De jonge Marie-Laure is blind. Ze woont met haar vader in Parijs naast het Natuurhistorisch Museum, waar hij werkt als curator. Als Marie-Laure twaalf is bezetten de nazi's Parijs en vader en dochter vluchten naar het Bretonse Saint-Malo. Ze hebben de grootste en meest waardevolle schat van het museum meegenomen.
In een Duits mijnstadje groeit Werner Pfennig op in een weeshuis samen met zijn jongere zusje Jutta. Werner belandt bij de Hitlerjugend en wordt vervolgens naar het front gestuurd. Via Rusland komt hij tenslotte in Saint-Malo terecht, waar zijn verhaal en dat van Marie-Laure samenkomen.
***
Anthony Doerrs eerste boek verscheen in 2002, een verzameling van korte verhalen en in 2004 verscheen zijn eerste volledige roman. Tien jaar later, zo lang heeft hij er aan gewerkt, verscheen Als je het licht niet kunt zien. De filmrechten zijn verkocht aan 20th Century Fox. Doerr won verschillende prijzen met zijn boeken.
Er zijn twee verhaallijnen die chronologisch verhaald zijn. Zowel de blinde Marie-Laure als Werner vertoeven in je hart. Beiden zijn ze bezorgd, de ene voor haar vader en later tijdens de oorlog ook voor de nonkel en tante, en de andere voor zijn zusje en de enkele vrienden die hij maakt. Beiden zijn ze redelijk eenzelvig en kunnen zich heel erg goed op hun eentje bezighouden. Het is boeiend om te lezen hoe ze zich staande houden in de veranderende wereld.
Buiten de mooie karaktertekeningen van de verschillende personages, is het boek nogal eenvoudig. De hoofdstukken wisselen zich in een snel tempo en breken het toch al trage verhaal, door de eenvoud kom je er wel vlug terug in. En zo kabbelt het verhaal zich voort. De twee verhaallijnen kruisen elkaar pas naar het einde van het boek toe.
Een mooi verhaal met mooie personages. Fijn ook dat de twee kanten van de oorlog er in verwerkt zijn, dat geeft een extra dimensie aan het boek. Verder is het een gewoon oorlogsverhaal, niet heel erg speciaal.
Uitgeverij: The House of Books (2015) - 542 blz.
Oorspronkelijke titel: All the Light We Cannot See
Vertaling: Eefje Bosch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten