Roman.Op de achterflap: "Als de bejaarde Alice de door haar man Jules gezette koffie ruikt, staat ze op.
Dit ritueel herhaalt zich iedere dag. Tot ze hem op een ochtend levenloos aantreft in de sofa in de kamer - de koffie is nog niet helemaal doorgelopen. Terwijl Jules langzaam transformeert in een beeld dat uit marmer gehouwen lijkt, haalt ze herinneringen op en zegt ze dingen tegen hem die ze niet eerder heeft kunnen of durven uitspreken. Als ze vervolgens in het reine moet komen met het verdriet en het gemis waarmee ze geconfronteerd wordt, raakt haar autistische buurjongen David op onverwachte wijze betrokken bij dat verwerkingsproces."
Dit dunne boekje is een pareltje! Echt heel knap! Diane Broeckhoven kende ik niet echt, ze heeft blijkbaar vooral jeugdboeken geschreven. Deze kennismaking met haar werk is werkelijk een openbaring.
Dit boekje lees je gewoon in één ruk uit. Het is tegelijk ontroerend én grappig geschreven. Je moet het gewoon over je heen laten komen en dan is het puur genieten.
Deze auteur heeft werkelijk indruk gemaakt op mij en op mijn man trouwens ook. Eigenlijk had ik het voor hem meegebracht maar ik ben blij dat ik het ook gelezen heb. Echt de moeite en voor het aantal bladzijden moet je het zeker niet laten.
Uitgeverij: The House of Books (2001) - 78 blz.
2 opmerkingen:
Ziezo, er staat een nieuwe post bij mij :D ! Helaas heb ik Nesbo niet uitgelezen, m'n uitleentermijn was verstreken en ik had er toch geen plezier in. Nu heb ik een bestseller te pakken, mmm leest heerlijk! En gij, nog es een Russell op het menu :D
Mijn ervaring met Russell @ Rhodos was toch nie het van het ... maar elk z'n smaak natuurlijk.
Dikke kus en leest ze !!
Fijne zondag nog ,
Britney
Een zeer aangenaam boek om te lezen! Niet zo dik , maar wel heel interessant.
Een reactie posten