Misdaadroman.Op de achterflap: "Sinds Inge, hun dochter, bij een ongeval een oog verloor, hebben Wim, medisch consulent, en zijn vrouw het moeilijk met elkaar. Het wordt nog erger als Inges goede oog aangetast blijkt door een verwoestende ziekte. Een nieuw geneesmiddel zou soelaas kunnen brengen, maar uitgerekend dat middel is het doelwit van een nietsontziende strijd tussen twee machtige families uit de farmaceutische wereld. (...)"
Dit is het derde boek van de hand van Herman De Jonghe maar zijn eerste misdaadroman en het is een vlot lezend boekje geworden.
Je moet als lezer wel goed bij de les blijven, er draven heel wat verschillende personages op, het verhaal is gebaseerd op enkele geschiedenis verhalen zoals Jeanne d'Arc en de Hussietenoorlog in de 15e eeuw en dan zijn er nog economische en financiële problemen die uit de doeken worden gedaan. Het is redelijk indrukwekkend wat je in dit boek voor de kiezen krijgt.
De rode draad is een proefschrift dat leidt tot een ware klopjacht met huurmoordenaars en folteringen. Het lijkt wel een maffia film ware het niet dat de zogenaamde huurmoordenaar nogal eens een steekje laat vallen en toeval een grote rol speelt.
Aan de plot zal het niet liggen, het verhaal speelt zich af op verschillende internationale plaatsen en er is heel wat actie maar toch komt dit verhaal niet tot leven, als lezer sta je er volledig naast.De voornaamste oorzaak is dat de personages zelf niet echt lijken, ze zijn neergezet in het verhaal zonder commentaar of enige uitdieping en komen niet helemaal geloofwaardig over, alleen aan het gezin van Wim heeft de auteur enige aandacht besteed.
Het einde van het boek had dan een formidabele knallende finale kunnen worden maar is uiteindelijk na een trage en ongeloofwaardige rit helemaal verzand. Je slaat het boek dicht met een onvoldaan gevoel en met de gedachte dat het potentieel had maar het niet heeft waargemaakt. Geen slecht boek dus, maar ook niet goed.
Uitg. Houtekiet (2011) - 403 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten