zaterdag 10 december 2011

Machtsspel - Katarina Wennstam

Acteur Jack Rappe wordt geroemd om de mooie vrouwen die hem omringen en die alles doen wat hij van ze verlangt. Dat ze niet altijd mee willen werken, hoort nu eenmaal bij het spelletje. Wanneer hij zwaargewond wordt gevonden bij zijn appartement, is dat groot nieuws voor alle roddelbladen. Officier van Justitie Madeleine Edwards leidt het onderzoek naar de dader, en komt al gauw op het spoor van de jonge actrice Emma Wahl. Ze heeft net haar eerste filmrol gespeeld, waarbij ze geprezen werd om de levensechte verkrachtingsscène.

**

Dit boek is een mengelmoes, er is geen strak label op te plakken. Een thriller? Nee, geen spanning, geen lijk maar wel een toegetakeld lichaam, dader gekend, geen zoektocht behalve in het eerste deel waar een poging wordt gedaan. Een roman? Gedeeltelijk, het tweede deel leest zelfs bijna als een streekroman maar dan geen romantische, want de rode draad is geweld tegen vrouwen. 
En dan is er het derde deel van het boek dat volledig over de rechtszaak gaat en dat het beste of alleszins het interessantste deel is, alhoewel hier aan de geloofwaardigheid wordt geknabbeld. De openbare aanklager die toch als zeer competent wordt beschreven, begaat hier enige flaters, ze wordt net een keer teveel verrast door de akties van de verdediging.
Het verhaal zelf valt verder wat magertjes uit. Er gebeuren geen verrassende dingen en alles draait rond één thema, verkrachting. En zoals gezegd is er een totaal gebrek aan spanning. Het verhaal begint trouwens ook met de avond van de misdaad en in het tweede deel flits je terug naar de aanloop tot deze misdaad. Als er al sprake was van enige spanning in het eerste deel, werd het daardoor teniet gedaan.
Een leuk gegeven in dit derde boek van Wennstam is dat je terug personages ontmoet uit haar twee vorige boeken.  Maar uiteindelijk is er niet veel karakter duiding, de verschillende personages blijven wat vaag, uiteraard op de twee hoofdpersonages Jack Rappe en Emma Wahl na, die zijn psychologisch weer wel zeer goed neergezet.
Het is geen boek voor liefhebbers van thrillers, detectives of spannende verhalen. Het moet wel gezegd dat het een boek is dat heel vlot leest, maar dan ook heel vlot. Ik dacht drie sterren te geven, daarvoor, maar als ik men bedenkingen zo overzie, kan ik dit toch niet rechtvaardigen. Twee sterren dus, geen aanrader maar toch een leuk boek.
Eerder: Besmet, Koekoeksjong

Uitgeverij: De Bezige Bij (2011) - 361 blz.
Oorspronkelijke titel: Alfahannen - Vertaling: Anna Ruighaver

Geen opmerkingen: