Thriller.Op de achterflap: "Als de 27-jarige Eva Lambregts haar baan als journaliste bij de krant kwijtraakt, besluit ze om uit te huilen bij haar beste vriendin. Dianne heeft een halfjaar eerder alle schepen achter zich verbrand en zich teruggetrokken in een afgelegen gehucht in Frankrijk. Bij aankomst treft Eva echter een verlaten huis aan.
Ze vertrouwt erop dat haar grillige vriendin snel van zich zal laten horen en neemt haar intrek in het huis. Maar Dianne geeft taal noch teken.
In het dorp gebeuren vreemde dingen. Wie sluipt er 's nachts door de bossen rond de woning, en waarom reageren de dorpelingen zo vijandig?"
Esther Verhoef heeft weer een goed geconstrueerd boek geschreven, niet zo boeiend als Rendez-vous, haar eerste literaire thriller, maar toch een vlot boek.
Het verhaal begint ook nu met een soort van proloog en tussendoor wordt dit verder verhaald. Het creëert dadelijk een vorm van spanning, maar het loopt hier toch al mis want Verhoef weet die spanning gedurende de rest van het verhaal niet te houden. Het verhaal kabbelt rustig voort totdat er halverwege het boek ineens een explosie van gebeurtenissen is die je niet ziet aankomen en erbij gesleurd lijkt te zijn. Het komt wat onwerkelijk over.
Het verhaal is verder spijtig genoeg ook niet goed uitgewerkt. Het boek heeft te weinig pagina's en is te beknopt om realistisch, spannend en psychologische onderbouwd te zijn, ook al is het wel een zeer goed verhaal.
Beetje jammer dus, maar uiteindelijk is het wel een leuk en vlot boekje en het kost helemaal geen moeite om het te lezen. Verhoef is een zeer goede schrijfster, ik hoop dus toch nog van haar te lezen.
Uitg. Anthos (2010) - 318 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten