Ontroerende en ontluisterende roman over de tweede Wereldoorlog gezien door de ogen van een jongen.
Op de achterflap: "Als de negenjarige Bruno op een dag uit school komt, zijn al zijn spullen in kratten gepakt. Zijn vader heeft promotie gekregen, en Bruno en zijn familie moeten verhuizen naar een plek die ver weg is, waar niets te doen is en waar niemand is om mee te spelen. Hun nieuwe huis staat naast een hek dat zich uitstrekt zover het oog maar reikt, een hek dat Bruno afschermt van de vreemde mensen die hij daarachter ziet bewegen."
Dit is een bijzonder boekje (205 blz) om in één ruk uit te lezen. Je gaat helemaal mee in het verhaal van Bruno. Hij heeft totaal niet door wat er zich afspeelt rond hem, maar als lezer zie je dit wel. Je voelt wat er staat te gebeuren maar het verhaal is zo geschreven dat je dit tegelijk niet wilt voelen. Werkelijk een prachtig boek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten