In een ziekenhuis in Oslo komt hoofdinspecteur Fredrik Beier langzaam weer bij kennis. De boosdoeners blijken pijnstillers en alcohol, althans dat is wat de artsen hem hebben verteld. Een beproefd recept voor zelfmoord. Maar Fredrik zelf kan zich niets herinneren.
Even verderop wordt een weduwe vermist en in haar huis vindt de politie het stoffelijk overschot van een pas overleden man die meer dan twintig jaar geleden doodverklaard blijkt te zijn. In de tussentijd hebben de ratten in de riolen van Oslo zich gestort op een tweede lijk. Een tragisch verleden verbindt de twee, een verbond dat werd gevormd in de dagen na de val van de Sovjet-Unie. En nu is een in vergetelheid geraakt wapen in de verkeerde handen terechtgekomen - van iemand die zint op wraak en niets meer te verliezen heeft...
***
De tweede in de Broederschaps trilogie. Dit schiep de verwachting dat het voort bouwde op het eerste deel en dit had gekund maar is toch niet het geval. Het verhaal is perfect apart te lezen, je hebt dan uiteraard niet de achtergrond van de personages mee. Omdat in deze boeken niet echt de nadruk ligt op de psychologische kant is het ook geen must, het is voornamelijk een actieboek en daar is op zich niets mis mee.
En actie is er absoluut. Net als het vorige boek bouwt ook dit verhaal verder op gebeurtenissen uit het verleden en die zijn ook nu niet van de poes. Hallucinant in feite, maar daar gaan we niet over uitweiden, de pret van het lezen zou er beetje vanaf zijn.
Het is wel zaak om bij de les te blijven. Vele personages, heden, verleden, er is nogal wat afwisseling en om alles in de juiste context te blijven zien, is geen sinecure.
Zij die gaan is een gewoon goed boek, het blonk nu wel niet uit in originaliteit en ik had wat moeite om bij de les te blijven maar de acties, het onderwerp en het moeten nadenken zijn voldoende om het toch met een voldaan gevoel dicht te klappen, aan het einde wel te verstaan.
Eerder: Zij die volgenUitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2017) - 491 blz.
Oorspronkelijke titel: Kalypso
Vertaling: Annelies de Vroom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten