Vertelling met thriller pretentie.Op de achterflap: "Peter Brown werkt als arts in een ziekenhuis. 's Ochtends lijkt het een dag als alle andere te worden: op weg naar zijn werk schakelt hij in een korte worsteling nog even een wannabe straatrover uit en in de lift flirt hij met een sexy vertegenwoordigster van een farmaceutisch bedrijf. Maar de intake van een nieuwe patiënt maakt een eind aan alle rust. De patiënt kent Peter uit een vorig leven, toen hij nog een andere naam had en zijn geld verdiende als huurmoordenaar."
Van een 'dans met de Dood' heb ik niet veel gemerkt. Heel het verhaal leest als een vertelling over het levensverhaal van Peter Brown en dit met een zeer plat woordgebruik. De vloeken en ordinaire termen vliegen je rond de oren. Bazell maakt ook heel veel gebruik van voetnoten die uiteindelijk niets bijdragen aan het verhaal. Nu eens wat medische informatie, dan weer een poging tot humor maar het is vooral een zeer storend element bij het lezen.
De humor kon ik heel af en toe wel smaken, maar vaker vond ik het toch wel zeer plat en verveelde het zelfs. Het relativerings vermogen van het hoofdpersonage rijmde ook niet echt met zijn 'huurmoordenaars carrière'. Een tijdje heb ik zelfs getwijfeld of ik wel verder zou lezen.
Een slecht boek was het echter niet, de auteur kan wel schrijven. En over de werking van een ziekenhuis kom je ook wel een en ander te weten en dit was wel verhelderend, voorzover je het kan geloven natuurlijk. De auteur heeft een medische opleiding gehad en is lid van de medische staf van een universiteit. Daarmee zal hij wel wat ervaring hebben zeker?
Uitgeverij: De Bezige Bij/Cargo (2009) - 316 blz. | Oorspronkelijke titel: Beat the Reaper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten