Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?
In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid nemen van dit charmante personage...
****
Hendrik Groen, 83 ¼ jaar oud. Een geheim dagboek. Geschreven als een autobiografie. Tot dit schrijven had ik de stille hoop dat het echt een autobiografisch werk was. Maar een mens kan er al eens naast zitten. Geen écht dagboek dus.
Maar het is lang geleden dat ik nog zo'n hilarisch werk las, bij tijden stonden de tranen me in de ogen van het lachen. Een enkele keer van ontroering of medeleven. Het moge dus duidelijk zijn dat dit een super goed en mooi boek is en een waar genot om te lezen. Je kon zo hard meeleven met het vriendengroepje van Hendrik Groen.
Voor zover ik het kan beoordelen, is dit een verhaal helemaal uit het leven gegrepen. Hendrik Groen kijkt op een zeer relativerende manier naar zijn medebewoners, personeel en de zorgsector in het algemeen. In het begin klinkt het boek nogal vrijblijvend en eenvoudig maar naarmate je verder komt, sleept het boek je mee en besef je dat er diepgang schuilt in het personage van Hendrik Groen en de vrienden die hij heeft in het verzorgingshuis. Hendrik is een belezen en wereldse man. Naast wat hij allemaal meemaakt, heeft hij oog voor wat er in de wereld gebeurd, er passeren zo nu en dan enkele nieuwsitems. Meestal hebben zijn commentaren echter wel betrekking op de al dan niet banale gebeurtenissen in het tehuis en breder gezien op de verzorgingssector. Maar hij schuwt ook niet de meer beladen onderwerpen zoals bijvoorbeeld euthanasie.
Alles bij elkaar is dit een heel erg mooi boek. Ondanks de luchtigheid en de soms zelfs hilarische humor, is dit een boekje dat doet nadenken. Het zou zelfs zomaar op jezelf kunnen slaan, een levensles. Een echte aanrader!
Uitgeverij: Meulenhoff (2014) - 328 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten