Thriller met een zeker roman gehalte.
Op de achterflap: "Voor Tracy Waterhouse, een overtuigde single, een geharde oud-rechercheur van de zedenpolitie in Leeds en tegenwoordig hoofd beveiliging van een winkelcentrum, zou het een gewone werkdag achter de monitoren worden - totdat ze een oude bekende van de politie tegenkomt. Kelly Cross, drugsverslaafde en prostituee, dendert haar territorium binnen en sleurt een verontrustend krijsend meisje mee. Razendsnel neemt Tracy een besluit dat haar leven voorgoed zal veranderen. Ze gaat naar huis als de kersverse, onzekere moeder van een kleuter.
Ondertussen is de ontgoochelde privédetective Jackson Brodie verwikkeld in een reddingsactie voor een hond die door zijn baas wordt mishandeld. Dit vormt een kleine afleiding van zijn werkelijke opdracht: de ware herkomst achterhalen van een meisje dat dertig jaar geleden onder duistere omstandigheden in Leeds blijkt te zijn geadopteerd."
Ik vond het vorige boek al speciaal, maar dit boek is fenomenaal. Gedurende het lezen wisselde mijn mening om de haverklap, is dit nu twee sterren waard of gewoonweg subliem? Ik ben er eigenlijk nog altijd niet helemaal uit, maar neig toch meer naar het sublieme.
Dit is het eerste boek dat ik lees van Atkinson, alhoewel vroeger mijn oog dikwijls is gevallen op haar boek Bladeren van licht (1997) maar ik heb het nooit meegenomen uit de bib. Iets heeft me altijd tegengehouden, nu zou ik niet weten wat.
In het begin had ik veel moeite met dit boek, ik heb zelfs even getwijfeld om het opzij te leggen. Het was echt een warboel dit verhaal, het beterde wel naar het einde toe. Heden en verleden wisselde regelmatig af, vele verschillende verhaallijnen en zelfs binnen één verhaallijn wisselde het perspectief, je moest echt wel zeer aandachtig lezen om bij te blijven. Ik had zelfs al een heel stuk gelezen over het tweede hoofdpersonage eer ik doorhad dat het de tweede hoofd verhaallijn was, en dat nog met even terug te blikken op de achterflap. En dan ging alles nog over zulke banale zaken dat het eerder op een situatieschets leek, een roman over het leven van alledag.
Maar dan werd het langzamerhand duidelijk, het was wel een thriller en het werd toch nog spannend. Alle ogenschijnlijk niet relevante hoofdstukken kregen hun plaats, of toch bijna allemaal. Want als ik er zo op terugkijk, zijn er toch enkele punten die niet opgehelderd worden en dat geeft toch een beetje een wrang gevoel aan het eind van de rit. Het boek is niet af, de lezer is niet helemaal voldaan. Toch wel een beetje spijtig.
Want verder is het een heel goed boek. Het is niet alle schrijvers gegeven om zo relativerend en humoristisch te schrijven als Atkinson (alleen de titel al en zeker de originele). Hoe verder ik in het boek kwam, hoe meer ik het ging appreciëren en ik zelfs af en toe dacht 'Wauw, wat een goed boek'.
Maar het is een schrijfster die je gewoon moet zijn, je moet haar leren lezen. Nu weet ik wat me te wachten staat als ik nog eens een boek van haar lees en dan zal ik het waarschijnlijk meer kunnen waarderen van in het begin en ervan genieten.
Uitg. Atlas (2010) - 398 blz. | Oorspr. titel Started Early, Took My Dog - vertaling Inge Kok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten