Waarover ik praat als ik over hardlopen praat - Haruki Murakami

In 1982 verkocht Haruki Murakami zijn jazzclub om zich geheel aan het schrijven te wijden. Hij begon toen ook met hardlopen om zijn conditie op peil te houden. Al een jaar later rende hij van Athene naar Marathon. Nu onderzoekt hij - na tientallen wedlopen, triatlons en een groot aantal door de kritiek bejubelde boeken - de invloed die de sport heeft gehad op zijn leven en op zijn werk.

Murakami doet open hartig verslag van zijn training, zijn reizen en belevenissen gedurende de voorbereiding op de New York City Marathon van 2005. Hij gunt de lezer een blik op de meest uiteenlopende zaken: van het eurekamoment toen hij besloot schrijver te worden, zijn grootste triomfen en teleurstellingen tot aan zijn passie voor oude lp's en de confrontatie met zijn eigen grenzen.

Waarover ik praat als ik over hardlopen praat is een feest voor de fans van deze gevierde, maar zeer teruggetrokken schrijver én voor het explosief groeiende aantal liefhebbers van de langeafstandsloop.

***

In 1979 schreef Haruki Murakami in een opwelling zijn eerste boek, voor een schrijfwedstrijd, hij was de dertig net gepasseerd. In 1982 besloot hij door het leven te gaan als schrijver, zomaar. En ja hoor, het lukte, in 1987 brak hij bij het grote publiek door met Norwegian Wood en sindsdien is hij niet weg te denken uit het literaire landschap, zijn boeken werden later ook in vele talen vertaald.

Dit boek verscheen in 2007, een boek over zijn andere passie, hardlopen. Twee vliegen in één klap ook voor mij, ik leer een schrijver kennen die normaal niet in mijn boekenrange zit en dan gaat hij ook nog eens over mijn andere hobby, lopen dus, of joggen in mijn geval, traag loopt ook zoals Murakami verteld.

Lopen dus, en hoe hij dit bekijkt en aanpakt, altijd interessant om zulke ervaringen te lezen en er van te leren. Het gaat bij Murakami toch ook niet altijd van een leien dakje, dat kan menig loper bevestigen, het gaat wel eens niet zoals je wil of er ligt een blessure op de loer, al dan niet loop gerelateerd. Hij beschrijft zijn loopbelevenissen niet altijd maar meestal wel, op een boeiende manier. Het is de manier hoe hij in het leven staat en dat hij hieraan koppelt dat het interessant maakt om te lezen.

Verder is dit boekje autobiografisch en leer je de schrijver zelf een beetje kennen, ook altijd plezant om eens binnen te kijken bij iemand anders.

Een leuk boekje, maar vooral voor een loper kan ik mij voorstellen. Voor Murakami is lopen echter een essentieel onderdeel van zijn leven en ook van zijn schrijverscarrière, in die zin kan een niet-lopende Murakami-fan er ook iets mee zijn.

Uitgeverij: Atlas (2009) - 205 blz.

Oorspronkelijke titel: Hashiru koto ni tsuite kataru toki ni boku no kataru koto
Vertaling: Luk Van Haute