Inspecteur Andrew Hicks is ervan overtuigd dat achter elke moord een verklaring en een heldere motivatie zitten. Wanneer een vrouw doodgeslagen in haar achtertuin wordt gevonden, verdenkt hij de ex meteen van een crime passionnel. Maar algauw volgt er nog een slachtoffer, op dezelfde manier om het leven gebracht...
De politie kan geen enkel verband tussen de twee moorden vinden, waardoor het onderzoek al snel strandt. Wanneer er nog meer moorden worden gepleegd, wordt Andrew steeds wanhopiger. Zijn onrust wordt versterkt door de moeizame relatie met zijn zwangere vriendin.
Hoe dichter Andrew bij de moordenaar lijkt te komen, hoe groter de confrontatie met zijn eigen verleden en zijn eigen geheim wordt. Een geheim dat te maken heeft met zijn angst om vader te worden en dat hem laat zien dat sommige moorden op veel duisterder plaatsen beginnen dan hij ooit had gedacht...
****
Dit vijfde boek van de hand van Steve Mosby, het vierde heb ik spijtig genoeg nog niet gelezen, is opgebouwd zoals zijn andere.
Er zijn ook nu vele verschillende verhaallijnen waarvan je enkele niet meteen kunt thuis brengen. Zo start het verhaal met de ondervraging van een achtjarig jongetje, het duurt bijna een heel boek eer je de link kan leggen naar wat het nu te betekenen heeft.
Maar deze gelaagdheid maakt het boek boeiend, een beetje puzzelen tussen de verhalen en dan is er nog wat info over het kraken van codes, ook een vorm van puzzelen. Het is volledig mijne dada.
De auteur verstrekt met mondjesmaat informatie doorheen al deze verschillende lijntjes, ook dit helpt bij de gestage opbouw zowel van het verhaal als de spanning. Net als in zijn vorige boeken, kent ook dit verhaal een trage start, maar eenmaal op kruissnelheid, is het niet meer te stoppen.
En dan zijn er nog de weerzinwekkende moorden, ook nu krijgen we weer onze portie, het is er echter niet over.
Donkere kamer is een verrassend, origineel en spannend boek. De titel is niet echt een voltreffer, hij had ofwel een andere kunnen nemen, ofwel dit thema centraler kunnen stellen en beter uitwerken, maar ach, dit is een detail. Het is een boek dat je in sneltreinvaart uitleest. Een dikke aanrader.
Eerder: De 50/50 moorden, Niemand die je hoort, Wat je niet wilt zien Uitgeverij: A.W. Bruna (2012) - 340 blz.
Oorspronkelijke titel: Dark Room - Vertaling: Erik de Vries
Geen opmerkingen:
Een reactie posten