De schrijver neemt zijn intrek in het illustere maar in verval geraakte Grand Hotel Europa om te overdenken waar het is misgegaan met Clio, op wie hij in Genua verliefd is geworden en met wie hij in Venetië is gaan wonen. Hij reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en de Cinque Terre en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio. Intussen vat hij een fascinatie op voor de mysteries van Grand Hotel Europa en raakt hij steeds meer betrokken bij het wedervaren van de memorabele personages die het bevolken en die uit een eleganter tijdperk lijken te stammen, terwijl de globalisering ook op die schijnbaar in de tijd gestolde plek om zich heen begint te grijpen.
*****
Drie jaar terug las ik voor het eerst een boek van de Nederlandse dichter, classicus en schrijver Ilja Leonard Pfeijffer (1968) De filosofie van de heuvel. Dat was me toen heel erg goed meegevallen en dus nu een tweede boek van zijn hand. Grand Hotel Europa stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs en de NS Publieksprijs en was lange tijd niet weg te denken uit de bestsellerslijsten, termen die vielen waren 'meesterwerk, monumentaal, magistraal, roman van het jaar'.
Grand Hotel Europa is zeer zeker van een heel ander kaliber dan dat eerste boek dat ik las. Zijn schrijfstijl en woordgebruik sprak me toen al aan maar nu nog meer. De auteur maakte toch wel dikwijls gebruik van woorden die ik niet kende, spijtig genoeg had ik vaak niets in de buurt om ze op te zoeken. En zijn stijl was dus toch wel geweldig, hij maakte niet alleen woordgrapjes, zijn dialogen zijn vaak ook een steekspel over en weer met een archaïsch woordgebruik waardoor het nóg grappiger klinkt. Er zitten ook heel wat monologen in waarbij je je begint af te vragen hoe hij er in hemelsnaam in slaagt om aan iets kleins zo een lange passages te wijden, ik kon er alleen maar bewondering voor hebben.
Er zit een soort van verhaal in het boek, afwisselend vertelt de auteur zijn ervaringen in het hotel tijdens het schrijven van dit boek, hij is immers zelf het hoofdpersonage, en zijn relatie met Clio van de start tot aan zijn vertrek naar dit hotel. Deze twee verhaallijnen gebruikt Pfeijffer om zijn observaties, bedenkingen en zelfs meningen te spuien.
Vooreerst heeft hij het dus over cultuur. Door de zoektocht naar het laatste schilderij van Carravagio lezen we eerst en vooral over de schilder zelf maar komen we ook een en ander te weten over kunst en cultuur in het algemeen en doet hij de lezer hieromtrent wat meningen aan de hand.
Daarnaast heeft de schrijver het voornamelijk over het fenomeen massatoerisme, door middel van zijn beschrijvingen van ontmoetingen legt hij er verschillende pijnpunten over bloot. Hij heeft daar dan ook nog een uitgesproken mening over en ik kan niet anders zeggen dat hij zeer rake observaties doet. Je leert in ieder geval heel wat bij over het fenomeen.
Grand Hotel Europa is een boek dat me zal bijblijven. Het is zeer interessant en zelfs leerrijk en daarnaast is het zo geschreven dat zelfs een gegeven dat weinig om het lijf heeft toch een ware leessensatie wordt. En dan is het vaak nog grappig ook. Ilja Leonard Pfeijffer oogst mijn bewondering. Een dikke aanrader!
Eerder: De filosofie van de heuvel
Uitgeverij: De Arbeidspers (2018) - 547 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten