Geneeskunde is soms genezen, vaak verlichten, altijd troosten. Longarts Sander de Hosson laat zien hoe deze eeuwenoude uitspraak nog altijd geldt. Hij behandelt patiënten met een ongeneeslijke ziekte, bij wie de laatste levensfase is aangebroken. Samen met een team van zorgverleners streeft hij naar de beste kwaliteit van leven en sterven voor de patiënt.
De Hosson vertelt openhartig wat hij denkt en voelt, hoe hij handelt bij vaak ingewikkelde ziektegeschiedenissen en hoe hij worstelt met de vraag die veel dokters hebben: waar ligt de grens van geneeskunde? Moet wel alles wat kan?
Sander de Hosson studeerde geneeskunde en is sinds 2012 longarts in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen net onder Groningen. Hij schreef columns over zijn werk, heeft een veelgelezen blog en twittert. In dit boek zijn vele van deze korte verhalen gebundeld. Het boek kwam uit in 2018 en werd in september 2020 herwerkt met een paar hoofdstukken ivm de coronapandemie die uiteraard een heel grote invloed had en heeft op het beleven van het levenseinde voor zowel de patiënten als hun familie en de zorgverleners.
Tussendoor reflecteert de Hosson over geneeskunde, het kunnen en de onmacht maar vooral over hoe we kunnen waken over de levenskwaliteit van mensen die aan het einde van de rit staan, alleen soms maar vaker met dierbaren aan hun zij.
De Hosson vertelt deze verhalen op een integere, eerlijke en ontroerende wijze en je kan niet anders dan gegrepen worden. Het is duidelijk dat de houding van artsen en het zorgpersoneel tegenover patiënten en hun familie onnoemelijk belangrijk is en hij pleit dan ook voor een menselijke en meelevende benadering in de laatste levensfase en naar uitbreiding in de hele zorg.
Slotcouplet is een prachtig en beklijvend boek waarover je nog lang nadenkt na het lezen.
Uitgeverij: De Arbeiderspers (2018, 2020 herwerkte druk) - 219 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten