Deze monumentale roman over vrijheid en vriendschap speelt zich af in het begin van de veertiende eeuw. Wie erin slaagt een
jaar en een dag binnen de stadsmuren van Barcelona te wonen, is vrij
mens volgens het plaatselijk recht. De Catalaanse boer Bernat glipt door
de poort naar binnen en redt zo zijn babyzoon Arnau van een leven als
lijfeigene. Het kind groeit op in de bruisende binnenstad, waar een
kathedraal in aanbouw is: de Santa María del Mar. Samen met zijn
boezemvriendje Joan werkt hij mee. In de loop der jaren gaat het Arnau
als vrij man voor de wind: hij overleeft honger, oorlog en zelfs de
zwarte dood. Maar dan belandt hij door verraad in de kerkers van de
Inquisitie. Wat is zijn vroegere vriendschap met Joan nog waard?
***
De Middeleeuwen is een periode die tot de verbeelding spreekt: de Inquisitie, heksenvervolgingen, uitbuiting, martelingen, Jodenvervolging, plaats van de vrouw, kwalijke praktijken (zoals bv. het recht van de leenheer om de eerste huwelijksnacht met de bruid te slapen) ... Wat je hier allemaal leest is om te gruwen.
Dit boek is helemaal geweven rond de bouw van de Santa María del Mar in Barcelona, de grootste stad van Catalonië in het Noordoosten van Spanje aan de Middellandse Zee. Het is een erg imposante kerk die uiteindelijk slechts in 55 jaar gebouwd is (1329 - 1383). Het is dan ook een uitstekend voorbeeld van de Catalaanse gotiek met een grote eenheid van stijl, er zijn slechts weinig toegevoegde elementen. Een kerk gebouwd door en voor het volk, ook redelijk uniek. De Mariadevotie is erg in zwang in die tijden.
We leven mee met het leven van Arnau, van baby af. Met dit leven en tegelijk de bouw van de kerk wordt de geschiedenis van Barcelona uit de doeken gedaan alsook het leven in de Middeleeuwen in de 14e eeuw. Interessant. Er dringt zich wel onmiddellijk de vergelijking op met de driedelige serie over Kingsbridge van Ken Follett (Pilaren van de aarde, Brug naar de hemel en Het eeuwige vuur). Ik moet zeggen dat De kathedraal van de zee het meeslepende miste van de Kingsbridge-serie. Je leefde wel mee met de personages maar ze bleven vlak. Het verhaal werd ook vaak doorspekt met historische geschiedenis die droog was en saai.
De kathedraal van de zee is helemaal geen slecht boek, over het algemeen leest het vlotjes. En je historische kennis van de Middeleeuwen is weer een beetje opgekrikt.
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2007) - 688 blz.
Oorspronkelijke titel: La Catedral del Mar
Vertaling: Marleen Eijgenraam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten