Het donkerste water - Sharon Bolton

Lacey Flint is naar een woonboot verhuisd, en begint deel uit te maken van de kleurrijke gemeenschap die in Londen op de Theems woont. Elke dag zwemt ze ook in de rivier. Op een vroege zomerochtend vindt ze tijdens het zwemmen een in doeken gewikkeld lichaam van een jonge vrouw. Het lijkt toeval - Lacey werkt sinds kort bij de rivierpolitie en weet hoeveel lichamen er elk jaar uit de Theems gevist worden. Maar onderzoek lijkt aan te tonen dat dit lichaam bedoeld was voor haar om te vinden. Ook al is ze geen inspecteur meer, ze kan niet anders dan zich met deze zaak bemoeien...

****

Sharon Bolton heeft drama gestudeerd aan de universiteit maar daarin vond ze weinig werk. Ze volgde dan een opleiding in de bedrijfskunde (MBA) en vond werk in de marketing en communicatie. Na een gesprek met een journalist besloot ze dat er geld te verdienen viel met het schrijven van boeken en ze voegde de daad bij het woord. In 2008 kwam haar eerste thriller uit, Offerande.

Bolton is gefascineerd door mysterie en spannende dingen, het mysterieuze heeft in dit boek echter minder plaats gekregen. Maar er gebeuren toch wel fascinerende en speciale dingen en daarmee valt ze ook nu toch weer op als thrillerauteur.

Het donkerste water is een vlot boek dat absoluut intrigeert en een maatschappelijk probleem aankaart maar dat is aan de lezer om te ontdekken. Het is alleszins een spannend boek geworden waarbij je je niet moet vervelen. Lacey Flint is ook wel een speciaal personage. Er wordt in het boek wel vaak verwezen naar dingen die in eerdere boeken gebeurt zijn en dit wekt enige wrevel want je kent de toedracht dan niet of je bent hem vergeten. Een meer dan goed boek.

Eerder: Offerande, Bezwering, Bloedschande, Zielsgeheim, Blijf waar je bent, Kleine zwarte leugens

Uitgeverij: A.W. Bruna (2018) - 477 blz.
Oorspronkelijke titel: A Dark and Twisted Tide
Vertaling: Anda Witsenburg

De sekte herrijst - Mariette Lindstein

Na twee turbulente jaren in de sekte ViaTerra probeert Sofia Bauman haar leven weer op te bouwen. Maar dat is moeilijker dan ze dacht. Ze wordt geconfronteerd met vooroordelen en achterdocht en wordt gekweld door nachtmerries.

Sekteleider Franz Oswald zit in hechtenis, in afwachting van zijn proces. Hij toont echter geen enkel berouw. Met behulp van zijn advocaat spint hij een web dat de muren van de gevangenis ver overstijgt. Hij heeft slechts één doel: wraak nemen op Sofia.

Wanneer Sofia besluit haar ervaringen met betrekking tot haar leven in de sekte te delen met de buitenwereld, verandert haar leven in een hel.

In de dramatische nasleep blijft er één vraag overeind: kun je ooit echt ontsnappen uit een sekte?

**

Kun je ooit echt ontsnappen? titelt de cover van het vervolg op De sekte. En ja, het gaat over de jaren na de ontsnapping uit ViaTerra. Dat dit een moeilijke zou zijn, mag wel duidelijk zijn. Je bent immers getekend voor het leven op een manier die je je absoluut niet kunt voorstellen. Je bent ontdaan van je persoonlijkheid en daar sta je dan. En dan heeft de samenleving het ook nog moeilijk om hiermee om te gaan.

Sofia maar ook Simon, Benjamin en Elvira moeten hun leven opnieuw opbouwen na de sekte. En dit blijkt niet simpel. Sofia kan er zich niet bij neerleggen en voelt zich, al was het maar aan haar eigen, verplicht om de confrontatie aan te gaan met Franz Oswald. Dat hij haar niet vergeten is, is de evidentie zelve. Zelfs vanuit de gevangenis houdt hij stevig de touwtjes in handen, ongeacht wat ze doet of waar ze zich bevindt.

Verschillende personen, elk met hun eigen verhaal. Hoe het Simon vergaan is, is mooi om te lezen, hij lijkt er het beste mee om te gaan, op zijn eigen rustige wijze. Hij maakt zijn droom waar en voelt zich er zeer goed bij, ook al is hij heel bezorgd voor de andere voormalige sekteleden.

Maar het is toch vooral het verhaal van Sofia. In het eerste boek stond de werking van de sekte centraal, nu is dit echter veel minder. Het is een gewoon spannend verhaal geworden, alhoewel dat spannende maar in beperkte mate aanwezig is. Vooral bij Sofia leeft de angst voor de sekte en wat deze zullen doen maar deze angst is niet voelbaar in het boek. De plot is voorspelbaar en weinig origineel en de personages en vooral hun gedragingen dan, komen nogal ongeloofwaardig over. Dit had je niet in het eerste boek.

Het tweede boek in de sekte-trilogie is uiteindelijk een teleurstelling gebleken. Het verhaal blijft tweedimensionaal, de lezer voelt geen betrokkenheid. Spannend was het ook al niet, op een paar momenten na. Maar het leest wel vlotjes en vervelend was het nu ook weer niet.

Op vraag van A.W. Bruna gaf Mariette Lindstein een skype interview voor Connie's Boekenblog, je kan het hier lezen. Lindstein vertelt hoe ze tot het schrijven van de boeken is gekomen.

Eerder: De sekte

Uitgeverij: A.W. Bruna (2018) - 320 blz.
Oorspronkelijke titel: Sekten som återuppstod
Vertaling: Corry van Bree