Weeskind Sue Trindler is als baby achtergelaten bij mevrouw Sucksby, die haar met ongewoon veel tederheid opvoedt. Meneer Ibbs, Sue's stiefvader, verdient de kost met het helen van gestolen goederen. Het huis waarin Sue opgroeit is een thuishaven en toevluchtsoord voor zakkenrollers en andere kruimeldieven.
Wanneer de charmant ogende oplichter Richard Rivers, beter bekend als Gentleman, een duivels plan opstelt en Sue daarin betrekt, verandert haar leven voorgoed. Sue's aandeel in het plan bestaat eruit het dienstmeisje te worden van Maud Lilly, een naïef rijkeluismeisje dat samen met haar oom in een groot landhuis woont. Ze moet Gentleman helpen Maud te verleiden. Als dat lukt, krijgt Sue drieduizend pond van de enorme erfenis die Maud ontvangt als ze in het huwelijk treedt. Zodra de erfenis is veiliggesteld, wil Gentleman Maud laten opsluiten in een gekkenhuis.
Sue gaat akkoord met het snode plan, maar algauw krijgt ze medelijden met Maud en raakt innig bevriend met haar. Totdat het ware plan van Gentleman duidelijk wordt, dat het begin is van een duizelingwekkende reeks verwikkelingen, waarin de lezer voortduren op het verkeerde been wordt gezet.
***
Om dit boek te lezen had ik me laten verleiden door de lovende woorden op internet en het citaat op de achterflap dat belooft dat dit een spannende thriller wordt. Mis poes. Geen thriller. Wel een historische roman die de lezer meevoert naar de Londense onderwereld van de negentiende eeuw, vol verraad, bedrog en opportunisme, en dit citaat klopt.
Als roman is dit een zeer goed boek, het leest als een trein en het is toch eens wat anders om over het half negentiende-eeuwse Londen te lezen. Ook al is het een dik boek en gebeurt er niet zo gek veel in verhouding. Waters heeft dit zeer goed gedaan, je waande je echt in de straten van het vervuilde Londen van in den tijd.
Af en toe is het wel spannend. De auteur slaagt er in om je aandacht vast te houden en ze is er zelfs in geslaagd om me met open mond achter te laten bij het einde van het eerste deel. Zeer verrassende wending.
Ook interessant is het deel dat zich afspeelt in een psychiatrische instelling.
Als thriller is dit boek dus niet veel soeps en zelfs wat saai, het krijgt twee sterren daarvoor. Als historische roman is het echter wel een aanrader en vier sterren waart, voor de liefhebbers dus. Een gemiddelde van drie sterren.
Uitgeverij: Nijgh & Van Ditmar (2003) - 557 blz.
Oorspronkelijke titel: Fingersmith - Vertaling: Marion Op den Camp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten