dinsdag 29 oktober 2013

Poppenspel - Mo Hayder

Als onverklaarbare stroomstoringen leiden tot een serie gruwelijke incidenten op de beveiligde krankzinnigenafdeling van Beechway, slaat de angst van de patiënten over op de medewerkers. Ondanks de aanzwellende hysterie probeert psychiatrisch verpleger AJ de rust te handhaven.
Rechercheur Jack Caffery is op zoek naar het lichaam van een vermiste vrouw. Hij weet maar al te goed hoe het voelt als je er niet in slaagt iemands geliefde te vinden.
Als AJ Caffery vraagt of hij kan helpen bij de problemen in Beechway, moeten beide mannen een bittere waarheid in hun leven accepteren. Voordat ze het pure kwaad in de ogen kunnen kijken.

****

Mo Hayder is een klasse schrijfster en met Poppenspel heeft ze weer haar best gedaan.
Het boek kwam traag op gang en dat gaf me even te denken, maar op subtiele wijze versnelde het verhaal. Het was een diesel die even op gang moest komen maar al snel een serieuze snelheid ontwikkelde. Korte hoofdstukken en veel afwisseling zorgen ervoor dat het heel spannend werd.
In het boek staat ergens het citaat Niets is wat het lijkt en dat mag blijken naarmate je verder komt in het boek. Hayder is er absoluut in geslaagd om de lezer te verrassen.
Dit boek borduurt ook verder op de vorige boeken, de tweede verhaallijn zorgt hiervoor. Toch wel een voordeel dus als je de eerdere boeken ook gelezen hebt alhoewel het zeker geen probleem is als je dit niet hebt gedaan. Mo Hayder geeft genoeg informatie om mee te kunnen.
Het eind van het boek heeft me niet helemaal bevredigd, ze heeft duidelijk opening gelaten voor een volgend boek.
Poppenspel moet het niet hebben van actie maar het heeft wel een zeer intrigerende verhaallijn die uiteindelijk zorgt voor veel spanning. De duistere en bovennatuurlijke kant is minder aanwezig, alsook de lugubere beschrijvingen. Het is een goede en meer dan degelijke Mo Hayder.
Eerder: Ritueel, Diep, Rot

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2013) - 406 blz.
Oorspronkelijke titel: Poppet - Vertaling: Yolande Ligterink

zaterdag 26 oktober 2013

De moordkamer - Jeffery Deaver

Op de Bahama's wordt de Amerikaanse Robert Moreno geliquideerd door een scherpschutter. Het blijkt geen afrekening in het criminele circuit te zijn, maar een zorgvuldig geplande operatie van de Amerikaanse regering na een tip dat Moreno een terroristische aanval aan het voorbereiden zou zijn. Al snel wordt echter duidelijk dat de regering op basis van foutieve informatie heeft gehandeld: Moreno had geen terreurdaad gepland, maar een vreedzame protestactie tegen een Amerikaanse oliemaatschappij.
Lincoln Rhyme en Amelia Sachs worden bij de zaak betrokken. Terwijl Sachs Moreno's gangen in New York nagaat, reist Rhyme af naar de plaats delict in Nassau. Als een meedogenloze man systematisch alle mogelijke bewijslast begint te elimineren - waaronder de getuigen - verandert hun onderzoek algauw in een ijzingwekkend kat-en-muisspel met een koelbloedige moordenaar. Vooral wanneer deze sluipschutter Rhyme in het vizier krijgt...

*****

Jeffery Deaver is geen onbekende in het thrillerlandschap, hij heeft al een heel pak thrillers op zijn naam staan waarvan er zelfs al enkele verfilmd zijn.
De moordkamer is Deaver op zijn best, steengoede plot, vele verrassende wendingen, intrigerend onderzoek, op tijd en stond een actiescène. Dit boek moet het niet hebben van absolute spanning maar vooral van het onderzoek dat gestaag vordert en waar steeds nieuwe elementen opduiken, het boek is voornamelijk verrassend. De lezer wordt daardoor steeds onder druk gezet om toch maar snel verder te lezen.
De persoonlijke bekommernissen van het speurdersduo Rhyme en Sachs komen zo nu en dan ook aan bod en vormen een aangename afwisseling in het snelle speurderswerk. Het boek mag dan een dikke pil zijn, je hoeft je absoluut niet te vervelen.
Als afwisseling heeft Deaver er trouwens nog wat deftig keuken werk ingestoken. De moordenaar die we al van in het begin kennen maar die je als lezer niet kunt plaatsen, de spanning blijft dus, geeft zo nu en dan een cursus koken voor gevorderden weg met allerlei tips en tricks. Op zijn site heeft hij trouwens de verschillende recepten van deze Jacob Swann gezet - voor de liefhebbers.
De moordkamer is een boek geworden dat heel erg verrassend is met een plot om U tegen te zeggen. Jeffery Deaver blijft een kanjer, als schrijver wel te verstaan.
Eerder: Het gebroken raam, De slaappop, Spanningsveld, Carte Blanche, Onder druk, Schijnbeweging, Idolaat 

Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf (2013) - 455 blz.
Oorspronkelijke titel: The Kill Room - Vertaling: Jan Mellema en Yolande Ligterink

Doodkalm - Stuart MacBride

De grijsgrauwe stad Aberdeen staat weer in het teken van een aantal bijzonder gruwelijke misdrijven. Het begint met de vondst van het levenloze lichaam van een prostituee in de roze buurt. Ze is mishandeld en gewurgd achtergelaten in een donkere steeg. Voor brigadier Logan McRae de perfecte start van weer een belabberde dag.
Nog geen paar maanden geleden was hij de held van de lokale politiemacht met een gouden toekomst in het verschiet, tot een mislukte inval waarbij een collega zwaar gewond raakte roet in het eten gooide. Logan werd verbannen naar de Screw-Up Squad, een unit met falende, waardeloze collega's, geleid door inspecteur Steel, een even cynische als onconventionele vrouw.
Ze krijgen nog een gruwelzaak voor hun kiezen na de ontdekking van zes lijken in een afgebrande woning waarvan alle deuren en ramen van buitenaf waren dichtgeschroefd. En net wanneer Logan zijn kans ruikt om te kunnen bewijzen dat hij niet thuishoort in Steels unit, wordt een tweede vermoorde prostituee gevonden.

****

Stuart MacBride bewijst met dit tweede boek dat hij een goed schrijver is.
Logan McRae krijgt ook nu verschillende zaken op zijn bord. En dat moet hij dan ook nog proberen op te lossen in een team van losers. De auteur schetst de verschillende spelers gaandeweg op een nonchalante manier zodat het volledig opgaat in het verhaal en heel natuurlijk overkomt. Alles komt eigenlijk heel realistisch over. Zowel de spelers als ook de gang van zaken op een politiebureau, de privé situaties, de gemaakte fouten, de successen. Het Screw-Up Squad komt uiteindelijk toch als een gedreven team uit de hoek en zo waardeloos blijkt de leidinggevende Steel toch niet te zijn. Dit concept kom je wel meer tegen in zulke thrillers, denken we maar aan het A-team van Jussi Adler-Olsen. Niet origineel dus maar het geeft alleszins veel kleur aan het boek.
Een heel erg vlot verhaal dus met heel veel afwisseling en af en toe toch verrassende wendingen. En dit brengt de auteur vaak op een humoristische wijze. Nog een pluspunt van deze schrijver.
Doodkalm is een heel erg goed boek, ook al om zijn goed uitgedokterde plot, alles valt op zijn plaats ook al zijn er verschillende verhaallijnen. Stuart MacBride is een mooie serie gestart.
Eerder: Steenkoud

Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf (2007) - 383 blz.
Oorspronkelijke titel: Dying Light - Vertaling: Peter van Dijk

woensdag 9 oktober 2013

De Hongerspelen - Suzanne Collins

Zou jij kunnen overleven, alleen en in de wildernis?
Wanneer alles en iedereen erop gebrand is dat je 
de ochtend niet levend haalt?
Winnen betekent eeuwige roem en rijkdom. 
Verliezen betekent een zekere dood.
De hongerspelen zijn begonnen...

****

Suzanne Collins is reeds van in 1991 scenarioschrijfster van kindertelevisieprogramma's maar in 2008 waagde ze haar kans als romanschrijfster en verscheen het eerste deel van haar Hongerspelentrilogie. In 2009 en 2010 verschenen deel twee en drie, Vlammen en Spotgaai. Deel één, De Hongerspelen, werd in 2012 verfilmd en binnenkort wordt deel twee verwacht. Zeer succesvol dus.
Deze serie is bedoeld voor adolescenten maar als volwassene zeer te pruimen. Het is weliswaar een gemakkelijk boek, een eenvoudige schrijfstijl alsook verhaal, maar het is bovenal super spannend. Het verhaal is ook zeer origineel, ik kan niet zeggen dat ik ooit iets gelijkaardigs heb gelezen. Normaal gesproken ben ik geen fan van sciencefiction, misschien de reden dat ik nooit zoiets las, maar dit boek heeft me volledig overtuigd.
Deel twee en drie zullen hier binnenkort ook nog wel verschijnen, De Hongerspelen is een zeer overtuigend debuut. 

Uitgeverij: Van Goor (2009) - 396 blz.
Oorspronkelijke titel: The Hunger Games - Vertaling: Maria Postema

Kwetsbaar - Tatiana de Rosnay

Op een woensdagmiddag in Parijs wordt Justines dertienjarige zoon Malcolm op weg naar muziekles geschept door een mokkakleurige Mercedes. De bestuurder van de auto rijdt door, alleen een buschauffeur heeft een glimp opgevangen van het kenteken. Malcolm wordt in allerijl naar het ziekenhuis gebracht en raakt in coma.
Justine is freelance vertaalster en getrouwd met de Engelse architect Andrew en behalve Malcolm hebben ze nog een dochter, de negenjarige Georgia. Na het ongeluk voelen Andrew en Justine elkaar niet goed aan: hij vertrouwt op het politieonderzoek en probeert het normale leven door te laten gaan, zij raakt totaal ontregeld en gaat zelf op onderzoek uit. Via de tip van een politieman komt Justine op het spoor van Eva, moeder van een autistische zoon en eigenaresse van een schoonheidssalon in Biarritz. Justine zoekt haar op, confronteert haar met het drama dat zich in Parijs heeft afgespeeld en ontdekt de pijnlijke waarheid achter Malcolms ongeluk.

***

Tatiana de Rosnay heeft na haar debuut Haar naam was Sarah nog verschillende romans geschreven, Kwetsbaar is haar derde.
Ze heeft een groot inlevingsvermogen, dat komt heel erg tot uiting, ook in dit boek. Ze beschrijft de gevoelens van een moeder na het ongeluk van haar zoon op indringende wijze. De wanhoop, woede, angst en eenzaamheid van de jonge moeder, je beleeft het als het ware mee. Zeer levensecht voor zover je dit als lezer kunt beoordelen. Het leven van het gezin staat volledig op zijn kop en ieder gezinslid heeft zijn eigen manier om er mee om te gaan.
Als verhaal zelf heeft het boek niet zoveel te betekenen. De pijnlijke waarheid zoals beloofd in de korte inhoud heeft ook al niet veel om het lijf. De korte inhoud is trouwens ook niet zo kort, het vat het boek bijna volledig samen, meer is er dus ook niet te verwachten.
Maar zoals gezegd, emotioneel is het boek sterk. Een mooi maar redelijk dun boekje dat vlot leest. Voor de liefhebbers.
Eerder: Haar naam was Sarah

Uitgeverij: Artemis & co (2010) - 246 blz.
Oorspronkelijke titel: Moka - Vertaling: Nini Wielink