zondag 21 oktober 2018

Woesten - Kris Van Steenberge

De negentiende eeuw loopt ten einde. Elisabeth, dochter van de smid, huwt met de jonge arts Guillaume Duponselle. Het zal geen gelukkig huwelijk worden. Als Elisabeth acht maanden later van een tweeling bevalt, blijkt de eerstgeborene een prachtige zoon, Valentijn. Het tweede kind is zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. Toch blijft Nameloos in leven. Omdat zijn verschijning zijn vader en de dorpelingen doet huiveren, gaat Nameloos gesluierd door het leven. Dan doet de Eerste Wereldoorlog zijn intrede.


****

Woesten is een verrassend debuut dat reeds vele malen herdrukt is en prijzen in de wacht sleepte, Bronzen Uil 2014, Bronzen Uil publieksprijs 2014 en de Debuutprijs 2014. Dat is de moeite en begrijpelijk. Van Steenberge is een (toneel)schrijver, regisseur en docent uit Lier en dit terwijl zijn debuut zich afspeelt in Woesten in de Westhoek nabij Vleteren en Westvleteren, de laatste bekend van zijn trappist. De verhalen van Van Steenberges grootvader over de Groote Oorlog vormden de basis van dit boek.
Het boek is verrassend opgebouwd in vijf grote delen. Elisabeth's gezin bestaat uit vier leden en je hebt meteen de eerste vier. Ieder deel vertelt het leven van een gezinslid en zo gebeurt het dat sommige gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven verteld worden, de lezer wordt op die manier meer dan eens verrast. Vanuit de verschillende hoeken zie je hoe de verhalen uiteindelijk in elkaar grijpen en wat er zich werkelijk afspeelde om dan in het laatste deel tot de aha-erlebnis te komen. Schitterend gebracht door de auteur.
Verder kunnen we niet veel zeggen over het verhaal zonder dingen prijs te geven en dat willen we uiteraard niet. Het is in ieder geval een prachtig geconstrueerd verhaal en dit op een originele wijze.
Deze opbouw is er verantwoordelijk voor dat je wat betreft de personages ook meer dan eens verrast wordt. Als je het eerste verhaal gelezen hebt, krijg je een bepaalde visie over de andere personages. Wanneer je dan het volgende leest, wordt je mening soms wel even bijgesteld en dat leidt tot opmerkelijke inzichten in het gevoelsleven van de personages, hoe ze zijn en waarom bepaalde handelingen worden gesteld.
Uiteindelijk is er dan daar de Grote Oorlog. Het boek gaat daar niet over maar het mag duidelijk zijn dat de verschillende personages daardoor getekend worden.
Een opmerkelijk debuut toch deze Woesten. Ik was niet altijd even geboeid door het verhaal maar vaak wel. De regie van dit boek was subliem. Ook de manier waarop je de personages leerde kennen en ze tot leven werden gebracht scoort. Het is een boek dat tot nadenken stemt. En het gebruik van de Nederlandse taal tilt dit boek naar een hoger niveau, Van Steenberge kan absoluut schrijven. Deze dingen maken dat dit boek de lezer aangenaam verrast en het zeer zeker een aanrader is.

Uitgeverij: Vrijdag (2013) - 382 blz.

Geen opmerkingen: