Texas 1836 - een groep jonge Comanche-indianen overvalt het fort van de pioniersfamilie Parker. Granny, de moeder van het gezin, wordt mishandeld. Haar man, dochter en schoonzoon worden voor haar ogen gedood en haar kinderen en kleinkinderen worden ontvoerd. De vrouw overleeft het ondraaglijke op pure wilskracht.
Voortaan kent haar leven nog maar één doel: de ontvoerde kinderen terugvinden. 'Een mens is nu eenmaal niet gebouwd om op te geven.' In haar gevecht om haar kinderen en kleinkinderen leert Granny uiteindelijk het machtigste wapen te hanteren: vergeving.
****
Arthur Japin (Haarlem, 1956) trok na zijn gymnasium naar Londen waar hij een opleiding volgde aan The School of Dramatic Arts. Terug in Amsterdam studeerde hij daarna twee jaar Nederlandse taal- en letterkunde om vervolgens in 1982 aan de Kleinkunstacademie af te studeren. Hij speelde daarna voor radio, film, televisie en op het toneel tot hij zich in 1987 volledig richtte op het schrijven. Vooreerst schreef hij scenario's, hoorspelen en toneelstukken waar hij verschillende prijzen mee won en in 1997 debuteerde hij met de verhalenbundel Magonische verhalen en een jaar later was er dan zijn eerste roman De zwarte met het witte hart. Hij won verschillende prijzen voor zijn boeken waaronder in 2004 de Libris Literatuur Prijs voor Een schitterend gebrek en in 2008 de NS Publieksprijs voor De overgave.
Veel van zijn verhalen zijn gebaseerd op historische feiten en dit is ook zeker het geval voor dit boek. Het verhaal speelt in de 19e eeuw in Texas ten tijde van de Texas Revolutie waarin het strijd voerde voor onafhankelijkheid van Mexico. Pioniersfamilies trekken naar de streek om er zich te vestigen terwijl hun leven daar onzeker is, het is een woelige periode en niet in het minst door de Comanche-indianen die de gruwelijkheden niet schuwen. De hoofdrolspelers bestonden echt en Arthur Japin heeft hier hun verhaal verteld. Het was hem zeker niet te doen om een sensationeel verhaal te brengen maar hij heeft er wel een roman over hoop, wraak en liefde van gemaakt maar gebaseerd op historische feiten dus. En daarmee hebben we weer wat bijgeleerd ook, altijd interessant om geschiedenis op zulk een interessante manier te kunnen lezen.
De auteur heeft een mooie manier van vertellen en hij vraagt zeker ook wat denkwerk van zijn lezers, het verhaal verspringt vaak van tijdszone. Hij probeert zijn protagonisten diepgang mee te geven en door de psychologische en soms zelfs spirituele uitweidingen slaagt hij daar wonderwel in, het is niet zomaar een 'verhaaltje', hij geeft een boodschap mee. Ik kan niet anders zeggen dan dat het boeiend was én interessant. Dat neemt niet weg dat het boek niet altijd even vlot las, er zaten zo wel wat stukjes in die mijn aandacht soms toch deden verslappen.
Dit boek kwam op mijn pad als 'zwerfboek' van de De Boekenjagers en daar was ik blij mee, Een schitterend gebrek van de schrijver was mij al eerder een paar keer aangeraden geweest en toch had ik me er nooit toe kunnen brengen om het te lezen. Maar nu heb ik dus dit gevonden boek De overgave van Japin toch al in mijn handen gehad en het was zeker een verrassing in positieve zin. Ik heb alleszins mijn oog al laten vallen op Japins andere boeken, dus wie weet.
Uitgeverij: De Arbeiderspers (2007) - 367 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten