Onze vrouw in Tripoli - Tomas Ross

Op 27 februari 2011 landt een Lynx-helikopter van de Koninklijke Marine op het strand van de Libische kustplaats Sirte om daar een Nederlandse ingenieur en een Zweedse vrouw op te halen. Wat zat er achter deze geheime reddingsactie vlak bij de villa van Khadaffi en wie was de onbekende blonde vrouw? Onze vrouw in Tripoli is Tomas Ross' fictieve reconstructie van deze opmerkelijke gebeurtenis.

Enkele maanden eerder wacht niemand minder dan Mabel van Oranje op een geheime uitnodiging. Ze is lid van The Young Global Leaders, een internationale groep topmanagers die door multimiljardair George Soros wordt gefinancierd.

Ondertussen vlucht de Zweedse Camilla Edström uit Tripoli nadat ze de wereldwijd gezochte terrorist Hassan Tantor heeft gevonden, de man achter wie ze al jaren aan zat. Ze neemt contact op met de Nederlandse oud-diplomaat Willem van Lanschot, die zijn eigen redenen heeft om Tantor te vinden. Tijdens de zoektocht die hem naar Libië voert, raakt Van Lanschot verstrikt in een dodelijk web van intriges, waarbij alles draait om zijn eigen verleden en dat van zijn vermoorde vrouw.

**

Tomas Ross heeft al heel wat boeken op zijn naam staan. Hij schrijft voornamelijk spannende verhalen die als basis een feitelijke gebeurtenis hebben en hij heeft ook een voorkeur voor de Nederlandse Koninklijke familie die hij in verschillende boeken ten tonele voert. In dit boek is het Mabel van Oranje (Mabel Wisse Smit voor haar trouwen met prins Friso) die de show steelt en de feitelijke gebeurtenis is een geheime reddingsactie in Libië.

Tomas Ross heeft een vlot verhaal neergepend, dat kan alleszins gezegd worden. Hij verstaat de kunst om zijn personages levensecht neer te zetten. Maar ik moet zeggen dat ik niet zo gecharmeerd was door het verhaal zelf. Het feit waaraan hij dit verhaal heeft opgehangen maakt niet echt veel indruk en ook de voorstelling van het Nederlandse Koningshuis bracht in mijn ogen geen meerwaarde in het verhaal. Aangezien hij verschillende echte bestaande personages gebruikte, voelde ik me haast een voyeur. 

Er waren ook zovele feiten in het verhaal verwerkt dat de lezer het spoor toch soms wel bijster geraakt. Het zou anders zijn als hij ware feiten zou verwerkt hebben in zijn verhaal, maar in dit boek leek het eerder omgekeerd, er zijn de feiten en daar heeft hij wat fictie rond verzonnen. Het gevolg is dat je het eigenlijke verhaal kwijt raakt, ik vroeg me op den duur al af waar dit verhaal nu eigenlijk over ging, wat de rode draad was. Die reddingsactie, de basis dus van het boek, komt ook maar aan het eind van het verhaal naar voor. 

Voor mij was dit verhaal op zich dus een beetje een tegenvaller. Het grijpt je niet en je wordt er ook niets wijzer van, het is immers geen wereldschokkende gebeurtenis. Af en toe had de auteur ook de neiging om sommige dingen teveel te herhalen. Veel actie was er ook al niet in het verhaal, en als er dan al wat actie was, liep dit verloren in het verhaal, van spanning was er dus helemaal geen sprake.

Met een andere opzet had dit wel een goed boek kunnen zijn. Minder feiten en bestaande personen maar meer een fictieve opbouw rond een strakke plot. Het had zeker ook de spanning ten goede gekomen. Maar zoals gezegd, het verhaal leest vlot, Tomas Ross is een geboren verteller.

Uitgeverij: Cargo/De Bezige Bij (2012) - 457 blz.