vrijdag 30 juni 2017

Engeleneiland - Camilla Läckberg

Pasen 1974. Een familie verdwijnt spoorloos van het eiland Valö. Alleen de eenjarige Ebba blijft achter. Jaren later keert Ebba terug naar het eiland, waar ze samen met haar man een bed and breakfast in haar ouderlijk huis wil openen. Wanneer ze bij het openbreken van de vloer bloedsporen aantreffen, lijkt het kwaad uit het verleden hen in te halen. Inspecteur Patrik Hedström en zijn collega's onderzoeken het huis en verdiepen zich in de oude verdwijningszaak. Wat is er precies gebeurd met Ebba's familie?

*****

Camilla Läckberg is met dit boek reeds aan haar achtste toe met Erica Falck en Patrik Hedström in de hoofdrollen. En het verhaal achter de schermen vervolgt zich, het persoonlijke verhaal van de spelers bedoelen we dan. Voordeel van een serie.
Zoals vaak in haar boeken speelt een deel van het verhaal zich af op een ander tijdsmoment, een verhaal achter het verhaal als het ware. En een noodzakelijk verhaal om de plot helemaal te begrijpen en daarbij enkele historische elementen om je geschiedenis bij te spijkeren, altijd meegenomen.
Ingenieus is de term die de plot het best beschrijft. Het wordt ook allemaal pas duidelijk helemaal aan het einde, verrassend dus ook al. Het is een raar gegeven, een familie die zomaar verdwijnt zonder een spoor na te laten. Dat speelde in 1974 en natuurlijk stonden de onderzoeksmethoden toen nog niet waar ze nu staan.
Het verhaal bevat veel afwisseling, om de haverklap is er wel een ander perspectief waaruit verteld wordt met duchtig wat personages die opgevoerd worden. Je kan dus beter bij de les blijven, maar dat is niet moeilijk in dit geval. Verder lezen is geen enkel probleem, integendeel zelfs. Maar af en toe moet een mens toch ook eens eten en wat drinken niet waar?
Actuele feiten vinden we dan ook nog eens terug in het boek. De opkomst van extreem rechts bijvoorbeeld, of een bomaanslag. Zéér actueel alle terroristische activiteiten en de bestrijding ervan in acht genomen van de laatste maanden en jaren.
Engeleneiland is een meer dan vakkundig geconstrueerd boek. Spannend en met een hoog leesbaarheidsgehalte. En je leeft dan ook nog eens hard mee met de constante figuren in haar boeken. Camilla Läckberg weet haar lezers absoluut te boeien en mee te slepen. Dit is een topboek van haar hand.
Eerder: IJsprinses, Predikant, Steenhouwer, Zusje, Oorlogskind, Zeemeermin, Vuurtorenwachter

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2012) - 416 blz.
Oorspronkelijke titel: Änglamakerskan
Vertaling: Wiveca Jongeneel en Elina van der Heijden

woensdag 28 juni 2017

Wit vuur - Preston & Child

In lang vervlogen tijden is een groep mijnwerkers op gruwelijke wijze om het leven gekomen. Tegenwoordig is het dorp een exclusief ski-oord en moet de historische begraafplaats geruimd worden om plaats te maken voor projectontwikkelaars. Corrie Swanson gaat erheen om de overblijfselen van de mijnwerkers te onderzoeken. Ze komt echter tot een schokkende ontdekking die het voortbestaan van het dorp in gevaar brengt. FBI-agent Pendergast schiet te hulp als brute brandstichtingen de toeristen afschrikken. Pendergast ontdekt een onwaarschijnlijk geheim in het dorpsverleden, dat samen lijkt te hangen met een toevallige ontmoeting tussen Arthur Conan Doyle en Oscar Wilde. Terwijl het dorp letterlijk onder vuur ligt en Corries leven gevaar loopt, moet Pendergast het raadsel uit het verleden zien op te lossen, voordat alles in vlammen opgaat.

****

Preston & Child staan garant voor goede actiethrillers en spanning. Ze schrijven al lang en het is al van voor deze blog dat ik hun lees, maar helemaal mee met de karakters ben ik niet meer. Het speelt echter geen rol. 
Het is het dertiende boek met Pendergast, een speciaal figuur toch wel. Iemand waar je geen vat op krijgt, droge figuur maar met enorm veel kennis van misdaden en misdadigers. Beetje mysterieus ook in dit boek. Corrie heeft dan weer vooral jonge trekken, ze is ook jong en onervaren en dat geeft dan ook weer een extra dimensie aan het verhaal.
De auteurs hebben de plot vakkundig geconstrueerd. Er zit wat verleden in, op verschillende manieren zelfs. Origineel en het leest goed, ook al trekt het niet dadelijk aan om te lezen. Er is heel veel afwisseling en dit leest ook al goed en maakt het daarbij nog super spannend ook.
Wit vuur is een boek met een hoog leesplezier gehalte. Veel actie, mooie personages, goede plot, spanning, wat verwacht een mens nog meer van een avonturen- en actiethriller. En je krijgt nog wat geschiedenis mee. Het kan gewoon niet fout gaan met deze auteurs.
Eerder: Koortsdroom

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2014) - 368 blz.
Oorspronkelijke titel: White Fire
Vertaling: Marjolein van Velzen

donderdag 15 juni 2017

Bling Bling - Jan Van der Cruysse

Op de luchthaven van Delhi wordt een diamantkoerier beroofd. Albertien, verantwoordelijk voor de beveiliging van het diamanttransport, wordt meteen de laan uitgestuurd. Toch start ze op eigen houtje een zoektocht.
Vanuit een bergdorpje in de Zuidelijke Kaukasus bestuurt Paata Sirbiladze een misdaadorganisatie met wijde internationale vertakkingen. Het zijn uitgerekend zijn diamanten die gestolen werden in Delhi.
Wat begint als een geweldloze diamantroof uit het zicht van de media, leidt tot een wervelwind van bloed en wraak, van de Antwerpse diamantwijk tot de verste uithoeken van de wereld.

****

Een debuut en een geweldig goed. Jan Van der Cruysse studeerde rechten, communicatiewetenschappen en marketing, werkte vijf jaar als journalist tot hij woordvoerder werd van Aviapartner en daarna Brussels Airport en nu is hij specialist in crisiscommunicatie. Aangezien de auteur zelf zo lang gewerkt heeft op de luchthaven is het niet verwonderlijk dat deze een prominente rol speelt in het boek. Een kleine inkijk achter de schermen voor de lezer.
Dit is weer zo een boek dat je onmiddellijk in verfilming voor je ziet. En het doet deugd om eens een actiethriller te lezen van een Vlaamse schrijver en dan nog eentje zonder nonsens of kapsones. Dit is voor mij geleden van Bob Mendes en Jef Geeraerts.
Van der Cruysse heeft erg realistische personages neergezet en het klinkt af en toe zeer Vlaams, dat is absoluut te pruimen. Ook brengt hij er regelmatig een humoristische noot in, vooral in het begin en dat kwam meteen mijn positieve inschatting van het boek ten goede. Dat gevoel heb ik trouwens gedurende heel het verhaal kunnen vasthouden.
En als je over de plot iets kan zeggen, is het dat de auteur blijk geeft van een grote creativiteit. Situaties komen al eens raar over, absurd zelfs en de mate van het geweld is overweldigend en bloederig. Maar ook voor het verloop van het verhaal is hij vindingrijk te werk gegaan. Sommige zaken zijn daardoor verrassend en fantasievol. Van der Cruysse durft buiten de lijntjes te kleuren. Het is een complex verhaal maar de schrijver bewaart het overzicht. En voor als je het even niet goed meer weet, heeft hij achteraan een personenlijst toegevoegd. Dat is al eens handig.
Een kleine kanttekening bij het boek. Voor zulke zwaargewicht criminelen te zijn, worden ze wel wat amateuristisch beschreven. Soms ook is de auteur te expliciet en worden bepaalde feiten te vroeg prijs gegeven. Maar storen deed dit niet. De lezer wordt heel het boek lang heel erg goed geëntertaind en het is meer dan goed geschreven.
Een zeer creatieve schrijver deze Jan Van der Cruysse zonder gekunstelde literaire stunts en dat mag gerust een weldaad genoemd worden. Bling Bling is een zeer realistisch verhaal met een complexe maar originele en verrassende plot. Bling Bling 2 ligt nu in de winkelrekken en dat is top.

Uitgeverij: Davidsfonds (2016) - 527 blz.

maandag 5 juni 2017

Getekend vonnis - Jo Claes

Op een tafel in een Leuvens café wordt op een ochtend een studente dood aangetroffen. Het meisje is halfnaakt. Haar schaamhaar is volledig afgeschoren. Door haar tong steekt een potlood en vlakbij ligt een blad uit een stripalbum waarop een verkrachtingsscène is afgebeeld.
Hoofdinspecteur Thomas Berg heeft nooit eerder zoiets meegemaakt. Sterker, de moordenaar heeft hem de plaats delict zelf met de juiste coördinaten per e-mail bezorgd.
Een paar dagen later krijg Berg een soortgelijke mail. Opnieuw vindt de politie een jonge vrouw die in bijna identieke omstandigheden werd verkracht, verminkt en vermoord. En weer vindt de politie een pagina uit een stripverhaal. Vanaf dat ogenblik verkeert de studentenstad in de greep van de angst. Ook Berg vreest dat in Leuven een volkomen verknipte sadist, ja zelfs een psychopaat rondwaart, vooral als er nog meer slachtoffers vallen...

***

Jo Claes is met Getekend vonnis toe aan zijn zesde Thomas Berg misdaadverhaal. Het sleepte een nominatie in de wacht voor zowel de Gouden Strop als de Diamanten Kogel.
Het werk op de cover is ditmaal een hemelglobe die zich op de binnenplaats van het Atrechtcollege in de Naamsestraat bevindt. Het is een replica van het instrumentarium dat in 1675 werd ontworpen voor het Oude observatorium te Peking door Ferdinand Verbiest, jezuïet, missionaris en astronoom. Beroemde Belgen in het buitenland al in die tijd. En zoals altijd is er ook weer wat mythologie in het boek verwerkt. Wie zegt nu nog dat je met lezen niets bijleert?
Getekend vonnis is een waar kunstwerkje wat betreft de verhaallijn, hij is ingenieus in elkaar gezet en stap voor stap word je naar de clou geleid. De plot is de voornaamste troef van dit verhaal want verder is er niet zoveel actie en het ontbreekt ook aan spanning. Het verhaal vertraagt vooral erg doordat hoofdinspecteur Berg zich vooral toespitst op het bedenken van heel veel theorieën over de toedracht van de moorden. Op den duur wordt dit ook verwarrend. Een andere kleine opmerking is dat Bergs passie voor de juiste kop koffie zo langzamerhand toch wat begint te irriteren. Na de zoveelste niet te drinken, koude of juist super goede koffie, heb je het toch wel gehad.
Dit verhaal heeft dus een heel erg goede plot, leest over het algemeen zeer vlot en bevat interessante historische feiten. Getekend vonnis is een goed boek, niet meer, niet minder.
Eerder: Het oog van de naald, De zaak Torfs, De blinde vlek, Dood in december, Tot de dood ons scheidt, De mythe van Methusalem

Uitgeverij: Houtekiet (2013) - 472 blz.