(Psychologische) thriller.
Op de achterflap: "Zelfs óp de plek waar haar vader zichzelf heeft verbrand, is het voor journaliste Avery Chauvin moeilijk te aanvaarden dat hij tot zo'n wanhoopsdaad is overgegaan. Ze wist dat hij het na de dood van haar moeilijk had, maar dit had ze nooit verwacht. Na de begrafenis besluit ze een tijdje in Cypress Springs, haar geboorteplaats, te blijven om erachter te komen wat er precies is gebeurd.
Ze vindt echter meer vragen dan antwoorden: Waarom heeft haar vader een stapel krantenknipsels over een vijftien jaar oude moord bewaard? Hééft hij eigenlijk wel zelfmoord gepleegd? Dan wordt er een brute moord gepleegd en verdwijnt een toerist spoorloos."
Dit is nog eens een onvervalste, gewone en spannende thriller die zich laat lezen als een trein. Dat is volop genieten van het begin tot het einde.
Spindler heeft de plot prachtig ontsponnen. Het begint rustig en dan loopt langzaamaan de spanning op. Voortdurend weet de auteur er verrassende wendingen in te brengen. Als je de clou ergens wel denkt te zien, gebeurt er wel weer wat zodat je het noorden weer kwijt bent. En uiteindelijk is het einde wel degelijk verrassend te noemen.
Psychologisch zit het ook knap in mekaar dit boek, de uittekening van de verschillende karakters is, waar nodig, volledig in orde. Ook de romantiek is een klein beetje van de partij.
Ik heb me positief laten verrassen door deze voor mij onbekende schrijfster. En ze heeft nog heel wat vertaalde boeken op haar conto geschreven, dus dat komt goed uit. Een naam om te onthouden.
Uitgeverij: Mira Books (2008) - 414 blz.
Oorspronkelijke titel: In Silence
Vertaling: Aleid van Eekelen
maandag 24 mei 2010
donderdag 20 mei 2010
Water voor de olifanten - Sara Gruen
Roman.
Op de achterflap: "Wanneer zijn ouders om het leven komen, sluit Jacob Jankowski zich aan bij een rondreizend circus. Een wonderbaarlijke wereld vol spanning, verdriet, woede en passie, met zijn eigen bizarre wetten, zijn eigen manier van leven en zijn eigen manier van sterven. Een wereld die voor Jacob een toevluchtsoord en een nachtmerrie tegelijk zal worden.
Hij neemt de verzorging op zich van Rosie, de olifant die door de circusdirecteur is binnengehaald als de nieuwe attractie die het circus voor de ondergang moet behoeden. Het probleem is alleen dat Rosie niet reageert op commando's en dat ze niet één kunstje lijkt te beheersen.
Als Jacob verliefd wordt op Marlena, de betoverend mooie ster van het paardennummer - en de echtgenote van August, de charismatische, maar wrede dierentrainer - lijken zijn dagen bij het circus geteld..."
Prachtige roman, ik kan het niet anders zeggen, op het sublieme af. Dit is nu een boek dat je alles doet vergeten rond je. Afwas, strijk of eten het maakt niet uit hoe belangrijk, je verliest jezelf helemaal in de circuswereld.
Het verhaal begint in eerste instantie met een circusfragment dat je helemaal niet kunt plaatsen. Na deze proloog zit je ineens zoveel jaren later in het bejaardentehuis. En deze persoon, Jacob dus, herinnert zich dan het verhaal waar het in dit boek om draait. Af en toe duikt hij in het boek dan nog op met zijn 'bejaarden belevenissen' tussen de circus verhalen in.
Het is dus een kei mooi verhaal maar soms ook zeer rauw. Het speelt zich af in 1931 vlak na de crash en dit is toch wel een heel andere wereld en al helemaal in het circus milieu.
En wat mij het meest aansprak nog in dit boek is de humor. Gruen heeft mij meermaals luidop doen lachen met haar woordspelingen en de levendige beschrijvingen. Vooral die in het bejaardentehuis zijn om te watertanden, uit het leven gegrepen en tegelijk enigszins kritisch. Ik kon het me zó voorstellen want mijn vader heeft enige weekjes doorgebracht in het rusthuis eind vorig jaar. ;-)
Besluit: LEZEN dit boek mensen! Het is een 'must'.
Uitg. Sirene (2007) - 379 blz. | Oorspr. titel Water for Elephants - vertaling Peter Abelsen
Op de achterflap: "Wanneer zijn ouders om het leven komen, sluit Jacob Jankowski zich aan bij een rondreizend circus. Een wonderbaarlijke wereld vol spanning, verdriet, woede en passie, met zijn eigen bizarre wetten, zijn eigen manier van leven en zijn eigen manier van sterven. Een wereld die voor Jacob een toevluchtsoord en een nachtmerrie tegelijk zal worden.
Hij neemt de verzorging op zich van Rosie, de olifant die door de circusdirecteur is binnengehaald als de nieuwe attractie die het circus voor de ondergang moet behoeden. Het probleem is alleen dat Rosie niet reageert op commando's en dat ze niet één kunstje lijkt te beheersen.
Als Jacob verliefd wordt op Marlena, de betoverend mooie ster van het paardennummer - en de echtgenote van August, de charismatische, maar wrede dierentrainer - lijken zijn dagen bij het circus geteld..."
Prachtige roman, ik kan het niet anders zeggen, op het sublieme af. Dit is nu een boek dat je alles doet vergeten rond je. Afwas, strijk of eten het maakt niet uit hoe belangrijk, je verliest jezelf helemaal in de circuswereld.
Het verhaal begint in eerste instantie met een circusfragment dat je helemaal niet kunt plaatsen. Na deze proloog zit je ineens zoveel jaren later in het bejaardentehuis. En deze persoon, Jacob dus, herinnert zich dan het verhaal waar het in dit boek om draait. Af en toe duikt hij in het boek dan nog op met zijn 'bejaarden belevenissen' tussen de circus verhalen in.
Het is dus een kei mooi verhaal maar soms ook zeer rauw. Het speelt zich af in 1931 vlak na de crash en dit is toch wel een heel andere wereld en al helemaal in het circus milieu.
En wat mij het meest aansprak nog in dit boek is de humor. Gruen heeft mij meermaals luidop doen lachen met haar woordspelingen en de levendige beschrijvingen. Vooral die in het bejaardentehuis zijn om te watertanden, uit het leven gegrepen en tegelijk enigszins kritisch. Ik kon het me zó voorstellen want mijn vader heeft enige weekjes doorgebracht in het rusthuis eind vorig jaar. ;-)
Besluit: LEZEN dit boek mensen! Het is een 'must'.
Uitg. Sirene (2007) - 379 blz. | Oorspr. titel Water for Elephants - vertaling Peter Abelsen
zaterdag 15 mei 2010
Levend aas - P.J. Tracy
Thriller/detective.
Op de achterflap: "Rechercheurs Leo Magozzi en Gino Rolseth vervelen zich: er is al lang geen moord meer gepleegd. Maar wanneer Morey Gilbert dood wordt aangetroffen, is het met de verveling in één klap afgelopen. Wie zou de bejaarde man hebben willen vermoorden? Hij was een man zonder vijanden, een heilige bijna. Zijn kleine, norse vrouw zorgt niet bepaald voor opheldering, zij zou zelfs een verdachte kunnen zijn. Dan vallen er nog meer bejaarde slachtoffers en krijgen Magozzi en Gino meer werk dan hun lief is. Er moet iets zijn wat de slachtoffers met elkaar gemeen hebben, maar wat? Met de hulp van Grace MacBride, de opvallende hoofdpersoon uit Engelenmoord, komen de rechercheurs op het spoor van een wel heel bizar geheim."
Deze auteurs, moeder en dochter, zou je alleen al lezen omwille van de humor. Hun grappige verteltrant en beschrijvingen kan ik echt wel appreciëren en met wat verbeeldingskracht wordt het soms zelfs hilarisch.
Ditmaal kwam ik wel minder goed in het verhaal dan in de vorige twee boeken 'Engelenmoord' en 'Dodenrit'. Het was nochtans ook nu weer een heel goed verhaal en de plot was toch wel verrassend, alleen op het einde werd het wat doorzichtig.
Spannend werd het verhaal ook niet, op een slappe poging na helemaal aan het einde. Ik vond het een minder boek dus na de twee vorige maar nog altijd een aanrader. Het was een plezant boek!
Uitg. Unieboek BV (2005) - 311 blz. | Oorspr. titel Live Bait - vertaling Willeke Lempens
Op de achterflap: "Rechercheurs Leo Magozzi en Gino Rolseth vervelen zich: er is al lang geen moord meer gepleegd. Maar wanneer Morey Gilbert dood wordt aangetroffen, is het met de verveling in één klap afgelopen. Wie zou de bejaarde man hebben willen vermoorden? Hij was een man zonder vijanden, een heilige bijna. Zijn kleine, norse vrouw zorgt niet bepaald voor opheldering, zij zou zelfs een verdachte kunnen zijn. Dan vallen er nog meer bejaarde slachtoffers en krijgen Magozzi en Gino meer werk dan hun lief is. Er moet iets zijn wat de slachtoffers met elkaar gemeen hebben, maar wat? Met de hulp van Grace MacBride, de opvallende hoofdpersoon uit Engelenmoord, komen de rechercheurs op het spoor van een wel heel bizar geheim."
Deze auteurs, moeder en dochter, zou je alleen al lezen omwille van de humor. Hun grappige verteltrant en beschrijvingen kan ik echt wel appreciëren en met wat verbeeldingskracht wordt het soms zelfs hilarisch.
Ditmaal kwam ik wel minder goed in het verhaal dan in de vorige twee boeken 'Engelenmoord' en 'Dodenrit'. Het was nochtans ook nu weer een heel goed verhaal en de plot was toch wel verrassend, alleen op het einde werd het wat doorzichtig.
Spannend werd het verhaal ook niet, op een slappe poging na helemaal aan het einde. Ik vond het een minder boek dus na de twee vorige maar nog altijd een aanrader. Het was een plezant boek!
Uitg. Unieboek BV (2005) - 311 blz. | Oorspr. titel Live Bait - vertaling Willeke Lempens
dinsdag 11 mei 2010
Ik, Alex Cross - James Patterson
Thriller.
Op de achterflap: "Alex Cross wordt tijdens zijn verjaardag opgeroepen voor een moordzaak. Op zich is dat niets bijzonders, maar dit keer raakt de moord hem ook persoonlijk. Het verminkte lichaam van zijn nichtje is gevonden en Alex zweert dat hij de moordenaar zal vinden.
Tijdens hun zoektocht raken Alex en zijn vriendin Brianna Stone verzeild in een van de meest beruchte clubs van Washington. Dan duikt er een video op met zeer belastend materiaal...
Alex Cross komt oog in oog te staan met een gewelddadige seriemoordenaar en een groep zeer machtige mensen, die er alles aan zullen doen hun geheim te bewaren."
Nu heb ik dus voor de tweede maal een boek van Patterson mogen smaken en nu eentje van zijn andere reeks met Alex Cross als hoofdfiguur. En ook dit was een meevaller.
Ik weet niet of het zijn handelsmerk is, maar Patterson schreef ook nu een eenvoudig te volgen thriller met korte hoofdstukken en een vlotte en spannende verhaallijn. Af en toe kwam het een tikje ongeloofwaardig over, zeker de ontknoping maar het kon de pret niet bederven.
Als spanningsbreker gebruikte hij in dit verhaal de inwonende grootmoeder van ergens in de tachtig die opgenomen wordt in het ziekenhuis tot tweemaal toe maar toch een kranige oude tante blijkt te zijn. Aangezien dit mijn eerste boek met Alex Cross was en ik zijn voorgeschiedenis dus niet ken, kwam het er wat bijgesleurd over. Het raakte me echter wel omdat ik deze situatie zelf pas had meegemaakt met mijn beide ouders, ik kon me helemaal inleven.
Ook de epiloog kon ik als niet-kenner niet echt plaatsen en ja, dan sta je daar toch wel een beetje in de kou, je wenkbrauwen te fronsen.
Maar buiten dit was het dus een goed, spannend en onderhoudend boek en zeker een aanrader.
Uitg. De Bezige Bij (2009) - 332 blz. | Oorspr. titel I, Alex Cross - vertaling Edith Vroon
Op de achterflap: "Alex Cross wordt tijdens zijn verjaardag opgeroepen voor een moordzaak. Op zich is dat niets bijzonders, maar dit keer raakt de moord hem ook persoonlijk. Het verminkte lichaam van zijn nichtje is gevonden en Alex zweert dat hij de moordenaar zal vinden.
Tijdens hun zoektocht raken Alex en zijn vriendin Brianna Stone verzeild in een van de meest beruchte clubs van Washington. Dan duikt er een video op met zeer belastend materiaal...
Alex Cross komt oog in oog te staan met een gewelddadige seriemoordenaar en een groep zeer machtige mensen, die er alles aan zullen doen hun geheim te bewaren."
Nu heb ik dus voor de tweede maal een boek van Patterson mogen smaken en nu eentje van zijn andere reeks met Alex Cross als hoofdfiguur. En ook dit was een meevaller.
Ik weet niet of het zijn handelsmerk is, maar Patterson schreef ook nu een eenvoudig te volgen thriller met korte hoofdstukken en een vlotte en spannende verhaallijn. Af en toe kwam het een tikje ongeloofwaardig over, zeker de ontknoping maar het kon de pret niet bederven.
Als spanningsbreker gebruikte hij in dit verhaal de inwonende grootmoeder van ergens in de tachtig die opgenomen wordt in het ziekenhuis tot tweemaal toe maar toch een kranige oude tante blijkt te zijn. Aangezien dit mijn eerste boek met Alex Cross was en ik zijn voorgeschiedenis dus niet ken, kwam het er wat bijgesleurd over. Het raakte me echter wel omdat ik deze situatie zelf pas had meegemaakt met mijn beide ouders, ik kon me helemaal inleven.
Ook de epiloog kon ik als niet-kenner niet echt plaatsen en ja, dan sta je daar toch wel een beetje in de kou, je wenkbrauwen te fronsen.
Maar buiten dit was het dus een goed, spannend en onderhoudend boek en zeker een aanrader.
Uitg. De Bezige Bij (2009) - 332 blz. | Oorspr. titel I, Alex Cross - vertaling Edith Vroon
donderdag 6 mei 2010
Vanuit de verte - Donna Milner
Ontroerende streekroman.
Op de achterflap: "De vijftienjarige Natalie Ward groeit op aan de voet van de Rockies in het Canadese British Columbia, een paar kilometer van de grens met de VS. Het is eind jaren zestig en op de melkveehouderij van haar ouders lijkt de rest van de wereld onbereikbaar ver weg. Zij leidt een gelukkig leven met haar ouders en broers, en is ervan overtuigd dat iedereen haar wel moet benijden.
Wanneer de zachtaardige Amerikaan River Jordan de grens over komt wandelen om onder zijn dienstplicht uit te komen, krijgt hij werk als knecht op de boerderij en wordt meteen opgenomen in het gezin. Maar door zijn komst worden de gezinsrelaties al snel op de proef gesteld.
Nu is het vijfendertig jaar later en Natalie wordt gebeld door haar broer Boyer, hun moeder ligt op sterven."
Wat is dit een mooie en ontroerende roman gebleken. In het begin kwam er nochtans geen vaart in en leek het een saaie beschrijving van een doorsnee gezin te zijn. Maar naarmate de terugblikken van Natalie op haar jeugd vorderden, werd je langzaam maar zeker meegesleurd in het leven van dit gezin.
De schrijfster kan zich goed inleven in de gedachtenwereld van een opgroeiend tienermeisje, het kwam zeer realistisch over. Het verhaal zat echt goed in mekaar en je zou er zo ingekropen zijn om te helpen. En naar het einde toe werd het boek zelfs spannend.
Het was een zeer ontroerend en mooi boek dus, gevoelige zielen ... opgepast, leg de zakdoek al maar klaar.
Uitgeverij: De Kern (2008) - 332 blz.
Oorspronkelijke titel: After River
Vertaling: Jan Smit
Op de achterflap: "De vijftienjarige Natalie Ward groeit op aan de voet van de Rockies in het Canadese British Columbia, een paar kilometer van de grens met de VS. Het is eind jaren zestig en op de melkveehouderij van haar ouders lijkt de rest van de wereld onbereikbaar ver weg. Zij leidt een gelukkig leven met haar ouders en broers, en is ervan overtuigd dat iedereen haar wel moet benijden.
Wanneer de zachtaardige Amerikaan River Jordan de grens over komt wandelen om onder zijn dienstplicht uit te komen, krijgt hij werk als knecht op de boerderij en wordt meteen opgenomen in het gezin. Maar door zijn komst worden de gezinsrelaties al snel op de proef gesteld.
Nu is het vijfendertig jaar later en Natalie wordt gebeld door haar broer Boyer, hun moeder ligt op sterven."
Wat is dit een mooie en ontroerende roman gebleken. In het begin kwam er nochtans geen vaart in en leek het een saaie beschrijving van een doorsnee gezin te zijn. Maar naarmate de terugblikken van Natalie op haar jeugd vorderden, werd je langzaam maar zeker meegesleurd in het leven van dit gezin.
De schrijfster kan zich goed inleven in de gedachtenwereld van een opgroeiend tienermeisje, het kwam zeer realistisch over. Het verhaal zat echt goed in mekaar en je zou er zo ingekropen zijn om te helpen. En naar het einde toe werd het boek zelfs spannend.
Het was een zeer ontroerend en mooi boek dus, gevoelige zielen ... opgepast, leg de zakdoek al maar klaar.
Uitgeverij: De Kern (2008) - 332 blz.
Oorspronkelijke titel: After River
Vertaling: Jan Smit
zaterdag 1 mei 2010
De laatste dagen van america - Brendan Dubois
Thriller.
Op de achterflap: "Een nieuwe terroristische aanslag heeft de Verenigde Staten op hun grondvesten doen schudden. De bevolking is massaal de steden ontvlucht en door tekorten aan voedsel, brandstof en medicijnen is het land uiteengevallen. Zwaarbewapende milities hebben het heft in handen genomen en de regering staat machteloos.
Samuel Simpson, een jonge Canadese journalist, staat voor een onmogelijke taak. Samen met de Nederlandse arts Miriam van der Pol en vijf anderen moet hij bewijs zien te vinden voor de massamoord waaraan een groep gearresteerde militieleiders zich schuldig zou hebben gemaakt."
Dit boek was een regelrechte meevaller.
Toen ik het boek in handen had, bekroop me wel even het gevoel van wat heb ik nu bij, dit lijkt meer een science fiction verhaal en dat is toch niet echt mijn ding. Maar eenmaal begonnen, kon ik het boek nog moeilijk wegleggen. Het bleek een spannend en vlot geschreven verhaal te zijn met zelfs hier en daar wat humor.
Het verhaal concentreert zich helemaal rond Samuel en dat houdt het boek zeer overzichtelijk. Je moet niet te hard na denken om te kunnen volgen en dit verhoogt uitermate het leesplezier. In deze tijden is dit een verademing tussen al die ingewikkelde en historisch onderbouwde boeken.
Een minpuntje vond ik de psychologische onderbouwing die niet echt van de grond kwam. Dubois ondernam wel een poging maar ging hier in mijn ogen de mist in. Maar ach, dit deed niets af aan het feit dat het een super goed en spannend boek was en meer dan een aanrader.
Als afsluiter een citaat (deze kon ik niet laten liggen): Waar het werkelijk om draait in het leven is genoeg te eten, een warme, droge plek om te slapen, en een regelmatige stoelgang. De rest is meegenomen.
Uitg. A.W. Bruna (2010) - 289 blz.
Oorspronkelijke titel: Twilight
Vertaling: Jan Smit
Op de achterflap: "Een nieuwe terroristische aanslag heeft de Verenigde Staten op hun grondvesten doen schudden. De bevolking is massaal de steden ontvlucht en door tekorten aan voedsel, brandstof en medicijnen is het land uiteengevallen. Zwaarbewapende milities hebben het heft in handen genomen en de regering staat machteloos.
Samuel Simpson, een jonge Canadese journalist, staat voor een onmogelijke taak. Samen met de Nederlandse arts Miriam van der Pol en vijf anderen moet hij bewijs zien te vinden voor de massamoord waaraan een groep gearresteerde militieleiders zich schuldig zou hebben gemaakt."
Dit boek was een regelrechte meevaller.
Toen ik het boek in handen had, bekroop me wel even het gevoel van wat heb ik nu bij, dit lijkt meer een science fiction verhaal en dat is toch niet echt mijn ding. Maar eenmaal begonnen, kon ik het boek nog moeilijk wegleggen. Het bleek een spannend en vlot geschreven verhaal te zijn met zelfs hier en daar wat humor.
Het verhaal concentreert zich helemaal rond Samuel en dat houdt het boek zeer overzichtelijk. Je moet niet te hard na denken om te kunnen volgen en dit verhoogt uitermate het leesplezier. In deze tijden is dit een verademing tussen al die ingewikkelde en historisch onderbouwde boeken.
Een minpuntje vond ik de psychologische onderbouwing die niet echt van de grond kwam. Dubois ondernam wel een poging maar ging hier in mijn ogen de mist in. Maar ach, dit deed niets af aan het feit dat het een super goed en spannend boek was en meer dan een aanrader.
Als afsluiter een citaat (deze kon ik niet laten liggen): Waar het werkelijk om draait in het leven is genoeg te eten, een warme, droge plek om te slapen, en een regelmatige stoelgang. De rest is meegenomen.
Uitg. A.W. Bruna (2010) - 289 blz.
Oorspronkelijke titel: Twilight
Vertaling: Jan Smit
Abonneren op:
Posts (Atom)