Psychologische roman/thriller.Op de achterflap: "Journaliste Maria Allende verhuist met haar man en dochtertje naar een fraai huis in een villawijk in Stockholm. Ze raakt gefascineerd door de vorige bewoonster van het huis, Louise, die na jarenlange mishandeling door haar man is vermoord. Maria komt op het spoor van zorgvuldig verborgen geheimen en zet daarbij haar eigen leven op het spel.
Ondertussen doet aanklager Madeleine Edwards onderzoek naar de zelfmoord van een Marokkaanse jongen. De zelfmoord lijkt gedwongen, met eerwraak als motief. Is er dan sprake van moord? Madeleine wordt bij haar onderzoek geconfronteerd met een totale minachting voor vrouwen, een minachting waar geen wet op berekend is en waarvoor Madeleine en Maria beiden de rekening moeten betalen."
Dit is de tweede roman van Katarina Wennstam en ze heeft hier enkele personages meegenomen uit haar vorige boek Besmet. Ook nu is het niet dadelijk een thriller te noemen of een misdaadverhaal alhoewel de thema's hierin wel thuis horen. Het leest meer als een psychologische roman en is de grootste eerste helft van het boek nogal uitgesponnen waardoor het verhaal zeer traag wordt en je voortdurend hetzelfde lijkt te lezen. Van spanning is ook nu dus geen sprake.
Het moet echter gezegd dat de auteur dit aan het einde van het boek wel goed heeft gemaakt. Ineens komt het verhaal dan toch in een hogere versnelling en wordt het spannend en krijg je wel het gedacht dat je een thriller aan het lezen bent. Het boek wordt uiteindelijk toch een beetje opgekrikt.
Het boek heeft twee verhaallijnen, ze worden onafhankelijk van elkaar verteld en hebben geen raakvlakken, slechts enkele personages treden op in beide en de thema's komen maar zijdelings overeen. Maar het zijn niet de minste, het ene verhaal heeft als thema eerwraak en hoe een zelfmoord toch moord kan blijken te zijn maar je moet het maar bewezen krijgen. En het andere verhaal gaat over mishandeling van vrouwen in relationele sfeer en hier is dan een politieagent de dader. Ook dit aspect heeft Wennstam zeer goed belicht.
Een goed boek dus met interessante thema's, vooral psychologisch knap geschreven en het leest zeer vlot als roman, maar is zeker geen thriller, op het einde na dan.
Uitg. De Bezige Bij (2009) - 475 blz. | Oorspr. titel Dödergök - vertaling Tineke Jorissen-Wedzinga
Geen opmerkingen:
Een reactie posten