woensdag 2 november 2011

Het Alfabethuis - Jussi Adler-Olsen

In januari 1944 worden twee Engelse piloten, James en Bryan, tijdens een verkenningsvlucht boven Duitsland neergeschoten. Omdat ze geen uniform dragen, zullen ze als spionnen worden terechtgesteld als zij in handen van de Duitsers vallen.
Maar de twee slagen erin op een trein te springen. Dit blijkt een ziekentransport te zijn dat op de terugweg is van het Oostfront. In de hoop dat ze op een later tijdstip de kans krijgen te vluchten, gooien James en Bryan resoluut twee gewonde soldaten uit de trein en nemen hun plaatsen in ...
Het ziekentransport eindigt in het Alfabethuis, een psychiatrisch ziekenhuis, midden in het vijandige Duitsland. Terwijl buiten de oorlog in volle hevigheid woedt, ontdekken James en Bryan dat zij de identiteit hebben aangenomen van twee hooggeplaatste SS-officieren. Ze beseffen dat ze in hun rol moeten blijven om te overleven. Maar kun je maandenlang een geestesziekte simuleren, zonder daadwerkelijk geestelijk ziek te worden? En zijn zij de enigen in het Alfabethuis die doen alsof? 

***

Jussi Adler-Olsen is in onze contreien doorgebroken met zijn boeken van Serie Q waarvan er tot nog toe vier zijn verschenen. Het Alfabethuis is echter zijn debuutthriller uit 1997.
Op de achterflap is het niet duidelijk, maar dit boek bestaat uit twee delen, het eerste zoals beschreven en dan een tweede deel 28 jaar later in 1972, elk goed voor ongeveer de helft van het boek.
De plot is wel heel origineel, Engelse piloten die de plaats van SS'ers innemen in een psychiatrische instelling en dit nog geloofwaardig laten overkomen ook, het geeft dadelijk eens een andere kijk op Wereldoorlog II. En het was heel interessant om een kijkje achter de schermen van zo'n psychiatrische instelling in die tijd te kunnen nemen. Jussi Adler-Olsen is trouwens opgegroeid in de nabijheid van zo'n krankzinnigengesticht omdat zijn vader psychiater was.
Het Alfabethuis leest overwegend als een roman, slechts her en der en dan nog voornamelijk in het tweede deel, is er sprake van spanning. En ook al is het een origineel, toch heeft het verhaal niet zo veel om het lijf. Zeker in het eerste deel vroeg ik me soms af of dit nu echt alles was wat ik te lezen ging krijgen. Daarna kwam er dan wel wat spanning in en kreeg je eindelijk de neiging om met plezier het boek vast te nemen. Maar dan nog, het bleef een verhaal op afstand, nergens word je gegrepen.
Een goed boek dus en origineel maar Jussi Adler-Olsen heeft met Serie Q duidelijk hogere ogen gegooid.
Eerder: De vrouw in de kooi, De fazantenmoordenaars, De noodkreet in de fles, Dossier 64

Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf (2000) - 432 blz.
Oorspronkelijke titel: Alfabethuset - Vertaling: Erica Weeda

1 opmerking:

Riet zei

Hey Heidi, een nieuw layout voor je blog, leuk hoor!
Fijn weekend en groetjes Riet.