Thriller.
Op de achterflap: "1822. De turken vallen Albanië binnen. Haidée, de aangenomen dochter van de Albanese sultan, vlucht naar haar echte vader, Lord Byron, met in haar bagage de zwarte koningin van het mystieke en eeuwenoude Montglaneschaakspel.
2003. Alexandra, ooit een schaakwonderkind totdat haar vader voor haar ogen vermoord werd, zoekt haar verdwenen moeder. Ze vindt meer vragen dan antwoorden en komt erachter dat zijzelf, samen met Vartan, haar belangrijkste tegenspeler uit haar schaakverleden, onlosmakelijk verbonden is met het Montglaneschaakspel..."
Dit is het vervolg van haar eerder verschenen boek 'De Acht'. Zo goed als dat boek was, zo slecht is dit boek. Niet dat het niet goed geschreven was en de historische achtergrond soms interessant kon zijn. Maar het leek wel of het een samenraapsel was van personages en gebeurtenissen en het was ook niet helemaal duidelijk wat dit 'schaakspel' nu precies was. Het was dus een serieuze tegenvaller ondanks dat het boek veel belovend begon. Neville kan best grappig uit de hoek komen en in 'De Acht' was dit redelijk vaak maar hier heb ik alleen in het begin een flard humor meegepikt.
Van spanning heb ik ook niet veel gemerkt. En de raadsels waren wel boeiend maar werden in een record tempo opgelost, ongelooflijk snel.
Haar tweede boek 'De magische cirkel' was ook veel beter dan dit. In haar nawoord schrijft Neville dat het niet haar bedoeling was om een vervolg te schrijven op 'De Acht'. Ze had zich beter niet laten overhalen.
Uitg. Luitingh (2008) - 454 blz. | Oorspr. titel The Fire - vertaling Pon Ruiter
Thriller.
Op de achterflap: "FBI-agent en kinetisch expert Kathryn Dance moet de veroordeelde moordenaar Daniel Pell ondervragen. Pell zit een levenslange straf uit voor het vermoorden van de rijke familie Croyton. Maar Pell en zijn handlangers waren onzorgvuldig: niet alleen werden ze gepakt, ze lieten bovendien een overlevende achter - de jongste dochter van de Croytons, die over het hoofd gezien werd omdat ze lag te slapen, verstopt onder haar knuffels.
Noch het meisje, noch de kwade genius achter de moord heeft ooit nog gesproken over wat er gebeurde die nacht. Maar als Pell uit de zwaarbewaakte inrichting weet te ontsnappen, kan Kathryn alleen uit het verleden opmaken wat Pell van plan is en gaat ze op zoek naar het inmiddels volwassen meisje."
Wat een plot! Heel het verhaal zat echt schitterend in mekaar en het was zó spannend! Van in het begin gebeurt er van alles en wordt je meegesleurd in het verhaal. En de goed doordachte ontknoping was zeer verrassend. Het boek leest gewoon als een trein. De jacht op een moordenaar die altijd nét ontsnapt, leent zich hier uiteraard voor.
Verder worden de verschillende karakters ook goed in beeld gebracht, een knap staaltje psychologie.
Zeer interessant was de verhoortechniek met het gebruik van de kinesica waarbij leugen of waarheid wordt opgespoord via de lichaamstaal. Kathryn leidt het onderzoek bijna alleen aan de hand hiervan. Deaver heeft dit zeer goed uitgelegd, maar een beetje te uitdrukkelijk en te veel. Hij had gerust wat krediet aan zijn lezers mogen geven.
Al bij al was dit weer een zeer knap boek, net niet de top maar het scheelde niet veel!
Uitg. Unieboek (2008) - 430 blz. | Oorspr. titel The Sleeping Doll - vertaling Mariëtte van Gelder
Een romannetje.
Op de achterflap: "Luca Chancellor beseft op een dag dat zijn leven leeg is: zijn huwelijk is voorbij, hij ziet zijn twee dochtertjes nauwelijks en zijn veeleisende baan is niet echt bevredigend. In de hoop meer betekenis aan zijn leven te kunnen geven vertrekt hij naar Italië, naar het liefdevol gerenoveerde palazzo van zijn ouders.
Maar het leven aan de zonovergoten kust van Almafi is niet zo vredig als Luca had verwacht. Het palazzo is gevuld met de excentrieke vrienden van zijn moeder en met geesten uit een duister verleden. Hij ontmoet een mysterieuze vrouw en een kleine jongen die een ongelooflijk geheim met zich meedraagt."
De kaft belooft veel romantiek en toch wel spanning, maar wat was dit een saai boek.
De eerste boeken van Montefiore kon ik vroeger wel smaken, maar inhoudelijk gaan ze toch in dalende lijn. De voorlaatste 'De Franse tuinman' had nog iets maar dit boek is gewoon een flut verhaaltje.
Daarbij kwam nog dat de psychologische karaktertekening langs alle kanten scheef liep. En laat dit nu net de basis van heel het verhaal zijn. Haar goede schrijfstijl kon dit niet goedmaken.
Een pluspunt was dat de auteur als thema het leven en de dood gebruikt heeft en in haar visie daaromtrent kon ik me vinden.
Toch denk ik dat ik in de toekomst geen Montefiore meer zal lezen, het is me echt wel tegengevallen.
Uitg. De Boekerij (2009) -328 blz. | Oorspr. titel The Italian Matchmaker - vertaling Erica van Rijsewijk
Detective. Eerder uitgegeven als 'Klein detail'.
Op de achterflap: "Myron Bolitar wordt geconfronteerd met zijn zwaarste en emotioneel verpletterendste zaak ooit. Want dit keer is het persoonlijk. Esperanza, Myrons zakenpartner en beste vriendin, wordt beschuldigd van de moord op een van hun cliënten. Vastbesloten om haar onschuld te bewijzen, duikt Myron in de duistere wereld van kinky nachtclubs, verbitterde huwelijken en verknalde carrières."
Van al de boeken die ik reeds gelezen heb van Harlan Coben is dit wel het minste. Het dateert al van dik tien jaar geleden en het is duidelijk dat Coben geëvolueerd is in de loop van de jaren, een goede zaak zo blijkt nu.
Zijn recentere boeken zijn beter geschreven, met betere humor en zijn spannend. Vooral dit laatste miste ik in dit boek. Het verhaal kabbelt rustig voort, het onderzoek vlot niet erg en pas aan het eind krijg je een beetje zicht op de zaak. Natuurlijk was mijn aandacht tegen dan wat verslapt. De clou was wel verrassend maar komt dan ook zo plots uit het niets opduiken dat het de geloofwaardigheid toch wel aantast.
Het boek las wel vlotjes en is dus gewoon een goed boek.
Uitg. De Boekerij (1999) - 303 blz. | Oorspr. titel The Final Detail - vertaling Els Franci-Ekeler
Thriller.
