De een leeft, de ander sterft. Kies maar.
Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden. Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden...
***
M.J. Arlidge heeft ondertussen vijf boeken in Nederlandse vertaling in de serie met Helen Grace en Iene miene mutte is de eerste (verschenen in 2014). Schrijven is hem niet vreemd, dit doet hij al 15 jaar voor verschillende crimeseries en dit boek zie je zomaar verfilmd voor je. Hij gaat snel met twee boeken per jaar.
Er is een seriemoordenaar aan het werk en hoe. Zelf maakt hij zijn handen er niet aan vuil, zijn slachtoffers doen dit wel zelf. Dit is eens iets anders, origineel gevonden.
De schrijver heeft getracht om zijn hoofdpersonages, de teamleden, een persoonlijke achtergrond mee te geven, maar ze grijpen je niet. Te veel info in te weinig tijd, zo komt het toch over en dan nog zomaar uit het niets, het lijkt niet goed geïntegreerd in het verhaal. Je vraagt je af wat het er allemaal in komt doen. Het is een serie en dan heb je immers tijd om je personages vorm te geven. Helen Grace komt in dit eerste boek niet echt sympathiek over.
Het verhaal op zich is goed en intrigeert. De persoonlijke verhalen van de teamleden buiten beschouwing gelaten, is het boek tot op zekere hoogte goed geconstrueerd. Het proces van het zoeken naar de oplossing van de misdaden is echter wat minnetjes, de lezer kan niet meedenken, er zijn te weinig tips. En dan gaat het ineens in sneltrein vaart naar het einde en de ontknoping.
De motieven van de moordenaar of beter gezegd het levensverhaal, kom je te weten in aparte cursief gedrukte hoofdstukken.
Er is dus heel wat afwisseling in het verhaal, het leest daardoor heel erg goed. Een mooi en origineel debuut met enige puntjes die voor verbetering vatbaar zijn maar dat je toch doet uitkijken naar de volgende in de serie.
Uitgeverij: Boekerij (2016) - 320 blz.
Oorspronkelijke titel: Eeny Meeny
Vertaling: Herman van der Ploeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten