zondag 19 oktober 2014

Schijndood - Peter James

Voor LA filmproducer Larry Brooker is dit de film die hem het fortuin moet gaan brengen waar hij zo lang op heeft gewacht... Voor rockster Gaia, die ernaar snakt om ook serieus genomen te worden als actrice, is dit de rol die haar wellicht een felbegeerde Oscarnominatie kan opleveren... Voor Brighton is de publiciteit die een grote Hollywoodfilm met zich meebrengt, onbetaalbaar. Voor inspecteur Roy Grace is het een nachtmerrie die zich voor zijn ogen voltrekt. Een obsessieve stalker heeft het op Gaia gemunt. Enkele dagen voordat ze vanuit haar huis in Bel Air zou vertrekken naar Brighton wordt er een aanslag op haar leven verijdeld. Roy Grace is gewaarschuwd dat de stalker wellicht nu in Brighton is, wachtend, wachtend en plannend...

***

Peter James heeft met Schijndood niet zijn beste werk afgeleverd en toch was het een plezier om te lezen.
Er zijn enkele minpuntjes te bespeuren in dit boek. Zo komen er enkele ongerijmdheden in voor, de auteur is precies wat onnauwkeurig geworden, dat hij één en soms twee boeken per jaar schrijft zou daar voor iets kunnen tussen zitten. Hij beschreef ook zaken die hij al eens geschreven had, hij viel dus soms in herhaling. Dit boek doet daarnaast dan ook nog zeer Amerikaans aan, hij is tenslotte toch een Brit. Dit zijn echter details en ze zijn zeker niet storend.
Wat me echter wel een beetje begon te ergeren, was dat de persoonlijke problemen van Roy en dan met name zijn 10 jaar geleden verdwenen vrouw Sandy, te pas en te onpas ter sprake komt. Dit is nu al het achtste Roy Grace boek en telkens opnieuw wordt dit feit herhaald. Waarschijnlijk om zijn karakter persoonlijke invulling te geven. Het begint echter te vervelen dit telkens terug te moeten lezen.
Peter James introduceert nogal veel personages en afwisselend komen ze telkens opnieuw aan bod. Niet altijd even gemakkelijk om ze uit elkaar te houden, je moet goed bij de les blijven om te weten wie wie ook al weer was.
Maar verder was dit wel een boek dat heel erg vlot las. Alhoewel niet helemaal origineel, het script was wel goed. En de auteur heeft het verhaal op een humorvolle manier gebracht, dat maakt toch een en ander goed.
Eerder: Op sterven na dood, Ten dode opgeschreven, Doodskus, Dodemansrit, Perfectie  

Uitgeverij: De Fontein (2013) - 396 blz.
Oorspronkelijke titel: Not Dead Yet - Vertaling: Lia Belt

Geen opmerkingen: