De discipel - Hjorth Rosenfeldt

Vijftien jaar nadat seriemoordenaar Edward Hinde door toedoen van psycholoog Sebastian Bergman achter de tralies belandde, worden in de omgeving van Stockholm de lichamen van enkele vrouwen gevonden. Ze zijn vermoord op een gewelddadige wijze, die tot in detail overeenkomt met de werkwijze van Hinde, maar hij zit nog steeds in de gevangenis.

Sebastian Bergman grijpt de gelegenheid om bij het onderzoek te worden betrokken met beide handen aan. Zijn kennis van de oude zaak is voor het politieteam meer dan bruikbaar, en het onderzoek biedt hem bovendien de mogelijkheid om bij zijn dochter in de buurt te zijn. Al snel blijken de moorden inderdaad met elkaar te maken te hebben - en met Bergman zelf, op een manier die hij zich nooit had kunnen voorstellen.

*****

Deze tweede thriller van het schrijversduo Hjorth Rosenfeldt leunt sterk aan bij hun vorige Wat verborgen is.

De volledige crew van hun eerste maakt ook nu weer de dienst uit en Sebastian Bergman is nog altijd zijn meest egocentrische en irritante zelf. Zo mogelijk zelfs nog erger. Hij legt totaal geen empathie aan de dag en gebruikt en misbruikt mensen waar mogelijk. Je houdt het bijna niet voor mogelijk.

Toch is hij het die het hele verhaal draagt, want de andere personages, zowel het team als de slachtoffers, zijn niet uitgewerkt of slechts zeer kort. Desondanks zijn de auteurs er toch in geslaagd om de lezer te blijven boeien en een goede plot uit te werken. 

Stap voor stap wordt de ware toedracht duidelijk. De lezer krijgt deze wel eerder mee dan het team. Op tijd en stond kruipen de auteurs in de huid van de moordenaar en komen we een en ander te weten over het motief van de moorden en de moordenaar zelf. En toch is het nog spannend, ook al wordt de toedracht goed uitgespeld en moet je als lezer niet erg nadenken.

Originaliteit is ook niet hun sterkste kant maar af en toe weten ze de lezer toch eens te verrassen. 

Heel het boek door creëren ze een sfeer die zeer realistisch aandoet, bijvoorbeeld de mechanismen die spelen in het team, je kunt het je zo voorstellen, zeer menselijk gebracht. De geloofwaardigheids factor is dus zeer hoog in dit boek, maar toch een maar. Helemaal aan het eind laten ze een steek vallen en krijgt de geloofwaardigheid een knauw, een kleintje maar toch.

Dan zijn er nog de enkele losse eindjes, niet alles krijgt een bevredigend antwoord en dat is toch wel een beetje jammer. Maar misschien moeten we daarvoor in het volgende boek zijn? Het zijn tenslotte de Bergmankronieken. 

In ieder geval is dit een zeer vlot lezend boek. Over het algemeen zeer geloofwaardig, realistisch en spannend. Vier sterren zou ik zeggen, maar omdat het boek een heel erg goede plot had en het leesplezier enorm hoog ligt met zo nu en dan zelfs een grappig moment, krijgt het toch zijn vijf sterren. Hjorth Rosenfeldt is absoluut een schrijversduo om in het oog te houden.

Eerder: Wat verborgen is

Uitgeverij: De Bezige Bij/Cargo (2012) - 518 blz.
Oorspronkelijke titel: Lärjungen - Vertaling: Geri de Boer

De minzame moordenaar - Bram Dehouck

Onder leiding van teamchef Cindy Steen onderzoekt de gerechtelijke politie van Ieper drie moorden. Het team klampt zich vast aan één wankel spoor. Enkel rechercheur Philip Rondelez weet dat het spoor zo dood is als de slachtoffers...

Rondelez heeft het zelf niet zo gewild. Drie jaar geleden was hij een gewone man met gewone verlangens. Tot een noodlottige gebeurtenis hem een keuze deed maken waarvan geen weg terug is. Nu wil hij stoppen met moorden, maar kan hij dat ook? Kan hij weerstaan aan de woede die hem elke dag overvalt? En kan hij een onschuldige laten opdraaien voor zijn misdaden?

**

Dit is het thriller debuut van Bram Dehouck, geboren en getogen in het West-Vlaamse Poperinge tot hij naar Gent trok om te studeren. Nu is hij werkzaam als communicatieverantwoordelijke in de sociale sector. Zijn werk heeft reeds verschillende prijzen in de wacht gesleept. Voor De minzame moordenaar ontving hij in 2010 De gouden strop en de Schaduwprijs.

Dit boekje is origineel wat betreft het gezichtspunt waaruit het geschreven is. 'Ik' is namelijk rechercheur Philip Rondelez én hij is tevens de moordenaar. Naar een dader moeten we dus zeker niet op zoek, de vraag is hier dus waarom hij aan het moorden is geslagen. Voor de lezer wordt het al snel duidelijk in welke richting hij dit moet zoeken.

Het verhaal begint met de vondst van het derde lijk dat de seriemoordenaar heeft achtergelaten in Ieper dat met zijn oorlogsverleden het decor is van deze thriller. Dat Rondelez de gezochte persoon is, weet je al binnen de eerste tien bladzijden. Daarna maakt de auteur gebruik van flashbacks naar het verleden en zelfs van een aantal droomsituaties om een en ander te verduidelijken.

Het verhaal is te kort om aangrijpend te zijn. Je leert het hoofdpersonage een beetje kennen maar alleen in functie van het motief naar de moorden. Maar meeleven doe je zeker niet en je voelt al helemaal geen sympathie voor deze moordenaar zoals de achterflap zegt. Op zich zijn de personages wel interessant, ook rechercheur Steen lijkt een boeiend personage te zijn met haar eigen persoonlijke problemen. Maar het blijft allemaal beknopt, het boek is te dun om alles deftig te kunnen uitwerken.

Bram Dehouck heeft met De minzame moordenaar een leuk en goed boekje afgeleverd met een mooie schrijfstijl. Het heeft ondanks de minimale uitwerking, een goede plot. Een vlot klein boekje. 

Uitgeverij: Van Halewyck (2009) - 175 blz.

Wraak - Chelsea Cain

Niets geeft rechercheur Archie Sheridan meer rust dan de wetenschap dat de bloedmooie Gretchen Lowell veilig opgesloten zit in een psychiatrische kliniek. Haar schoonheid staat in schril contrast met de gruwelijke moorden die ze heeft gepleegd. Bovendien heeft ze Archies privéleven behoorlijk overhoopgehaald. Hij wil die periode nu voorgoed achter zich laten.

Archie stort zich op een nieuwe zaak. Aan een boom midden in het stadspark van Portland wordt het ontzielde lichaam van een man gevonden. Hij is gruwelijk gemarteld en de dader heeft geen enkel spoor achtergelaten.

Dan krijgt Archie een bericht dat hij niet naast zich neer kan leggen. Gretchen beweert dat ze meer weet over de moord in het park. Archie besluit haar op te zoeken, hoewel hij net bevrijd dacht te zijn uit haar ijzeren greep. Wat voor spelletje speelt ze deze keer?

***

Chelsea Cain heeft met Wraak een vijfde boek toegevoegd aan haar repertoire. Haar boeken spelen zich af in Portland in de staat Oregon aan de Westkust van Amerika en Archie Sheridan is in alle vijf haar rechercheur. De seriemoordenares Gretchen is ook nu weer van de partij en staat garant voor enkele bloederige en gruwelijke moordbeschrijvingen.
Het is altijd wel leuk om personages terug zien op te duiken in boeken en om ze te zien evolueren. Cain bouwt haar boeken steeds verder op daar waar de vorige geëindigd is en herhaalt daarom ook de gebeurtenissen van de vorige boeken. Zo kan een nieuwe lezer inpikken en voor de anderen is het een opfrissing. In dit boek is dit echter meteen het grote minpunt. 
Het boek begint onmiddellijk met een hernieuwde kennismaking met Archie en een probleem uit het vorige boek. Ook al heb je het gelezen, het is moeilijk om het te plaatsen. Een nieuw personage wordt geïntroduceerd en daarna zijn we op een plaats delict. Een nieuwe zaak dient zich aan en Archie stort zich erop. Daarna heeft de auteur echter heel veel tijd gewijd aan het oprakelen van de gebeurtenissen uit de vorige boeken, het nieuwe verhaal verdwijnt grotendeels naar de achtergrond. De eerste helft is daardoor bijna saai te noemen, het is er echt ver over. Daar komt nog bij dat ze vaak bepaalde uitdrukkingen herhaalt. Overbodig en storend. Het haalt elke spanning weg.
Gelukkig heeft de auteur het de tweede helft van het boek goed gemaakt en laat ze haar schrijverskunsten weer volop zien. Spanning, boeiende personages, een goed politioneel onderzoek en ook de psychologisch uitwerking is knap. Aan het einde komt Chelsea Cain nog verrassend uit de hoek en geeft ze meteen de aanzet voor een zesde thriller.
Eerder: Hartzeer, Hartendief, Genadeloos, Zondvloed 

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2012) - 328 blz. 
Oorspronkelijke titel: Kill You Twice - Vertaling: Mariëtte van Gelder

Sint-Psycho - Johan Theorin

De psychiatrische kliniek Sint-Patricia, in de volksmond Sint-Psycho genoemd, wordt bewaakt als een gevangenis - met een betonnen muur en een elektrisch hek. Op zoek naar een baan solliciteert de negenentwintigjarige Jan Hauger bij de naastgelegen kleuterschool, waar kinderen verblijven van wie de ouders zijn opgenomen in de kliniek. De leiding dient de kinderen via een onderaardse tunnel en een lift naar de kliniek te brengen, zodat ze tijdens speciale bezoekuren hun ouders kunnen zien.

Jan staat bekend als een goede kleuterleider, maar hij draagt ook een geheim met zich mee. Collega Hanna vermoedt dat er meer aan de hand is en ontdekt waarom Jan zo graag in de buurt van Sint-Psycho wil werken. De deuren van Sint-Psycho blijven niet langer gesloten en Hanna ontdekt langzaam maar zeker de waarheid over Jan.

****

Johan Theorin, Zweed, journalist en scenarioschrijver heeft met Sint-Psycho zijn vierde boek afgeleverd. Anders dan zijn drie vorige boeken speelt deze zich niet af op het eiland Öland en is alleen daarom al anders.

Hij heeft in dit boek geen bovennatuurlijke elementen gebracht, geen geesten, trollen of elfen en het is zelfs geen misdaadverhaal. Het is echter wel een goed psychologisch onderbouwd boek geworden dat toch enigszins mysterieus is. Maar dit is te danken aan de goed opgebouwde plot en de  afwisselende verhaallijnen uit het heden én het verleden. Zo leren we langzaam maar zeker de ware Jan kennen en hoe hij in elkaar zit. En uiteindelijk eindigt het verhaal dan toch nog in een knallende finale, verrassend ook.

De auteur heeft zich in dit boek voornamelijk geconcentreerd op het uitwerken van zijn hoofdpersonage Jan, de andere personages blijven op de achtergrond. Als lezer kan je volledig in de huid van Jan kruipen, je begrijpt hem en je voelt zelfs met hem mee. Een dilemma eigenlijk, zo proper waren zijn daden niet en toch leef je mee. Je moet het maar gedaan krijgen als schrijver.

Een ander boek dus als de reeks 'De vier seizoenen van Öland' maar op een andere manier zeker zo goed. 

Eerder: Schemeruur, Nachtstorm, Steenbloed 

Uitgeverij: De Geus (2012) - 443 blz.
Oorspronkelijke titel: Sankta Psyko
Vertaling: Marika Otte

Vijf - Ursula Poznanski

In de vroege ochtendmist wordt in een weiland het lichaam van een vrouw gevonden. Ze is vermoord, en op haar voetzolen zijn coördinaten getatoeëerd. Bij die aangegeven plek wordt een andere macabare vondst gedaan: een in plastic verpakte hand en een raadsel met nieuwe coördinaten.

Rechercheur Beatrice Kaspary en haar collega Florin Wenninger krijgen de opdracht op zoek te gaan naar de moordenaar, maar kunnen slechts het door de dader uitgezette spoor volgen. Dan worden ook de door hen verhoorde getuigen vermoord, en lijkt de cirkel zich te sluiten. Wie volgt wie, en waarom?

****

Dit is het thriller debuut van een Oostenrijkse jeugdboeken schrijfster en als rode draad heeft ze gekozen voor geocaching, een hobby die ze zelf ook beoefend.

Dat is een schitterende keuze geweest, de plot werd er alleen maar sterker door en origineel is het ook. Ursula Poznanski heeft een degelijke verhaallijn neergepend, dat is het meest in het oog springend in dit boek, zeer knap gedaan. Van in het begin weet de auteur je mee te nemen in het verhaal en ze bouwt het gestaag op. Tot aan het einde blijft het een mysterie hoe nu juist de vork in de steel zit, de ontknoping is uiteindelijk zeer verrassend. 

Haar personages zijn mensen waar je je onmiddellijk thuis bij voelt, ze hebben elk hun eigen persoonlijke troubles. Hier kan de auteur echter nog aan werken, de karakters komen niet helemaal goed uit de verf, ze blijven wat aan de oppervlakte hangen. Maar er kan zeker verder gewerkt worden met dit duo rechercheurs, of het haar bedoeling is zal nog moeten blijken. 

Vijf is een verrassend boek geworden en smaakt naar meer.

Uitgeverij: Cargo/De Bezige Bij (2013) - 393 blz.
Oorspronkelijke titel: Fünf - Vertaling: Bonella van Beusekom