De zwemmer - Joakim Zander

De Zweedse Klara Walldéen is Europarlementariër in Brussel wanneer ze via haar ex-vriend inlichtingen krijgt over de marteling van krijgsgevangenen in Amerika. Vanaf dat moment worden ze beiden gezocht door CIA-agenten die een internationaal schandaal proberen te voorkomen en ze moeten vluchten voor hun leven. Maar ze worden ook opgemerkt door een Amerikaanse spion, die het stel om zijn eigen redenen gaat volgen.

*****

Spanning en actie zijn de ingrediënten van de debuutthriller van Joakim Zander. Hij werkte voor het Europees Parlement in Brussel en woont en werkt nu in Helsinki als advocaat. Hij kent dus als geen ander het reilen en zeilen in deze kringen.

Het verhaal begint in Damascus in het jaar 1980 en verspringt dan steeds afwisselend naar het heden, december 2013. Boven elk hoofdstuk telkens netjes een tijds- en plaatsaanduiding, dat is ferm gemakkelijk.

Het wordt al vlug duidelijk dat 'de zwemmer' het personage is dat we doorheen de tijd volgen vanaf Damascus. Deze stukken zijn anders geschreven zowel qua vorm als inhoudelijk. Met momenten was dit iets moeilijker te lezen, het bleef soms vaag en deed in een verloren moment zelfs bijna wat poëtisch aan. Maar gaandeweg kreeg je het wel ongeveer door en werd het interessant.

Maar het boek is vooral door het verhaal van Klara en Mahmoud heel erg spannend. Een jager en prooi verhaal leent zich daar buitengewoon goed voor. Maar er zijn ook nog andere personages die de spanning opdrijven. Daarbij komt nog dat je lang in het ongewisse blijft hoe het nu zit, wie zijn die achtervolgers precies, waarover gaat het en hoe passen al deze karakters in het verhaal. Daarbij kan ook gezegd worden dat zijn personages driedimensionaal zijn, ze hebben een zekere diepgang ook al primeert de actie in dit boek. Het zijn dus absoluut geen vage of platte figuren.

Joakim Zander heeft dit verhaal op een uitstekende wijze vorm gegeven met een strakke plot die ongenadig afstevent op een zinderende finale. Als debuut kan dit tellen.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2014) - 395 blz.
Oorspronkelijke titel: Simmaren - Vertaling: Angélique de Kroon

Portret van een spion - Daniel Silva

Wanneer kunstrestaurateur en spion Gabriel Allon en zijn vrouw Chiara voor een romantisch weekendje naar Londen vertrekken, wordt de vreugde al snel verstoord door het nieuws over twee bomaanslagen in Parijs en Kopenhagen. Dan merkt Gabriel in Covent Garden een man op die alle kenmerken vertoont van een zelfmoordterrorist, maar voordat hij in actie kan komen wordt hij omvergeblazen door een explosie.

Gabriel komt op het spoor van het meesterbrein achter de aanslagen en die blijkt nog heel wat in petto te hebben...

***

Daniel Silva is met Portret van een spion niet aan zijn proefstuk toe. Hij debuteerde in 1996 reeds met The Unlikely Spy en na zijn derde thriller begon hij in 2000 aan de Gabriel Allon serie waarin ondertussen reeds 14 boeken verschenen zijn. Zijn eerste drie thrillers verschenen respectievelijk reeds in 1997, 1998 en 2000 in Nederlandse vertaling en in 2001 en 2010 nummer 1 en 8 uit de serie Gabriel Allon. Maar nu dit jaar verschenen nummer 11 en 12 reeds en 13 staat voor volgend jaar gepland. Het Nederlandstalige publiek weet Daniel Silva te waarderen.

Daniel Silva heeft het leven van een spion goed beschreven. Er moet met zóveel rekening gehouden worden om nog maar te zwijgen over het feit dat het een zeer gevaarlijk beroep is tegenover de vijand maar ook in eigen gelederen is het niet altijd gemakkelijk. Het is ook niet altijd even avontuurlijk, een groot deel van de werktijd gaat op in onderzoek en dat is gerust saai te noemen.

Dit is duidelijk te lezen in dit boek. Redelijk in het begin is er al actie, de zelfmoordactie waarvan Gabriel getuige is. En zo komen er nog verschillende momenten dat er actie is met nagelbijtende spanning. Maar dan zijn er ook momenten dat het boek saai is. Zelfs de vertelstijl is dan alsof je een krant aan het lezen bent, het is bijna een opsomming van feiten en gebeurtenissen. Dit komt alleszins raar over bij de lezer.

Een tweespalt dus, de ene moment vind je het een heel erg goed en spannend boek maar de volgende moment heb je zin om het dicht te slaan. De titel is daarmee een heel erg goede beschrijving van het boek als je dit zo kan noemen. Het is letterlijk een heel erg goed 'portret van een spion', verveling of beter gezegd saaiheid én spannende en gevaarlijke actie.

In een nawoord verklaart de auteur wat fictie is in het boek. Maar het moge duidelijk zijn dat de plot gestoeld is op ware feiten, de auteur heeft zorgvuldig onderzoek gedaan en dit verwerkt in zijn boek. Niet alleen over het leven van een spion maar ook over bijvoorbeeld de restauratie van schilderwerken en andere kleinere details die in dit boek aan bod komen.

Uitgeverij: Meulenhoff (2014) - 344 blz.
Oorspronkelijke titel: Portrait Of A Spy - Vertaling: Anne Jongeling

En ze was - Alison Gaylin

Brenna Spector heeft een zeldzame neurologische afwijking waardoor ze geen enkel detail van haar leven kan vergeten: beelden, geluiden, smaken, geuren. Het begon in haar kindertijd, toen haar oudere zus in een vreemde auto stapte en nooit meer werd teruggezien, en het is van onschatbare waarde bij haar speurwerk naar vermiste personen. Maar het heeft niet geholpen bij de zoektocht naar haar zus - en evenmin bij de vermissing van de zesjarige Iris Neff, spoorloos na een barbecue in een rustig forensendorp. Als elf jaar later weer een inwoonster verdwijnt, ontdekt Brenna verbanden tussen deze vermiste vrouw, het verdwenen meisje... en haarzelf.

****

De Amerikaanse Alison Gaylin is journaliste, ze studeerde af aan de Northwestern en Columbia University's Graduate School of Journalism. In 2005 verscheen haar eerste boek Hide Your Eyes en ze sleepte hiermee een nominatie in de wacht voor de Edgar Award for Best First Novel. Sindsdien schreef ze verscheidene thrillers die ondertussen al in verschillende landen in vertaling verschenen, in het Nederlands tot nog toe drie. En ze was is de eerste Brennan Spector thriller, de tweede (Into the Dark) en de derde (Stay with me) zijn ook reeds verschenen maar nog niet vertaald in het Nederlands.

Dit boek was een aangename verrassing. Zowel inhoudelijk als de merkwaardige invalshoek van het hoofdpersonage. In haar nawoord belicht ze even hyperthymesia, de aandoening waaronder Brenna gebukt gaat. In het kader van het verhaal is dit een manier om stukjes verhaal te vertellen die nodig zijn op dat moment. Brenna profiteert er natuurlijk ook van in haar job als privédetective. Verder is het eerder een vloek dan een zegen, begrijpelijk uiteraard. Soms had ik wel het gevoel dat er te pas en te onpas herinneringen naar boven kwamen. Het stoorde soms en het brak het verhaal. Langs de andere kant zal dit ook wel zo zijn in een leven met deze aandoening. En daarmee werd duidelijk hoe het vaak een vloek is.

Het is wel goed bij de les blijven, er worden zovele personages geïntroduceerd dat het niet altijd even simpel is om er nog wijs uit te geraken. Maar het waren wel interessante personages, Gaylin heeft ze zeer menselijk en realistisch neergezet.

De plot was zeer vaak verrassend en op tijd en stond toverde ze de nodige wendingen uit haar hoed. Een origineel boek. Ook het einde was zeer onverwacht, alhoewel je toch met een ei blijft zitten. De korte inhoud op de omslag verteld dat de zus van Brenna jaren geleden verdwenen is. Ook in het boek is dit een vast weerkerend thema in Brenna's gedachten. De verwachtingen die je hieromtrent krijgt, worden echter niet ingelost. Maar aangezien er nog twee Brenna Spector boeken verschenen zijn, is dit misschien wel iets dat in deze boeken meer aan de orde is.

Alison Gaylin heeft met En ze was een zeer originele en verrassende thriller geschreven. Ze weet de lezer aan haar boek gekluisterd te houden. Dit boek doet alleszins uitkijken naar haar andere boeken.

Uitgeverij: Meulenhoff (2014) - 334 blz.
Oorspronkelijke titel: And She Was (2012) - Vertaling: Martin Jansen in de Wal

De moord op mijn vader - Carina Bergfeldt

Twee bevroren voeten steken uit boven het ijs van het Simsjönmeer. Ze zijn van Elisabeth Hjort, een jonge moeder die al enkele tijd spoorloos verdwenen was. Alle aanwijzingen wijzen in de richting van een geweldsdelict. Voor rechercheur Anna Eiler roept de mysterieuze moord onplezierige herinneringen op aan het verleden en voor de journalisten van de lokale krant vormt de zaak een welkome afleiding van de januaristilte. Verslaggevers Julia Almliden en Ing-Marie Andersson duiken beiden in het dossier en raken steeds meer betrokken bij de opmerkelijke geschiedenis van Elisabeth Hjort. Op hetzelfde moment wordt er elders in de stad met de grootste nauwkeurigheid gewerkt aan het plannen van de perfecte moord. De moordenaar in spe put inspiratie uit de tv-serie Dexter...

****

Dit debuut is speciaal. Ten eerste wordt er een onderzoek gevoerd naar de zaak van de jonge moeder die na twee maanden gevonden wordt in het bevroren meer. In deze zaak zijn het echter de journalisten die op onderzoek gaan, weliswaar naast de rechercheur die haar eigen onderzoek voert maar dat onderzoek gaat voor geen meter vooruit. Dat van de journalisten wel.

Het tweede speciale is het tweede verhaal. We volgen hier een toekomstige moordenares. Zo begint het boek ook, het is zelfs het hoofdverhaal. De moordenares is op zoek hoe ze iemand kan vermoorden zonder ervoor gepakt te worden en zonder dat het zelfs maar de schijn van moord heeft. Haar bevindingen noteert ze in haar 'muffinschrift'. De auteur vertelt in dit deel het verhaal van dit personage, hoe zij in haar jeugd psychisch mishandeld wordt door haar vader, samen met haar broers en halfbroers. Haar moeder en stiefmoeders worden dan ook nog eens lichamelijk mishandeld. Het wordt hiermee geen vrijblijvend misdaadverhaal. 

Tijdens het lezen voel je onmiddellijk dat er een relatie is tussen de twee verhaallijnen. Maar wat en wie, daar heb je het raden naar alhoewel je verdenkingen hebt. Uiteindelijk blijkt het toch nog een verrassing, bij de twee verhalen. Het einde is knap gebracht.

Hoe de moordenares haar moord voorbereid, is prachtig om te volgen. Het is eens iets anders in vergelijking met de klassieke opbouw van een normaal moordverhaal, waar de moord wordt gepleegd en dan de dader moet worden gezocht en/of het waarom van de moord(en), alhoewel dit hier ook in zit.

Ik ben onder de indruk van dit debuut. Het las heel erg vlot, het was boeiend en origineel. De auteur heeft ook interessante personages neergezet en zeer levensecht. Carina Bergfeldt is zelf journaliste bij de grootste dagblad Aftonbladet van Zweden, ze weet dus uit de eerste hand hoe het voor journalisten in zijn werk gaat. Bergfeldt is een schrijfster om te onthouden. 

Uitgeverij: A.W. Bruna (2014) - 424 blz.
Oorspronkelijke titel: Fadersmord - Vertaling: Corry van Bree