Na twee turbulente jaren in de sekte ViaTerra probeert Sofia Bauman haar leven weer op te bouwen. Maar dat is moeilijker dan ze dacht. Ze wordt geconfronteerd met vooroordelen en achterdocht en wordt gekweld door nachtmerries.
Sekteleider Franz Oswald zit in hechtenis, in afwachting van zijn proces. Hij toont echter geen enkel berouw. Met behulp van zijn advocaat spint hij een web dat de muren van de gevangenis ver overstijgt. Hij heeft slechts één doel: wraak nemen op Sofia.
Wanneer Sofia besluit haar ervaringen met betrekking tot haar leven in de sekte te delen met de buitenwereld, verandert haar leven in een hel.
In de dramatische nasleep blijft er één vraag overeind: kun je ooit echt ontsnappen uit een sekte?
**
Kun je ooit echt ontsnappen? titelt de cover van het vervolg op De sekte. En ja, het gaat over de jaren na de ontsnapping uit ViaTerra. Dat dit een moeilijke zou zijn, mag wel duidelijk zijn. Je bent immers getekend voor het leven op een manier die je je absoluut niet kunt voorstellen. Je bent ontdaan van je persoonlijkheid en daar sta je dan. En dan heeft de samenleving het ook nog moeilijk om hiermee om te gaan.
Sofia maar ook Simon, Benjamin en Elvira moeten hun leven opnieuw opbouwen na de sekte. En dit blijkt niet simpel. Sofia kan er zich niet bij neerleggen en voelt zich, al was het maar aan haar eigen, verplicht om de confrontatie aan te gaan met Franz Oswald. Dat hij haar niet vergeten is, is de evidentie zelve. Zelfs vanuit de gevangenis houdt hij stevig de touwtjes in handen, ongeacht wat ze doet of waar ze zich bevindt.
Verschillende personen, elk met hun eigen verhaal. Hoe het Simon vergaan is, is mooi om te lezen, hij lijkt er het beste mee om te gaan, op zijn eigen rustige wijze. Hij maakt zijn droom waar en voelt zich er zeer goed bij, ook al is hij heel bezorgd voor de andere voormalige sekteleden.
Maar het is toch vooral het verhaal van Sofia. In het eerste boek stond de werking van de sekte centraal, nu is dit echter veel minder. Het is een gewoon spannend verhaal geworden, alhoewel dat spannende maar in beperkte mate aanwezig is. Vooral bij Sofia leeft de angst voor de sekte en wat deze zullen doen maar deze angst is niet voelbaar in het boek. De plot is voorspelbaar en weinig origineel en de personages en vooral hun gedragingen dan, komen nogal ongeloofwaardig over. Dit had je niet in het eerste boek.
Het tweede boek in de sekte-trilogie is uiteindelijk een teleurstelling gebleken. Het verhaal blijft tweedimensionaal, de lezer voelt geen betrokkenheid. Spannend was het ook al niet, op een paar momenten na. Maar het leest wel vlotjes en vervelend was het nu ook weer niet.
Op vraag van A.W. Bruna gaf Mariette Lindstein een skype interview voor Connie's Boekenblog, je kan het hier lezen. Lindstein vertelt hoe ze tot het schrijven van de boeken is gekomen.
Eerder: De sekteUitgeverij: A.W. Bruna (2018) - 320 blz.
Oorspronkelijke titel: Sekten som återuppstod
Vertaling: Corry van Bree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten