Muis - Gordon Reece

Psychologische thriller.

Op de achterflap: "Elizabeth en haar zestienjarige dochter Shelley, beiden slachtoffer van dagelijkse pesterijen en psychologische mishandeling, besluiten zich terug te trekken in Honeysuckle Cottage. In dit mooie en idyllische arbeidershuisje op het Engelse platteland denken ze eindelijk hun problemen achter zich te kunnen laten. Ze wanen zich veilig in hun kleine wereld vol boeken en muziek.
Maar op een nacht sluipt iemand hun huis binnen en iets in Shelley knapt. Ze wordt gedwongen uit te vinden waar haar tolerantiegrens ligt."

Dit is een ijzersterk verhaal en een zeer opmerkelijke debuutroman, alweer.
En het is niet eens een ingewikkeld verhaal, integendeel. De psychologie komt daardoor helemaal tot zijn recht en ook al is het hoofdpersonage maar zestien jaar, toch kan je er helemaal inkomen.
Daarbij gaat het verhaal dan nog eens traag van start en het leest als een roman, in het begin dan toch. Maar het boek gaat alsmaar crescendo om te eindigen als een rasechte thriller, het wordt ontzettend spannend aan het eind.
Het onderwerp is ook niet min, gepest worden en subassertiviteit of het niet kunnen opkomen voor eigen rechten of meningen. Shelley weet het allemaal van zichzelf en vergelijkt zichzelf alsook haar moeder, met een muis, vandaar de titel. Het is schitterend beschreven in dit boek en doet je nadenken.
Muis is een origineel verhaal, psychologisch zeer goed onderbouwd, knap geschreven, realistisch en je wordt helemaal meegezogen, je kan niet vlug genoeg lezen om de ontknoping te kennen. Een schitterende psychologische thriller.

Uitg. Ambo|Anthos (2011) - 269 blz. | Oorspr. titel Mice - vertaling Inge de Heer

Zondvloed - Chelsea Cain

Thriller.

Op de achterflap: "Het is januari, de stad Portland gaat gebukt onder hevige regenval en de dijken staan op springen. Tientallen mensen zijn verdronken in het woeste water van de Willamette rivier. Wanneer de lijkschouwer de laatste drenkeling onderzoekt, ontdekt hij dat ze niet is verdronken, maar is vermoord voordat ze in het water terechtkwam. Al snel worden er meer slachtoffers gevonden en realiseert rechercheur Archie Sheridan zich dat een seriemoordenaar de straten van Portland onveilig maakt."

Dit is reeds het vierde boek van Chelsea Cain met een seriemoordenaar in de hoofdrol, een andere dan in de vorige boeken maar Gretchen komt toch nog even piepen. Cain heeft er een mooie serie van gemaakt en het gebruik van dezelfde personages geeft een extra dimensie en maakt het extra leuk om haar boeken te lezen. Ik was het vergeten maar de auteur schrijft ook heel grappig, dat was weer een zeer aangename verrassing en verhoogde het leesplezier.
Het enige spijtige was dat het een dun boek is, zo vlug als je in het verhaal zat en kon meeleven met de personages, zo vlug zat je al aan de ontknoping. En daardoor kreeg ik nu de indruk dat het misschien niet helemaal af was. Maar als ik het zo overloop, kan ik toch geen losse eindjes vinden, alles past in de puzzel, er ontbreekt niets.
De plot was in orde, het was zeer spannend, origineel ook, rare seriemoordenaar, heel wat actie, en nu heeft Cain het verhaal vervlochten met gebeurtenissen uit het verleden. Chelsea Cain is top.
Eerder: Hartzeer, Hartendief, Genadeloos

Uitg. Luitingh-Sijthoff (2011) - 302 blz. | Oorspr. titel The Night Season - vertaling Mariëtte van Gelder

Bonita Avenue - Peter Buwalda

Literaire roman.

Op de achterflap: "Wat als je kinderen zich tegen je keren? Joni Sigerius, de stiefdochter van de rector maginificus van de Twentse campusuniversiteit, drijft samen met haar vriend Aaron een handeltje dat ze maar liever verborgen houdt voor haar krachtige en briljante vader. Het is in het jaar van de vuurwerkramp dat het gezin explodeert. Niet alleen lopen Aaron en Joni tegen de lamp, die zomer komt ook de enige en echte zoon van Joni's vader vrij uit de Scheveningse strafgevangenis. Acht bewogen jaren later - Joni verdient inmiddels miljoenen in Los Angeles, Aaron heeft zich verschanst in België - proberen de ex-geliefden vat te krijgen op de onthutsende tragedie die zich in 2000 voltrok."

Ik had me laten verleiden door de algemeen lovende kritieken op dit boek, maar ik ben er zelfs niet in geslaagd om het uit te lezen. Dit boek was absoluut men ding niet.
Het is helemaal geen thriller, alhoewel hij ook op Crimezone werd besproken, hij heeft er zelfs niet naast gelegen, geen snuifje spanning is overgewaaid. Nu kan ik wel een roman appreciëren maar het verhaal moet wel kunnen boeien. Dit was voor mij een saai verhaal, zeer langdradig en uitgesponnen, van detail naar detail. Het eigenlijke onderwerp van het boek verdween daardoor helemaal naar de achtergrond en je kreeg de neiging om het dan ook nog eens te bagatelliseren.
Elk hoofdstuk had zijn ik-persoon, zo kwamen afwisselend Aaron, Siem en Joni aan het woord. En dan werd er nog om de haverklap gewisseld van tijdsperiode. Het verhaal sprong echt van de hak op de tak, gemakkelijk is anders. Nu was dit wel te doen maar je moest wel aandachtig blijven.
Peter Buwalda is wél een zeer goede schrijver, het woordgebruik, de uitdrukkingen, de algemene schrijfstijl eigenlijk, was subliem, en dan af en toe nog wat humor. Hij heeft ook een zeer groot inlevingsvermogen, de personages kwamen echt wel tot leven.
Ik kan me voorstellen dat voor diegenen die houden van dit genre het een zeer goed boek is, maar mij kon het niet bekoren.

Uitg. De Bezige Bij (2010) - 543 blz.

De Crucifix Killer - Chris Carter

Thriller over een seriemoordenaar.

Op de achterflap: "Wanneer in een afgelegen blokhut in de bossen bij Los Angeles het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden, belandt rechercheur Robert Hunter in een verschrikkelijke nachtmerrie. Het slachtoffer hangt naakt aan een houten crucifix en blijkt gemarteld te zijn tot de dood erop volgde. In haar nek heeft de moordenaar een dubbel kruis gekerfd - de handtekening van een moordenaar met de bijnaam 'de Crucifixkiller'. Maar deze werd enkele jaren daarvoor door Hunter gearresteerd en vervolgens ter dood veroordeeld."

*****

Weer maar eens een debuut en weer een meer dan geslaagd.

De van oorsprong Italiaanse Chris Carter, geboren in Brazilië, weet waarover hij schrijft, hij studeerde immers psychologie en criminologie en bestudeerde in die functie seriemoordenaars. Hij heeft ook een vleugje Italië in het boek gebracht en zijn partner is Carlos Garcia. Het is dus alleszins een zeer realistisch boek. Er zijn al zoveel boeken over seriemoordenaars geschreven en als je er daarvan al enige achter de kiezen hebt, dan kom je uit dit boek wel niet veel meer te weten, maar dat is geen punt, het boek leest wel gemakkelijker daardoor.

Maar het is sowieso geen moeilijk boek, het leest enorm vlot en is super spannend. Je weet al van de eerste pagina's dat Garcia in de handen van de crucifix killer valt en daarna ga je enkele weken terug in de tijd met het volledige verhaal. Het deed de spanning alleen maar toenemen van in het begin. Carter heeft trouwens een prettige schrijfstijl en af en toe was hij zelfs humoristisch.

En als je verder nog iets kan zeggen is zeker dat de auteur een enorm goede plot heeft weten te brengen, echt heel knap uitgewerkt en hij is daarbij ook nog zeer verrassend, de clou zie je van geen kanten aankomen. En ondanks dat er al veel seriemoordenaars boeken zijn, is dit boek zelfs nog origineel te noemen, de meeste moorden zijn al achter de rug en er is zelfs al een veroordeling, en dan begint het verhaal pas.

De Crucifix Killer is een raspaardje onder de thrillers, hij heeft echt alles mee: heel spannend, origineel, goed geschreven en als kers op de taart een kei goeie plot.

Later is het boek verschenen onder de titel: Handtekening van het kwaad

Uitgeverij: De Fontein (2009) - 349 blz.

Oorspronkelijke titel: The Crucifix Killer

Vertaling: Lia Belt

De wet en de leugen - John Hart

Thriller.

Op de achterflap: "Met gemengde gevoelens verneemt advocaat Work Pickens dat het lijk van zijn vader Ezra is gevonden, ruim een jaar na diens plotselinge verdwijning. Ezra Pickens, een machtige man met vele vijanden, blijkt te zijn vermoord.
Work probeert te ontdekken wie de dader is, maar hij wordt afgeleid door zijn verbitterde echtgenote, zijn ongelukkige jeugdliefde en zijn getraumatiseerde zus Jean. Work werd door zijn dominante vader gekleineerd, maar Jean is veel zwaarder beschadigd. Heeft dat geleid tot vadermoord?
Terwijl de druk op Work toeneemt, worstelt hij met familiegeheimen en troebele herinneringen. Met de moed der wanhoop vecht hij door om Jean te redden, zijn naam te zuiveren en zijn verloren liefde te herwinnen."

Dit is een zeer geslaagde debuutroman van John Hart, het heeft een zeker legal thriller gehalte maar het is veel meer dan dat.
Het hoofdpersonage Work is een advocaat en uiteraard speelt zich dus een deel af in de rechtbank, een klein deeltje, maar het is om van te snoepen. De auteur heeft heel veel aandacht besteed aan zijn personages en hun onderlinge relaties. Psychologisch een knap uitgewerkt verhaal. Alleen de beschrijvingen van de relatie tussen Work en zijn zus waren soms over de top en werden net iets teveel herhaald.
En spannend is het ook al, het was moeilijk om de neiging snel eens verder te lezen, te weerstaan. De plot was dik in orde en dan af en toe een actie scène, het deed de spanning alleen maar toenemen.
Voor het overgrote deel was het een zeer verrassend en origineel boek, een enkele keer kreeg je een vermoeden of was het te voorspellen. En af en toe kwam Hart dan ook nog eens humoristisch uit de hoek.
Een zeer geslaagd thrillerdebuut dus, verrassend, zeer goede plot en vooral met zeer goed psychologisch uitgewerkte personages en daar bovenop een boeiende hoofdpersoon.

Uitg. Luitingh-Sijthoff (2007) - 380 blz. | Oorspr. titel The King of Lies - vertaling J.J. de Wit

Niets blijft verborgen - Simon Beckett

Actiethriller.

Op de achterflap: "Acht jaar geleden werkte forensisch antropoloog David Hunter met gedragsdeskundige Sophie Keller aan het onderzoek naar twee verdwenen meisjes. Hoofdverdachte Jerome Monk stemde ermee in te laten zien waar hij zijn slachtoffers had gelaten. De zoektocht werd een fiasco. Een letterlijke schreeuw om hulp zorgt er nu voor dat het verleden wordt opgerakeld en dat David Hunter alsnog naar de graven van de twee meisjes op zoek gaat. Maar de monsterlijke Monk is intussen ontsnapt uit de gevangenis."

Enkele jaren geleden las ik van deze schrijver De geur van sterfelijkheid en Het laatste zwijgen, dit is zijn vierde boek. David Hunter is ook nu het hoofdpersonage maar ik moet zeggen dat hij me niet is bij gebleven.
Het was een zeer vlot en gemakkelijk lezend boek ook al omdat het een eenvoudige plot had, een heel goede plot trouwens. Het verhaal zat knap in mekaar.
Daarnaast zat er enorm veel spanning in het verhaal, er waren ook heel wat spannende actiescènes die zich onder andere afspeelden op de mistige heidegronden, een mysterieuze sfeer is dan ook zo opgeroepen.
Psychologisch gezien was het boek minder in orde, niet alles kwam even geloofwaardig over en soms was het een tikje voorspelbaar. De persoon van David Hunter kwam niet helemaal uit de verf, je komt wel een en ander te weten over zijn verleden maar het is heel summier, Hunter komt niet 'tot leven', de andere personages trouwens ook niet. Omdat de cast niet druk bezet was, is dit toch wel een gemiste kans, met iets meer persoonlijke gegevens over de voornaamste spelers zou het beter onderbouwd zijn en zou je meer meegeleefd hebben.
Maar niettemin was dit een zeer goede leeservaring, een boek met een zeer goede plot en veel actie en spanning.
Uitg. Luitingh-Sijthoff (2011) - 366 blz. | Oorspr. titel The Calling of the Grave - vertaling Annoesjka Oostindiër

Koekoeksjong - Katarina Wennstam

Psychologische roman/thriller.

Op de achterflap: "Journaliste Maria Allende verhuist met haar man en dochtertje naar een fraai huis in een villawijk in Stockholm. Ze raakt gefascineerd door de vorige bewoonster van het huis, Louise, die na jarenlange mishandeling door haar man is vermoord. Maria komt op het spoor van zorgvuldig verborgen geheimen en zet daarbij haar eigen leven op het spel.
Ondertussen doet aanklager Madeleine Edwards onderzoek naar de zelfmoord van een Marokkaanse jongen. De zelfmoord lijkt gedwongen, met eerwraak als motief. Is er dan sprake van moord? Madeleine wordt bij haar onderzoek geconfronteerd met een totale minachting voor vrouwen, een minachting waar geen wet op berekend is en waarvoor Madeleine en Maria beiden de rekening moeten betalen."

Dit is de tweede roman van Katarina Wennstam en ze heeft hier enkele personages meegenomen uit haar vorige boek Besmet. Ook nu is het niet dadelijk een thriller te noemen of een misdaadverhaal alhoewel de thema's hierin wel thuis horen. Het leest meer als een psychologische roman en is de grootste eerste helft van het boek nogal uitgesponnen waardoor het verhaal zeer traag wordt en je voortdurend hetzelfde lijkt te lezen. Van spanning is ook nu dus geen sprake.
Het moet echter gezegd dat de auteur dit aan het einde van het boek wel goed heeft gemaakt. Ineens komt het verhaal dan toch in een hogere versnelling en wordt het spannend en krijg je wel het gedacht dat je een thriller aan het lezen bent. Het boek wordt uiteindelijk toch een beetje opgekrikt.
Het boek heeft twee verhaallijnen, ze worden onafhankelijk van elkaar verteld en hebben geen raakvlakken, slechts enkele personages treden op in beide en de thema's komen maar zijdelings overeen. Maar het zijn niet de minste, het ene verhaal heeft als thema eerwraak en hoe een zelfmoord toch moord kan blijken te zijn maar je moet het maar bewezen krijgen. En het andere verhaal gaat over mishandeling van vrouwen in relationele sfeer en hier is dan een politieagent de dader. Ook dit aspect heeft Wennstam zeer goed belicht.
Een goed boek dus met interessante thema's, vooral psychologisch knap geschreven en het leest zeer vlot als roman, maar is zeker geen thriller, op het einde na dan.

Uitg. De Bezige Bij (2009) - 475 blz. | Oorspr. titel Dödergök - vertaling Tineke Jorissen-Wedzinga