dinsdag 9 juli 2019

De nieuwe achternaam - Elena Ferrante

In De nieuwe achternaam spelen zich enkele ingrijpende gebeurtenissen af in het leven van Lila en Elena, de twee vriendinnen uit een armoedige wijk in Napels. Lila is op haar zestiende getrouwd maar krijgt met haar nieuwe achternaam algauw het gevoel dat ze zichzelf kwijtraakt. Haar turbulente huwelijk komt zwaar onder druk te staan Elena voltooit als voorbeeldige leerling het gymnasium, maar worstelt met haar eenvoudige afkomst. Ze voelt zich in de wijk niet meer thuis, daarbuiten evenmin. Ze vraagt zich af of haar universitaire ambities niet te hoog gegrepen zijn. De vriendinnen verliezen elkaar uit het oog, vinden elkaar terug, blijven zich aan elkaar spiegelen. En dan is er nog Nino Sarratore, de student die tussen hen in staat.

***

De nieuwe achternaam is het tweede boek van vier in de Napolitaanse serie van Elena Ferrante. We volgen nu Lila en Elena vanaf hun tienerjaren tot ze vooraan in de twintig zijn. Op liefdesvlak enkele turbulente jaren. Ook nu is er een namenlijst opgenomen in het boek met zeer beknopt de evolutie uit het eerste boek De geniale vriendin.
Lila kreeg een nieuwe achternaam met haar trouwen en Elena studeert verder. Ferrante heeft een boeiende en levendige manier van vertellen, het verhaal speelt zich voor je ogen af als een film, je waant je zomaar in het Napels van toen.
Wat valt er zoal te vertellen over het leven van twee meisjes rond de twintig. Door de vertelstijl is het verhaal niet altijd even snel. Elena vertelt het verhaal en over dat van haarzelf gaat ze soms wat vlotter overheen en is het meer een feitelijke vertelling. Het wordt interessanter als ze het over haar gevoelsleven heeft en daar draait in feite om net zoals in het eerste boek. Elena vertelt ook het verhaal van Lila en daar gebeurt wat meer in. Lila is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en dat zal iedereen geweten hebben. Het brengt schwung in het verhaal en het lijkt dan wat rapper te gaan.
De nieuwe achternaam was een goed boek, psychologisch was het in orde. Het grootste deel van het boek had ik echter niet het gedacht om de volgende delen ook gaan te lezen, maar wie weet bedenk ik me nog, ergens ben ik toch wel getriggerd.
Eerder: De geniale vriendin

Uitgeverij: Wereldbibliotheek (2015) - 480 blz.
Oorspronkelijke titel: The Story of the Lost Child
Vertaling: Marieke van Laake

Geen opmerkingen: