De verzamelaar - Fiona Cummins

Hij leidt twee levens. In het ene is hij zoals iedereen, in het andere is hij de beheerder van een macaber bottenmuseum. De tijd is aangebroken om de collectie aan te vullen en de zesjarige Jakey Frith, die lijdt aan een zeldzame botziekte, heeft precies wat hij zoekt. Hij is klaar voor de jacht. Wat volgt is een huiveringwekkend kat-en-muis-spel tussen de bottenverzamelaar, Jakeys vader Erdman en de gedreven maar gevoelige detective Etta Fitzroy. Het wordt een race tegen de klok om Jakey te redden.

****

Fiona Cummins is in het dagelijkse leven journaliste. Ze werkte voor de Daily Mirror waar ze zich vooral bezig hield met het interviewen van beroemdheden. Nu schrijft ze freelance voor kranten en magazines. Ze volgde een schrijfcursus en met haar debuut De verzamelaar kwam ze onmiddellijk in de bestsellerslijsten terecht.

Het onderwerp van deze thriller is beslist luguber. De kleine Jakey heeft een zeer zeldzame genetische botziekte Fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP), er zijn maar een 500 gevallen bekend over de hele wereld. De bottenverzamelaar heeft een bottenmuseum geërfd van zijn vader en diens vader en kreeg de instandhouding van het museum met de paplepel ingegoten, meer nog, hij móést het verder zetten. Uiteindelijk wordt het ook zíjn passie. En dan ontdekt hij Jakey.

De lezer weet hoe de man te werk gaat en krijgt zelfs af en toe de mededeling dat er in de nabije toekomst iets te gebeuren staat. In feite verhoogt het alleen maar de spanning. Het verhaal is erg goed geconstrueerd en onderhoudend.

Etta Fitzroy is ook al een speciaal iemand. Cummins weet haar personages wel uit te kiezen. Ze hebben allemaal hun problemen, ook in de huishoudelijke sfeer. Van de gezinnen met een verdwenen kind kan het ook niet anders, maar zelfs zij krijgen een relationele achtergrond mee. Cummins heeft dit heel goed gezien, alle personages worden écht en je in hun verplaatsen is geen probleem. Zelfs de bottenverzamelaar leren we kennen als persoon. Maar Etta is zeker zo'n personage dat je wil terug zien, je wil weten hoe het verder gaat met haar. 

Aan het einde van dit boek is het verhaal niet af. Het kan niet anders dan dat dit vervolgd moet worden. En ja hoor. Deel twee in wat The Bone Collector-serie moet worden is reeds verschenen, The Collector. Even verwarring ... in het Nederlands hebben ze de originele titel van boek één Rattle - wat rammelaar betekent - vertaald in wat in feite de titel van het tweede deel is. Oeps. Maar als het boek evengoed is als dit, hoor je me niet klagen.

De verzamelaar is een geweldig goed debuut. Hoe zowel Erdman, Jakeys vader, als Etta beiden hun weg vinden in enerzijds het zoeken naar zijn zoon en anderzijds het vinden en lokaliseren van de bottenverzamelaar en diens slachtoffers, is heel erg goed beschreven. Een plot om U tegen te zeggen. En vlot lezen doet het ook al en met veel plezier. Laat dat tweede deel maar komen.

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2017) - 386 blz.
Oorspronkelijke titel: Rattle
Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte

Broertje - Michael Berg

Na een telefoontje van de politie vliegt Lotte Pradel halsoverkop naar Zuid-Frankrijk. Haar vier jaar jongere en autistische broer Felix wordt verdacht van de moord op hun vader, hun stiefmoeder en een nog onbekende vrouw. Hoewel Lotte met haar vader - een oud-politicus - heeft gebroken en ze Felix sindsdien niet meer heeft gezien, weet ze een ding zeker: haar broer kan onmogelijk de dader zijn. Op het politiebureau ontmoet ze Felix voor de eerste keer na tien jaar. Het contact verloopt buitengewoon stroef. Maar als Felix ontsnapt, kan Lotte niet anders dan hem volgen.

****

Het achtste boek van de hand van Michael Berg, een Nederlandse auteur die zijn hart verpand heeft aan Frankrijk dat ook nu weer het decor is. En hij is door zijn eigen broertje geïnspireerd voor het personage van Felix, alhoewel zijn eigen broertje een schatje is zoals we hier kunnen lezen.

Ook nu slaagt Berg er weer in om een spannend verhaal neer te pennen. De opbouw is ook nu weer zeer goed zodat langzaam maar zeker de lezer naar de ontknoping wordt geleid. In hoofdstukken die hij Eerder getiteld heeft, wordt het verhaal van een vluchteling verteld. Daarna elke keer het eigenlijke verhaal dat verteld wordt in vijf dagen. En dan nog enkele cursieve stukjes waarin de gedachten van Felix verwoordt worden.

De verschillende personages worden door de auteur goed uitgewerkt. Er is daar Lotte Pradel, een bekende Nederlandse die als cabaretière werkt en succesvol is. Haar broertje Felix, verstandelijk gehandicapt, zwaar autistisch en hij heeft constante zorg nodig. Je leeft helemaal mee, met beiden. Ook de oudere inspecteur Fillon wordt zeer menselijk en meelevend geportretteerd. Hij heeft een zwaar zieke en hulpbehoevende vrouw waar hij hulp bij krijgt maar hij springt zelf zoveel mogelijk bij. Hij staat zo goed als voor zijn pensioen. Bij dit onderzoek wordt hij echter nogal wat tegengewerkt door zijn naaste collega en zijn superieur. Het onderzoek wordt niet gevoerd zoals zou moeten en dan zijn er nog de foute politiek ingegeven beslissingen.

Broertje is een boeiend boek geworden met een goed opgebouwde en spannende plot. Een waar plezier om te lezen.

Eerder: Nacht in Parijs, Hôtel du Lac, Het meisje op de weg

Uitgeverij: The House of Books (2017) - 505 blz.

De laatste uitweg - Federico Axat

Ted McKay staat op het punt een einde aan zijn leven te maken, als de deurbel gaat. En blijft gaan. Hij wil alsnog de trekker overhalen, maar ziet dan een briefje op zijn bureau liggen. Het handschrift herkent hij als het zijne, maar hij kan zich niet herinneren ooit zoiets geschreven te hebben.

Doe open. Dit is je laatste uitweg.

Aan de deur staat Lunch, die weet wat Ted van plan is en hem een voorstel doet: verricht nog één laatste heroïsche daad. Dat is het begin van een grimmig manipulatief spel tussen criminaliteit, geweten en de dood. Iemand heeft een spoor van broodkruimels achtergelaten, en hij kan niet anders dan het volgen. Iemand die hem beter kent dan hij zelf. Soms kun je alleen op jezelf vertrouwen. En heel soms, kun je dat niet eens.

**

Federico Axat is een Argentijnse schrijver en bracht in 2010 zijn eerste boek Benjamin uit. De laatste uitweg is zijn derde, een psychologische thriller.

We kunnen niet veel zeggen over de inhoud, gevaar voor spoilers. Het is een speciaal boek, in eerste instantie heb je dit echter niet door, dat duurt wel even. Alles welbeschouwd, na het lezen van het hele boek, kun je wel niet anders zeggen dan dat het knap in elkaar zit, een goed geconstrueerde plot. Het duurde heel lang eer er wat vaart in het verhaal kwam en dan nog slechts met momenten. Persoonlijk vond ik het boek traag en zelfs ietwat saai en heb op een gegeven moment getwijfeld om verder te lezen. Je weet trouwens niet goed wat je aan het lezen bent. Helemaal op het einde weet je pas waar het boek echt over gaat en het is net dat dat niet uitgewerkt is. Verrassend is het wel, maar je bent dus helemaal niet mee in deze clou. Ah ja, zo zit dit, punt andere lijn.

Dit boek was dus niet mijn ding, totaal niet. Ik kan er wel inkomen dat het voor anderen wel goed is. Maar de constructie bleek dus wel goed te zijn, ingenieus zelfs en het is goed geschreven.

Uitgeverij: HarperCollins (2016) - 446 blz.
Oorspronkelijke titel: La última salida
Vertaling: Irene van de Mheen

De man die zijn schaduw zocht (Millennium 5) - David Lagercrantz

Lisbeth Salander zit voor een korte periode in de gevangenis. Ze probeert zich zo afzijdig mogelijk te houden van haar medegevangenen om conflicten te vermijden. Wanneer ze het toch opneemt voor een jonge vrouw uit Bangladesh in de cel naast haar, wordt ze onmiddellijk uitgedaagd door bendeleidster Benito.

Holger Palmgren bezoekt Lisbeth en vertelt haar dat hij documenten heeft ontvangen over hoe slecht ze als kind door de autoriteiten is behandeld. De sporen leiden naar een zekere Leo Mannheimer, partner van een welgestelde effectenhandelaar. Hoe is zijn verleden verbonden aan dat van haar? Lisbeth vraagt Mikael Blomkvist, zonder verdere toelichting, onderzoek naar Leo te doen. Ondertussen worden de bedreigingen van Benito en haar bende aan Lisbeths adres steeds serieuzer.

*****

David Lagercrantz studeerde journalistiek aan de universiteit van Göteborg en ging aan de slag als misdaadjournalist. In 1997 schrijft hij zijn eerste boek, een biografie over een Zweeds avonturier. In 2011 brak hij internationaal door met de “autobiografie” over de voetballer Zlatan Ibrahimović, het eerste boek van hem dat in Nederlandse vertaling verscheen onder de titel Ik, Zlatan. In 2013 kreeg hij van de vader en broer van Stieg Larsson de opdracht om de Millennium serie verder te zetten.

Lagercrantz doet dit met verve. Er is volop actie en afwisseling. Verschillende boeiende figuren ook. Lisbeth zit in de gevangenis en het zou Lisbeth niet zijn als ze niet opkwam voor een zwaar gepeste en mishandelde vrouw. Geweld binnen de gevangenismuren, bewaarders die dit niet willen/kunnen zien, het is een ware plaag. De auteur vertelt tussendoor het verhaal van deze vrouw die onderdrukt wordt door haar broers en hoe ze hieraan probeert te ontsnappen. Over zulke verhalen zijn al vele boeken geschreven, maar het blijft hallucinant hoe dit toch mogelijk is. Wraakroepend.

En dan is er nog de zoektocht naar het verleden van Lisbeth en hoe dit nu nog zijn gevolgen heeft. De verschillende invalshoeken in dit boek grijpen strak in elkaar en Lagercrantz is er in geslaagd om de lezer gekluisterd te houden.
Het was een genot om deze rechttoe rechtaan thriller te lezen. Interessant, spannend, intrigerend, het heeft het allemaal. Top!

Eerder: Wat ons niet zal doden (Millennium 4), De val van Turing
Millennium-serie van Stieg Larsson: Mannen die vrouwen haten, De vrouw die met vuur speelde, Gerechtigheid

Uitgeverij: Signatuur (2017) - 349 blz.
Oorspronkelijke titel: Mannen som sökte sin skugga
Vertaling: Geri de Boer