12 Juryleden brengen hun zondag door vóór de start van het assisenproces waar Joris Kohliar zal terechtstaan.
**
Clem Schouwenaars, Vlaams schrijver en dichter, bracht in 1955 zijn eerste poëziebundel uit en bleef schrijven en boeken uitbrengen tot aan zijn dood in 1993. Zelfs na zijn dood werden nog twee werken van zijn hand uitgebracht.
Dit boek heb ik gelezen naar aanleiding van de plaatselijke leesclub. Eén van de redenen om voor dit boek te kiezen was de vorig jaar uitgebrachte serie De twaalf op de televisiezender Eén. Zeer goede serie, naast het proces wordt het dagelijkse leven van sommige juryleden in beeld gebracht. De vraag of een jury of professionelen zich zouden moeten bezighouden met het beoordelen van de zaak stelt zich.
In dit boek is er geen plaats voor het proces zelf. Het eerste hoofdstuk verhaalt de aanleiding van het proces, hoe het zover kwam dat Joris Kohliar, een burgerlijk ingenieur werkzaam op het ministerie moet terechtstaan. Daarna komen de juryleden aan bod, één voor één, ze brengen ieder op hun normale manier hun zondag door, een zondag met veel wind en regen. Je kan je inderdaad beginnen afvragen wat al deze mensen op dit proces gaan doen, sommigen hebben hun oordeel al klaar, meerderen bezondigen zich zelf ook aan de fout van Kohliar en anderen blijven totaal onverschillig.
Het is een saai boek, al deze verhaaltjes over hoe gewone mensen hun zondag doorbrengen, ze laten zich wel goed lezen maar zijn helemaal niet interessant ondanks dat de schrijver er variatie in heeft willen brengen. Het is ook al een oud boek, een halve eeuw en dit is te merken. Google had ik ook in de aanslag liggen, er werden immers nogal wat woorden gebruikt waarvan ik nog nooit gehoord had en die totaal in onbruik zijn, iets wat ik nog maar zelden ben tegengekomen.
Dit boek is me dus danig tegengevallen ook al is Schouwenaars anders geen slecht schrijver. Maar er zal zeker over kunnen gediscussieerd worden.
Uitgeverij: Desclée De Brouwer (1977) - 344 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten