op en top een Grisham.

Hij was ooit zelf jurist in strafrecht en later civiel recht en dat maakt zijn boeken boeiend. Ook zijn strijd tegen onrecht is in dit boek aanwezig. Het zijn vooral de grote koele firma's tegen wie hij van leer trekt, zowel de juridische mastodonten als de industriële of farmaceutische industrie. Firma's die al de grote claims die ze aan hun broek krijgen, gewoon incalculeren in hun jaarbudget en zelfs gigantische claims overleven. Het recht voor de kleine man is hier ver te zoeken.

In Het proces komen zo enkele drama's aan bod. Dit is een grote troef van de auteur, de lezer wordt gecharmeerd door deze strijd tegen onrecht. De betrokkenheid van David Zinc bij zijn onfortuinlijke medemens is zelfs ontroerend. Grisham is duidelijk ook fan van de uitspraak 'wat je zaait, zul je oogsten', daden komen als een boemerang terug in je leven oftewel 'karma'. Impliciet heeft hij dit verwerkt in zijn boek.

Dan was er nog een epiloog, ook een tof gegeven, het maakt het einde completer.

Er zaten in dit boek bijna geen rechtbank verhoren om van te genieten, slechts eentje. Maar zijn beschrijvingen van de wereld van letselschade advocaten waren op zich al boeiend genoeg. En dan zijn humor, niet overdreven maar om duimen en vingers bij af te likken.

Grisham heeft het hem dus weer gedaan. Ook al miste ik de spanning van de actie, toch was het spannend op een andere manier. En ondanks alle ellende straalt dit boek positiviteit uit, en daarmee hoop. Ik heb erg genoten van Het proces.
Eerder: De verbanning, De aanklacht, De getuige 

Uitgeverij: A.W. Bruna (2011) - 401 blz.

Oorspronkelijke titel: The Litigators - Vertaling: Hugo Kuipers

Opgejaagd - Emlyn Rees

Danny Shanklin wordt wakker in een anonieme Londense hotelkamer. Hij draagt een zwarte bivakmuts, een rood trainingspak en gloednieuwe Nikes. Op de grond ligt een onbekende dode man en aan Danny's handen is een geweer vastgebonden.

Hij hoort sirenes en uit het raam ziet hij een groot aantal politiewagens. Ze moeten hem hebben.

Danny vlucht. Wat volgt is een zenuwslopende race door de stad in een wanhopige poging om te ontsnappen, zijn familie te beschermen en de terroristen te vinden die hem in deze val hebben laten lopen. Zal Danny erin slagen te ontkomen, onder het oog van 500.000 toezichtcamera's en met 33.000 agenten, 9 inlichtingendiensten en tientallen nieuwszenders op zijn hielen...? 

***

Een spannend boek, super spannend zelfs en het mag er absoluut wezen.

Het deed deugd om nog eens een redelijk ongecompliceerd verhaal te lezen. Rees heeft de wanhoop van de vluchtende Shanklin goed kunnen overbrengen en hij bracht je helemaal in het verhaal. Goed geschreven.

En het was ook wel origineel, de misdaad op zich toch, en met zo nu en dan een mooie plotwending.

Ik had wel wat moeite met de uiteindelijk ontknoping, die was voor mij niet okee, maar daar kun je Rees niet op afrekenen, dat is helemaal persoonlijk.

De auteur heeft Danny Shanklin een achtergrond proberen mee te geven, misschien in het vooruitzicht op meer Shanklin thrillers. Enkele jaren geleden heeft het hoofdpersonage een drama meegemaakt, in aparte hoofdstukken doorheen heel het boek krijgen we dit te horen, het fungeert als een thriller in een thriller. Maar het is eerder een storend element in het verhaal. Het staat er helemaal los van en het had beter in één keer kunnen verteld worden, beknopter. Of beter nog, het had een zelfstandig boek kunnen zijn want inhoudelijk viel het heel goed mee.

Van psychologische duiding is helemaal geen sprake. Maar in een rasechte actiethriller is dat nu ook niet echt noodzakelijk.

Al bij al is dit een geslaagde actiethriller, zeer vlotjes én vooral spannend en dat was toch de bedoeling van dit boek.

Uitgeverij: De Fontein (2012) - 334 blz.
Oorspronkelijke titel: Hunted - Vertaling: Frans van Delft

Verdiende straf - William Lashner

Victor Carl, onafhankelijk advocaat te Philadelphia, doet de goede dingen nogal eens om de verkeerde redenen. Wanneer zijn oude studiemaatje Guy Forrest wordt beschuldigd van de brute moord op zijn vriendin, de beeldschone en raadselachtige Hailey Prouix, stemt Carl toe de verdediging op zich te nemen - waarbij hij verzwijgt dat hijzelf ook een heftige relatie met het slachtoffer had en dat hij van plan is om zijn cliënt wel degelijk voor de moord te laten opdraaien. Voor straf. Maar naarmate de zaak vordert, begint Carl te twijfelen. Is Guy wel schuldig? Om alle feiten boven water te krijgen, begint Carl een speurtocht dwars door Amerika, die hem via de Appalachen en Las Vegas naar een kindertehuis in West Virginia voert, waar hij de schokkende waarheid over het verleden van Hailey Prouix ontdekt. En al die tijd kijkt vanuit de schaduw de moordenaar mee - een moordenaar die net als Victor Carl nog steeds uit is op wraak...

****

'In het genre van de legal thriller is Lashner een klasse apart' staat er te lezen op de kaft en dat kan ik helemaal onderschrijven.

Het verhaal begint met de plaats delict en de komst van Victor Carl, die heel onconventioneel bewijsstukken verdonkeremaand en dan tegenover de politie als vriend en advocaat optreedt voor zijn maat Guy Forrest. Toch komt het verhaal daarna trager op gang dan in De verliezers. Ook wat betreft humor gaat Lashner er nog niet helemaal voor in het begin van het boek. Het blijft rustig, zelfs enigszins té traag en zo nu en dan langdradig. Maar langzamerhand bouwt hij het verhaal op en het is een goed uitgedokterd verhaal trouwens zoals blijkt aan het einde. Wanneer het verhaal dan helemaal op dreef komt, is er geen houden meer aan. Knap gedaan.

En dan die humor, alleen daarvoor is het al de moeite om William Lashner te lezen. En de rechtbankverhoren, een klein deel maar van het boek dit keer, maar gewoonweg schitterend. Je krijgt de neiging om ze te herlezen, zo goed.

Nu geen nevenverhalen zoals in De verliezers, maar hij heeft wel weer enkele kleurrijke figuren kunnen introduceren die het geheel opfleuren. Zijn hoofdpersonage, Victor Carl, heeft hij ook nu weer zeer menselijk getekend, hij is een cynicus van de eerste orde en absoluut geen held maar ondanks zijn kleine kantjes verovert hij je hart, een beetje toch.

William Lashner heeft er zeker een fan bij. Een steengoed verhaal en beeldrijke humor, yep, ik kan het absoluut appreciëren.

Eerder: De verliezers

Uitgeverij: A.W. Bruna (2008) - 376 blz.
Oorspronkelijke titel: Fatal Flaw - Vertaling: Riek Borgers-Hoving